Περιεχόμενα
Όνειρο ήταν και πάει. Ο Παναθηναϊκός έκανε την υπέρβαση, ίσως σοκαρίστηκε από το ότι βρέθηκε να είναι πρώτος στον πρώτο γύρο και του έβαλαν την ταμπέλα του πρωταθλητή, άντεξε στις στιγμές που δεν είχε την ίδια αποτελεσματικότητα και έφτασε στην 35η αγωνιστική να χάσει το πρωτάθλημα με ήττα από τον Ολυμπιακό.
Εννοείται πως αν το έλεγαν αυτό στους φιλάθλους το περασμένο καλοκαίρι, θα το αγόραζαν με κλειστά μάτια. Όμως, οφείλει κάποιος να διαβάζει και την εξέλιξη της διαδρομής, το πού ήσουν σε κάθε στάδιο και πού βρέθηκες.
Κι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αλλά ταυτόχρονα να αντιμετωπίζουμε και τον Παναθηναϊκό με βάση το μέγεθος του και όχι αυτό που ήταν πριν δύο χρόνια, πρέπει να κρίνουμε, χωρίς να μηδενίζουμε.
Ο Παναθηναϊκός έπαιζε καλό ποδόσφαιρο στον πρώτο γύρο. Όχι εκθαμβωτικό, αλλά καλό. Βρέθηκε στο +8 από την ΑΕΚ και ήξερε πως θα έχει αρκετά κανονάκια να κάψει. Μόνο που τα έκαψε πολύ γρήγορα. Και τα έκαψε πολύ γρήγορα γιατί ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν επέτρεψε το καλοκαίρι και μετά, τον Ιανουάριο, στην διοίκηση να φέρει τεχνικό διευθυντή.
Η αποτελεσματικότητα του στις μεταγραφές είναι σχεδόν στο μηδέν. Ο Τσέριν είναι το μόνο κέρδος. Κάτι ψιλά έδωσε ο Σπόραρ, κάτι ψιλά ο Μαντσίνι και κάπου εδώ τελειώνει η καταμέτρηση. Ο Παναθηναϊκός έμεινε γυμνός όχι ποσοτικά, αλλά ποιοτικά.
Τα τρία ματς που του στέρησαν το πρωτάθλημα
Το ότι έχασε στο Καραϊσκάκη χθες, δεν είναι έγκλημα. Δεν έχασε εκεί το πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός. Το έχασε σε άλλα ματς όπου η τακτική προσέγγιση του Ιβάν ήταν τέτοια που ίσως και να ευνούχισε τους παίκτες.
Για μένα αυτό είναι το μέγιστο ερώτημα και σε σχέση με αυτό που είδαμε από την ΑΕΚ. Χάνει ο Παναθηναϊκός τον Αϊτόρ και φτάσαμε στην 4η αγωνιστική των play offs για να ισοφαρίσει ο Σπόραρ τα γκολ του Ισπανού. Χάνει η ΑΕΚ τον Αραούχο και μπαίνει ο Τσούμπερ και σκοράρει κατά ριπάς.
Έχει παίκτες με ίωση η ΑΕΚ στη Λεωφόρο, βάζει τον 5ο της χαφ, τον Γαλανόπουλο, και καταπίνει τους 3 βασικούς χαφ του Παναθηναϊκού.
Αν γυρίσουμε στο καλοκαίρι και δούμε τα ρόστερ των δύο διεκδικητών, δεν μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι η ΑΕΚ έχει τόσο ανώτερο ρόστερ από τον Παναθηναϊκό για να είναι τόσο καλύτερή του σε επίπεδο ανάπτυξης. Κι όμως, όταν ο προπονητής θέλει να αναδείξει τα υλικά του, γίνεται.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι Αραούχο, Λιβάι, Γκατσίνοβιτς, Πινέδα βρίσκονται στην δεκάδα σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες και στις παρυφές της δεκάδας βρίσκονται οι Τσούμπερ, Μάνταλος, Ελίασον, Αμραμπάτ.
Αντιθέτως, ο Παναθηναϊκός δεν έχει παίκτες σε πολλές από αυτές τις κατηγορίες. Ακόμα και ο Άρης, που είναι 5ος, έχει παίκτες που έδειξαν περισσότερα από όλους τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού από το κέντρο και μπροστά.
