Περιεχόμενα
Έχουμε περάσει «δύσκολες» σεζόν στην Ευρώπη. Που ξεκινούσαν τα καλοκαίρια με όνειρα, προσδοκίες και «τζουμ-ταρατατζούμ» αλλά τράκαραν στον τοίχο του αποκλεισμού. Έχουμε περάσει μίζερες σεζόν στην Ευρώπη με μια ομάδα όλη κι όλη σε όμιλο. Σεζόν που μας βύθισαν στην ευρωπαϊκή κατάταξη και μας έστειλαν να χαροπαλεύουμε γύρω στην 20ή θέση. Οπότε αυτό που ζούμε φέτος, με τρεις ομάδες στους ομίλους του Europa και μια στου Conference, το λες και πρόοδο και εξέλιξη – κι ας μην έχουμε εκπροσώπηση σε όμιλο Champions League.
Η δεύτερη αγωνιστική, μπορεί να χαρακτηριστεί συνολικά για τις ελληνικές ομάδες ως «καλούτσικη». Καλή δεν τη λες αλλά ούτε και κακή. Με τρεις ισοπαλίες και μια νίκη στην Ευρώπη αλλά και με τρεις από τις τέσσερις ομάδες μας στην κορυφή των ομίλων τους, το ποτήρι είναι σίγουρα μισογεμάτο. Θα μπορούσαμε και καλύτερα; Ασφαλώς. Αλλά με την ίδια ευκολία θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι και χειρότερα το βράδυ της Πέμπτης. Στην Ευρώπη, κάθε λάθος τιμωρείται!
ΑΕΚ: Κι αν είναι «ροκ» μην τη φοβάσαι (στην Ευρώπη)!
Ματσάρα στη Νέα Φιλαδέλφεια, φοβερός ρυθμός, πολλές φάσεις, χαμένες ευκαιρίες, εκπληκτικός Στάνκοβιτς κι ένα ανεπανάληπτο χαμένο τετ-α-τετ για την ΑΕΚ στο φινάλε. Αυτό ήταν πάνω – κάτω το φιλμ του αγώνα με τον Άγιαξ, που ήταν πολύ όμορφος στο μάτι του ουδέτερου θεατή και πολύ ψυχοβγαλτικός για τους φίλους των δυο αυτών ομάδων.
Η ΑΕΚ ήταν η γνωστή ΑΕΚ, με τα καλά και τα στραβά της: για ακόμα μια φορά δέχτηκε γκολ, για ακόμα μια φορά αντέδρασε, χωρίς ωστόσο αυτή τη φορά να πετύχει την ολική ανατροπή. Η άμυνά της (για την ακρίβεια η μεσοαμυντική της λειτουργία) εξακολουθεί να προβληματίζει, μεσοεπιθετικά υπάρχει και φαντασία και καλές συνεργασίες και «ομορφιά» και ο Αλμέιδα παλεύει να σουλουπώσει τα πράγματα πίσω, χωρίς να χαλάσει ό,τι καλό φτιάχνει η ομάδα του από τη μέση και μπροστά. Η απουσία του Λιβάι αποδεικνύεται τόσο σημαντική, όσο ακριβώς την είχαμε στο μυαλό μας, αλλά η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα του ενός.
Μετά από δυο αγώνες στην Ευρώπη, η ΑΕΚ είναι πρωτοπόρος στον όμιλό της και πάει για τα δυο σημαντικά παιχνίδια με τη Μαρσέιγ. Κι όσο καλά κι αν «τα λένε» μεταξύ τους οι οπαδοί των δυο ομάδων, τόσο το πρώτο, στη Μασσαλία, όσο και το δεύτερο στην Αθήνα, θα δείξουν πολλά για το πού θα τερματίσει η ΑΕΚ στον όμιλο.
