Περιεχόμενα

  1. Αφήνοντας κληρονομιά για το best of όλων των εποχών
  2. Ο Γκουαρντιόλα είναι αυτός που κάνει τη διαφορά με την τελειομανία του
  3. Ο Κρόιφ είδε πρώτος τι ήταν ο Γκουαρντιόλα

Η ιστορία τον έχει ήδη καταγράψει ως έναν από τους κορυφαίους όλων των εποχών. Έναν ποιητή που όμως δεν πετάει στα σύννεφα. Αλλά συνδυάζει ρομαντισμό και αποτέλεσμα. Θέαμα και ουσία. Ζεστασιά με τελειομανία. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα είναι ο προπονητής στην αρχέτυπη μορφή του – όπως θα έπρεπε όλοι να είναι σε έναν ιδανικό ντουνιά.

Σε 14 σεζόν ως τεχνικός ηγέτης δεν έχει πάρει πρωταθλήματα μόνο σε 3. Με άλλα λόγια, 11/14. Εξωπραγματικό έτσι κι αλλιώς, γίνεται ακόμα περισσότερο αν σκεφτούμε πως έχει δουλέψει σε Ισπανία (Μπαρτσελόνα), Γερμανία (Μπάγερν Μονάχου) και Αγγλία. Δηλαδή σε 3 από τα πιο δύσκολα και απαιτητικά πρωταθλήματα στον κόσμο.

Θα βρεθούν πολλοί να πουν πως η Μάντσεστερ Σίτι (του) δομήθηκε μόνο χάρη στη δύναμη του χρήματος. Στην καταστρατήγηση των κανόνων (μην ξεχνάμε την έρευνα της Premier League και τις πάνω από 100 κατηγορίες περί παραβίασης του Financial Fair Play που εκκρεμούν εις βάρος της). Ακόμα και στην εύνοια της διαιτησίας σε καίρια σημεία.

Βαθιά μέσα τους όμως, ακόμα και οι πολέμιοι, αναγνωρίζουν και παραδέχονται πως αυτό που βλέπουμε στο γρασίδι εδώ και χρόνια από τους (όποιους) τύπους υπερασπίζονται το σήμα της Σίτι, είναι μια ωδή στο άθλημα. Και είναι ακριβώς αυτό το εστέτ σημάδι του Πεπ. Πέντε τίτλοι πρωταθλητή στην Premier League στα έξι τελευταία χρόνια, τρεις συνεχόμενοι, εννιά συνολικά στην ιστορία του συλλόγου. Απόδειξη και πειστήριο μεγαλείου.

Αφήνοντας κληρονομιά για το best of όλων των εποχών

Ο Καταλανός κόουτς, όλο και περισσότερο, εμφανίζεται πρόθυμος να μιλήσει δημοσίως για κληρονομία, για σημάδι στην ιστορία. Το ίδιο το κλαμπ το(ν) ωθεί προς αυτήν την κατεύθυνση, με το ολίγον «μαρκετινίστικο» κόλπο του να δημιουργεί ιστορία στο παρόν – αυτό δεν εξυπηρετούν υπό μια έννοια κινήσεις όπως η δημιουργία αγαλμάτων για τους Βενσάν Κομπανί, Σέρχιο Αγουέρο και Νταβίδ Σίλβα;

Ξέρει βέβαια και λέει ανοιχτά πως για να γραφεί οριστικά και αμετάκλητα η ομάδα του στην ιστορία ως μια από τις μεγαλύτερες όλων των εποχών, απαιτείται και η ευρωπαϊκή δόξα. Να μπει το «τικ» και στην τελευταία εκκρεμότητα, να έρθει ο θρίαμβος στην Πόλη στον τελικό του Champions League της 10ης Ιουνίου – προσοχή πάντως να μην υποτιμηθεί αυτή η Ίντερ.

Νωρίτερα, στις 3 Ιουνίου, θα έχει γίνει και ο τελικός του FA Cup κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Με άλλα λόγια, οι Πολίτες βρίσκονται προ ενός ιστορικού τρεμπλ, κατ’ εικόνα της αντιπάλου τους στο Κύπελλο (vibes 1999).

Ο Γκουαρντιόλα είναι αυτός που κάνει τη διαφορά με την τελειομανία του

Γουστάρει πολύ o Γκουρντιόλα που ζει και εργάζεται στην Αγγλία. Του αρέσει το πώς αυτή η χώρα ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο, εξέφρασε άλλωστε τον ενθουσιασμό του για το πρόσφατο θαύμα της Σέφιλντ Γουένστνεϊ λέγοντας «πού αλλού συμβαίνουν αυτά;».