Είχε τεθεί ξανά το ερώτημα, απλώς τώρα φαίνεται να είναι πιο ξεκάθαρο. Ο Ιβάν έχει έναν τρόπο παιχνιδιού που δεν επιτρέπει στους ποδοσφαιριστές του να αναδειχθούν. Και δεν μπορούμε να απαντήσουμε αν αυτός ο τρόπος τους μπερδεύει το μυαλό και παίζουν σαν να μην είναι ποδοσφαιριστές ή αν οι ίδιοι είναι ανεπαρκείς και δεν μπόρεσαν να δικαιώσουν.
Ο Παναθηναϊκός έχασε το πρωτάθλημα στην ισοπαλία με τον Ιωνικό όπου Σπόραρ και Τσέριν επέλεξαν να σουτάρουν όντας σε ανισορροπία, αντί να σπάσουν δεξιά τη μπάλα σε συμπαίκτη που θα σκόραρε σε κενή εστία. Χάθηκε με τον Βόλο στην 2η αγωνιστική των play offs. Χάθηκε με τον ΟΦΗ που έμεινε ο αντίπαλος με 10 παίκτες και ο Παναθηναϊκός δε μπορούσε να βγάλει φάση της προκοπής γιατί δεν είχε ένα κανονικό δεκάρι να του προσφέρει κάτι τέτοιο.
Περισσότερες επιλογές φέτος, ποιοτικά ανεπαρκείς όμως
Ακόμα και το πρέσινγκ στο επιθετικό τρίτο ήταν εμφανώς χειρότερο σε σχέση με πέρσι. Ο Παναθηναϊκός θεωρητικά ενισχύθηκε κι όμως είναι παικτικά χειρότερος από την περσινή ομάδα που είχε βρεθεί μια φόρμουλα με Πέρεθ, Βιγιαφάνιες και Γκατσίνοβιτς. Ένας Γκατσίνοβιτς που έγινε δώρο στην ΑΕΚ για λόγο που δεν θα κατανοηθεί ποτέ. Σίγουρα, ο Μιγιάτ δε θα μπορούσε να γίνει στα χέρια του Ιβάν αυτό το υπερόπλο, αλλά ακόμα και η περσινή του εκδοχή θα ήταν πολυτιμότατη στη φετινή ομάδα. Κι ίσως να ήταν ο λόγος για την περσινή απόδοση του Παλάσιος.
Για να επιστρέψω στα φετινά, ο Παναθηναϊκός έχασε το πρωτάθλημα γιατί μπολιάστηκε με τη νοοτροπία του «βάζω ένα γκολ και ελέγχω το ματς» ή το πλάνο «γυρίζω διαρκώς τη μπάλα και περιμένω να φτάσει το 70 για να κουραστεί ο αντίπαλος και να επιχειρήσω να χτυπήσω». Είναι ρισκαδόρικη προσέγγιση αυτή.
Ίσως να μην ήταν καν στο αρχικό πλάνο της σεζόν. Ίσως ο Γιοβάνοβιτς να ήθελε κάτι άλλο, αλλά όσο κέρδιζε η ομάδα και άλλαζε ο στόχος, να θέλησε να διασφαλίσει το αποτέλεσμα.
Η χθεσινή ήττα ήρθε σαν τέλος των ψευδαισθήσεων. Όλοι έλεγαν σαφώς πως με αυτό το ρόστερ έκανε υπέρβαση ο Ιβάν. Ποιος το έφτιαξε όμως αυτό το ρόστερ; Ο Ιβάν.
Ποιος έφερε Βέρμπιτς, Σπόραρ, Μπερνάρ, Κλαϊνχάισλερ, Τσοκάι; Ποιος ευθύνεται που ο Παλάσιος παρουσιάζεται 4 φορές χειρότερος από την περσινή υποφερτή του εκδοχή; Οι συγκεριμένοι παίκτες δε μοιάζουν καν με ποδοσφαιριστές. Σε πτώση ήταν και η παρουσία του Πέρεθ, ο οποίος από το πρώτο ματς της σεζόν, απέναντι στην Σλάβια, είχε σχεδόν σε κάθε ματς ένα πούλημα της μπάλας στο κέντρο και προς την άμυνα.
Ο Ιβάν είναι καλός προπονητής, αλλά οι επιλογές του δεν τον δικαίωσαν
Ναι, ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έκανε υπέρβαση. Ναι, είναι ένας τρομερός χαρακτήρας, με ηθική που δεν την αγγίζουν οι συνάδελφοί του, που δεν επέλεξε ποτέ τον δρόμο της τοξικότητας. Κι αυτό είναι για μένα από τα πρώτα 2-3 πράγματα που πρέπει να πρεσβεύουν οι αθλητικοί σύλλογοι. Αν μπορούσαμε να μεταγγίσουμε την ηθική του Ιβάν σε κάθε παράγοντα, θα είχαμε ένα από τα 10 καλύτερα πρωταθλήματα στην Ευρώπη.
