Περιεχόμενα
Μετά το σόου της Ρεάλ Μαδρίτης στο «Ανφιλντ», ο Γιούργκεν Κλοπ και η Λίβερπουλ κοιτάζουν κατάματα τους χειρότερους εφιάλτες τους και αναρωτιούνται «πού πάμε».
Γράφει ο Γιώργος Καραχάλιος
Μάιος, 2022, να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτω λόγια: «Πού θα γίνει ο τελικός του Champions League του χρόνου; Κωνσταντινούπολη; Κλείστε από τώρα ξενοδοχείο!». Τα «σκαρώνει» ωραία τα λεκτικά κατά κανόνα ο Γιούργκεν Κλοπ, φημίζεται σχετικά. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια και ότι τα λέει πάντα σωστά.
‘Η ότι έχει κάποιου είδους μεταφυσική ικανότητα ώστε να μπορεί να αποφύγει κάτι που συμβαίνει ακόμα και στους καλύτερους. Τουτέστιν λόγια του παρελθόντος να έρχονται και να γυρνάνε σαν μπούμερανγκ πίσω και πάνω σου. Να σε χτυπάνε, να σε στοιχειώνουν. Να σου θυμίζουν πόσο έξω έπεσες, πόσο λάθος εκτίμησες τα μελλούμενα. Ποιος τελικός, ποια Πόλη. Ναι ακόμα ο αποκλεισμός δεν είναι τελεσίδικος, αλλά…
Το τέλος ενός κύκλου, το τέλος των εκπλήξεων
Έντονη η αίσθηση, αν όχι η βεβαιότητα, μετά την ταπείνωση του 5-2 από τη Ρεάλ Μαδρίτης στο «Άνφιλντ» στο πρώτο ματς για τη φάση των 16 του Champions League πως η Λίβερπουλ και ο προπονητής της βρίσκονται στο τέλος ενός κύκλου. Ήταν πολύ βαρύ αυτό που συνέβη. Και κάθε άλλο παρά ατύχημα της μιας βραδιάς – η σεζόν εξελίσσεται όλη σαν τέτοιο (ατύχημα). Ουσιαστικά ήταν το «ως εδώ». Το όριο. Έτσι όπως το πάει η αγγλική ομάδα μπροστά της έχει μόνο τοίχο.
«Τους κάναμε δώρο όλα τα γκολ. Μέχρι το 2-0 είχαμε κάνει την καλύτερη φετινή μας εμφάνιση», έλεγε ο Γερμανός κόουτς, αλλά βαθιά μέσα του ξέρει καλά πως τίποτα το τυχαίο δεν οδήγησε στο «και ένα και δύο και πέντε γκολ παιδιά». Είναι κομμάτι ειρωνικό πως αυτή την εποχή η Ρεάλ έχει το προφίλ και την ποιότητα των παικτών που θα ταίριαζαν γάντι στο ποδόσφαιρο του Κλοπ. Δείχνει πως είναι δομικό το λάθος στο πώς οι «ρεντς» οργάνωσαν την επιχείρηση ανοικοδόμησής τους.
Η Λίβερπουλ έχει γίνει προβλέψιμη. Ο Κάρλο Αντσελότι το έλεγε από πέρυσι μετά το θρίαμβο της Ρεάλ στο Champions League, ότι είναι εύκολο να την αποκωδικοποιήσεις ως αντίπαλο. Πως δηλαδή είναι ισχυρή στην καλή της μέρα, αναντίρρητα, αλλά δεν έχει πια κάτι που να μπορεί να σε εκπλήξει. Και ο Ιταλός είχε την τόλμη να ισχυρίζεται τότε κάτι τέτοιο παρότι το πλάνο του Κλοπ λειτούργησε αρκετά καλά, η Λίβερπουλ έχασε στις λεπτομέρειες στον τελικό. Δεν ήταν όμως έτσι το βράδυ της Τρίτης (21/2). Καθόλου. Η αγγλική ομάδα έδειχνε ξεκάθαρα σύνολο που το ξεπέρασε ο χρόνος.
Οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς τον Κλοπ
Φημολογείται πως τα αφεντικά των «ρεντς» έχουν αρχίσει να δουλεύουν σενάρια για την επόμενη μέρα χωρίς τον Γερμανό τεχνικό σε αυτά. Νιώθουν πως αυτή η σχέση έδωσε ό,τι είχε να δώσει και ότι από εδώ και πέρα δεν μπορείς να περιμένεις κάτι νέο – από τα παλιά. Βέβαια καμία απόφαση δεν έχει ακόμα παρθεί τελεσίδικα. Στον Κλοπ θα δοθεί σίγουρα η δυνατότητα να διαλέξει μόνος του τι θα κάνει και πώς. Και μόνο λόγω σεβασμού για τα τόσα που έχει προσφέρει, το δικαιούται.
Στα επτά και πλέον χρόνια που βρίσκεται στη Λίβερπουλ, ο Γερμανός έφερε ξανά πίσω το χαμόγελο και την περηφάνια στους φαν, με μεγαλύτερο των θαυμαστών έργων του το πρωτάθλημα του 2020, το τέλος μιας μαρτυρικής αναμονής 30 ετών. Προσφέροντας επίσης σε όλους εμάς ένα από τα πιο όμορφα θεάματα που έχουμε δει ποτέ στο σπορ. Μετέτρεψε τους αμφισβητίες σε πιστούς, για να θυμηθούμε μια από τις εξαιρετικές του ατάκες – είπαμε τα λέει ωραία κατά κανόνα.
Ο Κλοπ έκανε τους ανθρώπους χαρούμενους – αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ
Σε αυτό το δύσκολο σταυροδρόμι, καλείται να δείξει πως διατηρεί τη φλόγα να εμπνέει τους γύρω του, πως δεν έχει χάσει το κέφι του να προσπαθεί. Δεν είναι προπονητής της νίκης, ποτέ δεν ήταν μόνο αυτό. Χαρές, λύπες, πάντα εκεί, χωρίς ποτέ να κρύβεται. Δεν έχει βρεθεί ποτέ σε τόσο δύσκολη θέση στον καιρό του στη Λίβερπουλ; Ναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει και πως πρέπει να τον ξεγράψουμε.
Έξω από το «Ανφιλντ», υπάρχει το άγαλμα του Μπιλ Σάνκλι. Του μυθικού προπονητή που σε 15 έτη (1959-74) γιγάντωσε τους «ρεντς», σε Αγγλία και Ευρώπη. Σε αυτό αναγράφεται το εξής: «He made the people happy» («Έκανε χαρούμενους τους ανθρώπους»). Το ίδιο έχει κάνει και ο Γιούργκεν Κλοπ. Και αυτό δεν θα αλλάξει ακόμα κι αν τελικά έχει φτάσει η ώρα να κοιτάξει αλλού το μέλλον του.
