Στο 5ο ματς απέναντι στους Ατλάντα Χοκς για τα τελικά της Ανατολής, τραυματίζεται. Όλοι φοβούνται τα χειρότερα. Ο ίδιος φοβάται πως θα ξαναπαίξει κατά Χριστούγεννα μεριά. Τα πράγματα δείχνουν σοβαρά. Όταν είσαι όμως ο Greek Beast κι ένα ανεξέλεγκτο Fear the Deer, οι κανόνες της ιατρικής δεν κάνουν ίδιο apply σε σένα. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο επέστρεψε και μέσα σε μία εβδομάδα κατέθεσε την δική του εκδοχή του NBA Superstar.
Μπορεί για ένα διάστημα ο Giannis να έδειξε πως τα ηγετικά χαρακτηριστικά του δεν είναι τέτοια που θα αφυπνίσουν μια ομάδα, αλλά πρέπει να είσαι πολύ άνιωθος παίκτης για να μη σε εμπνέει μόνο και μόνο η ύπαρξη του στο παιχνίδι. Ακόμα κι αν έχει σε ένα ματς 1/15 σουτ, το να τον βλέπεις να σε καλύπτει αμυντικά, να τρέχει σαν καθαρόαιμο και να ποτίζει το παρκέ με 7-8 κιλά ιδρώτα, θα πρέπει να σε κάνει να νιώθεις παικταράς κι ας είσαι για Β΄Εσκανά.
Γύρισε λοιπόν μέσα σε χρόνο dt ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και μέσα σε 3 παιχνίδια παρουσίασε ένα νέο είδος αστέρα της λίγκας. Είναι κάτι που το έδειχνε από χρόνια, μα φέτος το κάνει σε τέτοιο βαθμό και φέτος παίρνει άλλη αξία, αφού συμβαίνει στα τελικά του πρωταθλήματος απέναντι στους Φοίνιξ Σανς, μια ομάδα που όλοι αναγνωρίζουν ως αυτή που έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ.
Πρώτα έβαλε 26 πόντους, μετά ήρθαν δύο ματς με 40+ και οργιώδεις εμφανίσεις και στο 4ο ματς απέναντι στους Σανς, στο Fiserv Forum του Μιλγουόκι, ο Γιάννης επέστρεψε στις γήινες εμφανίσεις με 26 πόντους, 14 ριμπάουντ, 8 ασίστ, 3 κλεψίματα, 2 μπλοκ και 1 λάθος σε 42:49. Το κύριο όμως σε αυτή τη στατιστική δεν είναι οι αριθμοί που μπήκαν σε αυτόν. Αλλά ότι αντιλήφθηκε πως σε αυτό το ματς χρειάζεται να δώσει παραπάνω χώρο στον σεληνιασμένο Κρις Μίντλετον επιθετικά γιατί αυτό θα φέρει το 2-2 για τους Μπακς.
Αυτό είναι το πρώτο checkpoint του Γιάννη. Δε μπορούμε να σκεφτούμε πολλούς παίκτες του μεγέθους του που θα έκαναν step back για την ομάδα. Η κίνηση του δεν προκαλεί έκπληξη δεδομένου ότι θα μπορούσε να μη μείνει στους Μπακς και να πάει να συναντήσει τον Κάρι στο Όκλαντ ή τον Λίλαρντ στο Πόρτλαντ. Αλλά είναι αξιοσημείωτη για αυτό που κάνει establish στο NBA του σήμερα και του αύριο.
Κι όλο το παραπάνω έρχεται να συμβολιστεί μέσα απ΄αυτή την τάπα που κάνει ο Γιάννης στον Έιτον με το σκορ να είναι 101-99 για τους Μπακς σε ένα ματς που μέχρι τα μέσα της 4ης περιόδου φαινόταν να ελέγχεται από τους Σανς.
Δεν είναι μια απλή στιγμή για ένα τέτοιο μπλοκ, δεν είναι ένα εύκολο μπλοκ δεδομένης της θέσης του Έιτον που είναι κοντά στο καλάθι και με σταθερό άλμα, ενώ ο Γιάννης τρέχει να προλάβει το alley hoop και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να γίνει πόστερ και να κάνει και φάουλ.
«Στο φινάλε του αγώνα κάνεις ό,τι χρειαστεί για να κερδίσεις. Είδα πως ερχόταν. Ο Μπούκερ σήκωσε την μπάλα, ήλπιζα πως θα είμαι εκεί στην ώρα μου. Τα κατάφερα. Μόλις είδα την άλεϊ ουπ πάσα, περίμενα πως θα καρφώσει. Είναι το ένστικτό μου αυτό. Ήξερα πως για να τον σταματήσω έπρεπε να πηδήξω προς το καλάθι και να του καλύψω αυτή την πλευρά.
Αργήσα να πάω πάνω του. Συνήθως αυτές οι φάσεις ολοκληρώνονται με κάρφωμα. Αν ήμουν εγώ στην άλλη πλευρά του παρκέ, θα ήταν κάρφωμα. Όμως, δεν πήδηξα για να μπλοκάρω την μπάλα, αλλά για να καλύψω το καλάθι. Αυτό με βοήθησε να μπλοκάρω τον αντίπαλό μου».
Για πολλούς στο NBA, αυτό το μπλοκ είναι φάση που μπορεί να κρίνει τον πρωταθλητή. Αν ισοφάριζαν εκεί οι Σανς, ίσως είχαν πάρει το ματς. Ο Γιάννης είπε No Passaran, διατήρησε το προβάδισμα για τους Μπακς και έδωσε ώθηση στους συμπαίκτες του.
Το εξέφρασε πολύ εύσχημα ο Κρις Μίντλετον.
Ο Γιάννης θα μπορούσε να έχει κάνει τα μισά απ΄όσα έκανε στο χθεσινό ματς και πάλι να ήταν παίκτης-κλειδί χάρη σε αυτή την τάπα. Μια τάπα που συγκρίνεται με την αντίστοιχη του Λεμπρόν στον Ιγκουοντάλα και με του Τάισον Πρινς στους τελικούς του 2004.
Είναι μια franchise moment για το φετινό πρωτάθλημα στο NBA κι αν το πάρουν οι Μπακς, άνετα γίνεται το πόστερ της επόμενης χρονιάς.
Είναι όμως και μια φάση που αποτυπώνει το πώς ο Γιάννης, ένας παίκτης με 70% δουλειά και 30% ταλέντο, μπορεί να προσδώσει στην πιο ασήμαντη κίνηση αξία. Το έχει κάνει σε κρίσιμα ματς με ένα φάουλ που κέρδισε, με μια αλλαγή στο pick, με μια έξτρα πάσα, με ένα άλμα, με ένα υψωμένο χέρι να δημιουργεί πρόβλημα στον αντίπαλο. Το έχει κάνει και με τάπες πολλές φορές. Αν δεν ήταν αυτή η τάπα, θα ήταν η τάπα στο δεύτερο ματς.
Αυτό το «φιστίκι» όμως έγινε στο πιο κρίσιμο ματς των τελικών. Στο ματς που οι Μπακς είχαν πρώτο σκόρερ τον Μίντλετον, αλλά προστάτη τους τον Γιάννη Αντετοκούνμπο!
* Φωτογραφία: Aurelien Meunier/ Getty Images/ Ideal Image