Αλλά είναι άλλο κομμάτι ο χαρακτήρας του ανθρώπου και άλλο η κριτική πάνω σε ποδοσφαιρικά ζητήματα. Κι εκεί, ο Ιβάν, είναι αυτός που ευθύνεται για την απώλεια μιας μεγάλης ευκαιρίας για τον Παναθηναϊκό για να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα. Του χρόνου η ΑΕΚ δε θα σπαταλήσει 6-7 αγωνιστικές μέχρι να βρει τα πατήματά της, ούτε ο Ολυμπιακός (θεωρητικά πάντα) θα πάει να κάνει όλες τις επιλογές λάθος. Κι ο ΠΑΟΚ θα είναι στον 2ο χρόνο του πρότζεκτ του.
Ο Παναθηναϊκός, που είχε την περσινή χρονιά να πατήσει, μοιάζει αυτή τη στιγμή να είναι στην ίδια μοίρα με τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό και να πρέπει να φτιάξει μια άλλη βάση παικτών.
Η εντεκάδα του χρειάζεται σίγουρα 5 παίκτες νέους για βασικούς. Ένα δεξί μπακ, επιθετικό, έναν αντί του Πέρεθ που θα είναι έγκλημα να λογίζεται ως βασικός του χρόνου, ένα δεξί εξτρέμ για να υπάρχει ο Μαντσίνι ως αλλαγή και ο Παλάσιος να χαιρετήσει και ένα δεκάρι.
Στα δικά μου μάτια, σίγουρα θα χρειαστεί έναν άνθρωπο να ψάχνει αυτός για μεταγραφικούς στόχους, να σχηματίζει λίστες και να δίνει τις 3 καλύτερες επιλογές στον Ιβάν για να διαλέξει.
Η χρονιά που έρχεται είναι ακόμα πιο σημαντική γιατί ο Παναθηναϊκός πρέπει να μπει σε ομίλους. Η διοίκηση, λένε τα ρεπορτάζ, έχει διάθεσει να αυξήσει το μπάτζετ σε σημαντικό βαθμό. Αν γίνουν πάλι επιλογές τύπου Τσοκάι και Κλαϊνχάισλερ, τότε θα υπάρχει πρόβλημα.
ΥΓ. Χουάνκαρ, Παλάσιος, Σάντσες, Κώτσιρας, Μαντσίνι, Μπερνάρ δεν πετύχαιναν ούτε ελέφαντα με τις σέντρες τους χθες. Κι αν ο πρώτος δικαιούται μια κακή μέρα, οι υπόλοιποι είναι έτσι όλη τη χρονιά.
ΥΓ1. Πώς μας κορόιδεψε όλους μας ο Μπερνάρ ότι είναι ποδοσφαιριστής;
ΥΓ2. Δεν μπορώ να δεχτώ την δικαιολογία του κορωνοϊού για το χθεσινό ματς. Όχι μόνο γιατί είδα τον Παναθηναϊκό να έχει μια χαρά αντοχές στο 2ο ημίχρονο και να πιέζει, αλλά κυρίως γιατί η χθεσινή εικόνα ήταν συνέχεια της ίδιας κακής εικόνας στο ματς με την ΑΕΚ, στο ματς με τον Ολυμπιακό στην κανονική διάρκεια, στα δύο ματς με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, στα 3 ματς με τον ΠΑΟΚ τον Ιανουάριο, στο ματς με τον Αστέρα στην Τρίπολη, στο ματς με τον Λεβαδειακό εντός κι εκτός, στο ματς με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο. Ο Παναθηναϊκός δεν έχασε το πρωτάθλημα από τα διαιτητικά λάθη εις βάρος του ή από το ότι δεν αναβλήθηκε η αγωνιστική ως την Τετάρτη. Το έχασε γιατί ο προπονητής του δεν ήθελε με τίποτα να αναγνωρίσει πως το πλάνο του έχει πολλά κενά που αργά ή γρήγορα θα φανούν.
ΥΓ3. Αστειότητα να καθόμαστε να λέμε για πέναλτι που δεν δόθηκε. Ο Σπόραρ χτυπάει το πόδι του στο έδαφος και πέφτει, είναι μια καθαρή φάση.
