Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας κάνει πράματα και θάματα με τη φανέλα του ΠΑΟΚ και όλους μας θαμπώνει. Μας κάνει να ασχολούμαστε με θέρμη μαζί του – μα πώς είναι δυνατόν να μη μιλάς για τη μαγεία, όπως αναρωτηθήκαμε και τις προάλλες.

Μοιάζει να έχει περάσει καιρός, αλλά στην πραγματικότητα έχει κυλήσει πολύ λίγος χρόνος από την εποχή που ένα άλλο wonderkid του Δικεφάλου κέρδιζε καρδιές και εντυπώσεις, δημιουργούσε τεράστιες προσδοκίες. Σίγουρα όχι στον υπερθετικό βαθμό που το κάνει ο «Ντέλιας» στο σήμερα, αλλά σε ευοίωνο και υποσχόμενο τέμπο.

Ο Κούτσιας έμοιαζε να μην έχει όριο για το πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει

Ήταν ο Γιώργος Κούτσιας αυτός που έβγαινε μπροστά, «πρωτοσέλιδος». Ο γεννημένος στις 8 Φεβρουαρίου του 2004 στράικερ εμφανίστηκε με φόρα στο συνήθως μουντό τοπίο της ελληνικής ποδοσφαιρικής πραγματικότητας, ένας φάρος ελπίδας.

Σε ηλικία 16 ετών, 7 μηνών και 10 ημερών έκανε ντεμπούτο στην Super League και έγινε ο νεαρότερος παίκτης στην ιστορία της, σπάζοντας το ρεκόρ του Θωμά Μαύρου (16 ετών 8 μηνών 17 ημερών). Όλα έδειχναν πως αυτή ήταν μόνο η αρχή μας λαμπρής πορείας. Οι «ασπρόμαυροι» έσπευσαν να τον δέσουν με χρυσό συμβόλαιο, για να του δείξουν πόσο τον πιστεύουν και πόσο αναγνωρίζουν το potential του.

Κι όμως, προϊόντος του χρόνου, κάτι πήγε πολύ στραβά. Ο Κούτσιας ουδέποτε επέβαλε την παρουσία του στον ΠΑΟΚ ενώ σταδιακά βρέθηκε σε δεύτερο ρόλο. Πάρθηκε η απόφαση να δοθεί δανεικός στον Βόλο, μήπως και έτσι μπει σε διαδικασία ενδοσκόπησης, να δει τι δεν κάνει καλά, να το διορθώσει και ξανά προς τα μπροστά και μόνο να κοιτάξει, πιο ώριμος και κατασταλαγμένος. Φαίνεται ωστόσο πως καμία από τις δύο πλευρές, ούτε ο παίκτης ούτε η ομάδα του, μπόρεσαν να αξιοποιήσουν αυτό το break για να δουν τη σχέση τους αλλιώς. Η αρχική ψυχρότητα έγινε σαν πάγος. Σκληρός, που δεν σπάει.

Στο Σικάγο ο Κούτσιας θα συναντήσει μια εντελώς νέα ιστορία

Η πορεία των πραγμάτων αυτό ακριβώς έρχεται να συνοψίσει. Ο νεαρός ποδοσφαιριστής πρόκειται να παραχωρηθεί με κανονική μεταγραφή. Κι εδώ έρχεται το ιδιαίτερο κομμάτι της υπόθεσης. Θα το κάνει για να πάει σε έναν προορισμό κάθε άλλο παρά συνηθισμένο για παίκτης της ηλικίας και της θεωρητικής προοπτικής του.

Chicago Fire. Ναι, αυτή θα είναι η επόμενη ομάδα του, όπως όλα δείχνουν. Τι τον κάνει να πηγαίνει στην Αμερική, στο MLS; Τα λεφτά, πιθανότατα. Ο ετήσιος μισθός του θα είναι στα 500 χιλ. ευρώ και το συμβόλαιο που θα υπογράψει τετραετούς διάρκειας. Ίσως πάλι το κίνητρο του να είναι πιο αθλητικό και να πιστεύει πως εκεί θα βρει το περιβάλλον να αναπτύξει το ταλέντο του, πολύ μακριά από την Ελλάδα και τους περιορισμούς της.

Να βρει τη δικιά του κοντινή Αμερική

Ο ΠΑΟΚ πάλι, παίρνει 3 εκατ. ευρώ (υπολογίζοντας και τα μπόνους) και 20% ποσοστό μεταπώλησης. Μακριά από αυτό που θα ήθελε ή είχε στο μυαλό του ως prospect όταν σκεφτόταν άλλοτε τη στιγμή αυτή, αλλά μάλλον αρκετά τίμιο βάσει της κατάστασης που είχε διαμορφωθεί. Είχαν πάψει από το Δικέφαλο να υπολογίζουν τον παίκτη. Και ο Κούτσιας είχε σταματήσει να νιώθει μέλος αυτής της οικογένειας. Σε αυτό το πλαίσιο το «αλλού εγώ, αλλού εσύ» γίνεται μάλλον μονόδρομος.

Ευχή όλων είναι ο 19χρονος επιθετικός να βρει αυτό που ψάχνει όταν με το καλό τελειώσει και επίσημα η μεταγραφή. Να βρει τη δικιά του κοντινή Αμερική, να πάει κόντρα σε αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται, ότι δηλαδή πάει σε έναν προορισμό που δεν θα του προσφέρει κάτι ουσιαστικά. Μακάρι να τα καταφέρει. Για τον εαυτό του, για το ελληνικό ποδόσφαιρο – δεν μας παίρνει να χάνουμε ταλέντα, δεν μας περισσεύουν.