Στη μαγεία βέβαια, είναι και ο ίδιος αναπόσπαστο κομμάτι. Μονίμως, το λιγότερο, ένα βήμα μπροστά από όλους τους άλλους. Μετά την πρώτη του σεζόν στο Νησί, όταν και βγήκε 3ος, όρισε αυτός το περίγραμμα. Πάντα βρίσκοντας κάτι διαφορετικό να παρουσιάσει και στην τελική, αυτό είναι που τον εξυψώνει στη σφαίρα του μύθου.

Δεν έχει μια «μανιέρα» που δουλεύει ξανά και ξανά. Εφευρίσκει συνεχώς νέα πράγματα, νέους τρόπους. Γεννά καινούριες ιδέες, εξερευνά και ανακαλύπτει. Έχει δημιουργήσει μια σχεδόν αλάνθαστη μηχανή, που ξέρει πότε να φορτσάρει, πότε να φτάσει στο πικ. Μια ομάδα που ποτέ δεν χορταίνει να νικά.

Είναι, υπό μια έννοια, κρίμα για τους άλλους. Για μια εκπληκτική, για παράδειγμα, στο μεγαλύτερο διάστημα αυτών των ετών, Λίβερπουλ. Που όμως πήρε μόνο ένα πρωτάθλημα. Χάνοντας άλλα δυο στον πόντο.

Ο Γκουαρντιόλα ξέρει πως η αξία του νικημένου δίνει δόξα στο νικητή. Ξέρει επίσης πως ένας καλός αντίπαλος σε κάνει καλύτερο. Γι’ αυτό και αποθεώνει πάντα τους Reds, όπου σταθεί κι όπου βρεθεί. Γι’ αυτό έσταξε μέλι για τη φετινή Άρσεναλ. Σου δίνει κίνητρο να έχεις ανταγωνισμό – υγιή και ζωογόνο.

Η Σίτι φέτος, με την προσθήκη του Έρλινγκ Χάαλαντ, έγινε ακόμα πιο δυνατή, ακόμα πιο κυριαρχική. Κι άλλοι προπονητές έχουν στη διάθεσή τους αφεντικά με γερά πορτοφόλια. Αλλά αυτά που κάνει ο Πεπ κανείς άλλος δεν τα έχει καν πλησιάσει. Σε συνδυασμό απόδοσης και τίτλων.

Ο Κρόιφ είδε πρώτος τι ήταν ο Γκουαρντιόλα

Οι βάσεις. Αυτές είναι που σε ορίζουν, αυτές σου φτιάχνουν την πορεία – για καλό ή για κακό.Ο Πεπ Γκουαρντιόλα ήταν από τους καλύτερους στις ακαδημίες της Μπαρτσελόνα. Το έλεγαν όλοι οι προπονητές του. Το άκουσε και ο Γιόχαν Κρόιφ. Έψαξε λοιπόν να βρει αυτόν τον μικρό για τον οποίο μιλούσαν όλοι.

Τον βρήκε, με το ζόρι, στην γ’ ομάδα. «Μα δεν μου είπατε πώς είναι από τους καλύτερους; Τι τον έχετε τόσο κάτω;», αναρωτήθηκε. «Σωματικά υστερεί, αν τον βάλουμε θα χάσουμε», δικαιολογήθηκαν οι εκπαιδευτές.

«Ανεβάστε τον στη β’ ομάδα. Μην ανησυχείτε. Θα μεγαλώσει. Αν χάσουμε, χάσαμε. Αυτό που έχει σημασία είναι να δημιουργήσουμε παίκτες. Βάλτε τον και θα πάει καλά, θα το δείτε», απάντησε ο σπουδαίος Ολλανδός. Είχε δει αυτό που κανείς άλλος δεν καταλάβαινε. Και το εξέλιξε μέρα με τη μέρα στην κατοπινή τους καθημερινότητα, συνεργασία.

Αυτή η μαγεία πέρασε, θαρρείς σαν πατέρα προς γιο, στον Πεπ. Ο Καταλανός βάδισε σε αυτή τη φιλοσοφία και την πήγε ένα βήμα παραπέρα, στο σήμερα με το βλέμμα στο αύριο. Μοιάζει τόσο φυσικό το πώς φτάνει στην επιτυχία, σαν να βάζεις το κλειδί για να βάλεις μπρος το αμάξι. Ναι, το κάνει να μοιάζει τόσο εύκολο.

Αλλά, εννοείται, δεν είναι. Καθόλου (εύκολο). Και γι’ αυτό η ιστορία τον έχει ήδη κατατάξει στους πιονέρους, στους θρύλους. Μετά τις 10 Ιουνίου μπορεί να γίνει ακόμα πιο γκράντε-  ναι, ω ναι, βελτιώνεται το τέλειο, αυτή άλλωστε είναι η επωδός του Πεπ Γκουαρντιόλα, αυτή η νοοτροπία τον έφερε ως εδώ.