Παναθηναϊκός: Όρθιος και στα ζόρια
Κάτι του έφταιξε του Παναθηναϊκού στη Χάιφα. Ήταν η κούραση; Πολύ πιθανόν: είναι μια ομάδα που δεν έχει αντιμετωπίσει ξανά το challenge των δυο αγώνων κάθε εβδομάδα και όσο κι αν έχει «πλουτίσει» το ρόστερ του, κάποιοι είναι υποχρεωμένοι να παίζουν συνέχεια. Ήταν οι κλωτσιές που έριξαν οι Ισραηλινοί από το πρώτο πεντάλεπτο του αγώνα; Ίσως… Με την ανοχή του διαιτητή οι παίκτες της Μακάμπι Χάιφα κατάφεραν άλλους «πράσινους» να τους εκνευρίσουν, άλλους να τους πονέσουν και άλλους να τους «ψαρώσουν» – πιθανότατα να προκάλεσαν και τα τρία μαζί στον Χουάνκαρ, που είχε ένα πραγματικά κακό βράδυ.
Ο Παναθηναϊκός ήταν μέτριος συνολικά, είχε παίκτες που πήραν βαθμό κάτω από τη βάση, έκανε «παιδικά» λάθη στην άμυνά του, δεν πήγε όσο δυνατά και παθιασμένα όφειλε στις μονομαχίες και κινδύνεψε να χάσει. Αλλά γι’ αυτούς που υστέρησαν, ξεχώρισε ο Μπρινιόλι στο τέρμα και ο Αράο στα χαφ, ενώ με τις (ελαφρώς αργοπορημένες) αλλαγές του Γιοβάνοβιτς στο τέλος, η ομάδα όχι απλά φρεσκαρίστηκε, αλλά παραλίγο να φύγει με το διπλό.
Έστω κι έτσι, οι τέσσερις βαθμοί είναι μια χαρά συγκομιδή στην Ευρώπη και οι δυο αγώνες με Λανς που έρχονται, είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να αγκαλιάσει ο Παναθηναϊκός μια από τις δυο πρώτες θέσεις του ομίλου. Αρκεί να μάθει σύντομα σε ποιο γήπεδο θα δώσει τον εντός έδρας αγώνα του, διότι μετά την ιστορία με το ΟΑΚΑ, οι Παναθηναϊκοί φοβούνται ό,τι ακριβώς και οι Γαλάτες: μην τους πέσει ο ουρανός στο κεφάλι…
Ολυμπιακός: Το «μαύρο κουτί» μιας αναίτιας ισοπαλίας!
Ας το παραδεχτούμε: στο 0-2, είπαμε όλοι «σχόλασε ο γάμος». Κάτι η εμφάνιση του Ολυμπιακού, κάτι η μη-εμφάνιση των Σέρβων, κάτι η καταφανής διαφορά ποιότητας, έδιναν την αίσθηση ότι το παιχνίδι δεν γυρνάει. Δυστυχώς, το ίδιο πίστεψε και ο Μαρτίνεθ από τον πάγκο και οι παίκτες του. Δυστυχέστερα, κάτι τέτοιο δεν πίστεψαν οι γηπεδούχοι. Κι όταν μείωσαν σε 1-2, τότε το ματς είχε «ψωμί» και οι Σέρβοι πίστη ότι κάτι θα μπορούσαν να πάρουν απ’ αυτό το παιχνίδι.
Είναι «γκέλα» η ισοπαλία στην Ευρώπη για τον Ολυμπιακό; Είναι, αν αναλογιστούμε ότι κουβαλάει εντός έδρας ήττα στην πρεμιέρα των ομίλων. Είναι, αν σκεφτούμε ότι είναι πολύ καλύτερη ομάδα από τη σερβική κι ότι προηγήθηκε «σβηστά» 0-2. Από την άλλη βέβαια, αν σώνει και ντε θέλουμε να δούμε το ποτήρι μισογεμάτο, ας πούμε ότι τουλάχιστον φαίνεται ότι μπορεί να βάλει τη σερβική ομάδα από κάτω του και να «καβαντζώσει» τουλάχιστον την τρίτη θέση και τη συνέχεια στο Conference.
Μπροστά του πλέον, έχει τα δυο απαιτητικά παιχνίδια με τη Γουέστ Χαμ. Με το πρώτο στο «Καραϊσκάκης», θα έχει την ευκαιρία να «μπαλώσει» την ήττα της πρεμιέρας και να κάνει στη συνέχεια ο, τι καλύτερο μπορεί στο Λονδίνο. Αν ωστόσο δεν πάρει το τρίποντο στην έδρα του, μάλλον θα πρέπει να συμβιβαστεί με τη σκέψη της τρίτης θέσης στον όμιλο. Και αυτή είναι εισιτήριο, πάντως, για να συνεχίσει στην Ευρώπη.
ΠΑΟΚ: Η βραδιά που ο Κουλιεράκης έγινε άντρας!
Μέχρι τo λάθος του, ο Κουλιεράκης ήταν ίσως ο κορυφαίος του ΠΑΟΚ. Μπαίνοντας στις καθυστερήσεις, ο 20χρονος είχε μετατραπεί στην «τραγική φιγούρα» του δικεφάλου. Αυτός που θα έπρεπε να μπει στα αποδυτήρια και να ζητήσει «συγνώμη» από τους συμπαίκτες και τον προπονητή του για το λάθος που έκανε και έφερε την ισοφάριση της Άιντραχτ. Που θα ευχαριστούσε τον κόσμο για τη στήριξη και θα υποσχόταν ότι θα έδινε το 101% από δω και πέρα για να μην ξανακάνει κάτι παρόμοιο στο μέλλον.
Λίγα λεπτά μετά, η μοίρα του χάρισε κάτι που «του χρώσταγε»: όχι απλά εξιλεώθηκε για το λάθος του, αλλά έδωσε ένα πολύτιμο τρίποντο στον ΠΑΟΚ. Και σε ένα χρονικό σημείο, όπου οι Γερμανοί πλέον δεν προλάβαιναν να κάνουν το παραμικρό. Συγγραφέας να είχε υπογράψει το φινάλε αυτού του αγώνα, τόσο πετυχημένο δεν θα το είχε φανταστεί.
Για να φτάσουμε βέβαια ως εκεί, έπρεπε να προσθέσει μια ακόμα απίθανη πινελιά ο Ζίβκοβιτς, ο οποίος από την αρχή της χρονιάς, σε Ελλάδα και Ευρώπη, θυμίζει κάτι ανάμεσα σε Βινίσιους, Φόντεν και Ζότα. Όπως μου έλεγε κι ένας ακροατής σε ένα μήνυμα που έστειλε στο ραδιόφωνο, «πώς κατάφερε να κρατήσει ο ΠΑΟΚ αυτόν τον παιχταρά; Αυτός είναι για μεγάλη ομάδα του εξωτερικού!». Ισχύει. Μόνο που ο Ζίβκοβιτς «δέθηκε» με την ομάδα, ο ΠΑΟΚ προνόησε να ξεκινήσει τις συζητήσεις επέκτασης συμβολαίου έγκαιρα, όλοι είναι χαρούμενοι με τη συνεργασία αυτή και ακόμα περισσότερο οι φίλοι του ΠΑΟΚ.
Τώρα, στην Ευρώπη, υπάρχουν μπροστά τα δυο ματς με την Αμπερντίν. Οι έξι βαθμοί στα δυο αυτά ματς, μοιάζει εφικτός στόχος για τον ΠΑΟΚ, αλλά και με τέσσερις βαθμούς, μια χαρά θα είναι τα πράγματα για να τερματίσει όχι απλά στην πρώτη δυάδα, αλλά πρώτος στον όμιλό του. Στην Ευρώπη πάει καλά!
