Θα σας λέγαμε ότι δεν θα ήταν κακή ιδέα να κάτσουμε να μάθουμε να τραγουδάμε τον εθνικό ύμνο της Ισπανίας, αν δεν υπήρχε το εξής… προβληματάκι: Δεν έχει λόγια. Μπορεί πάντως ως χώρα να μην είναι και η πιο ενωμένη του κόσμου, αλλά όταν η συζήτηση πάει στο ποδόσφαιρο, οι Ισπανοί, επί συνόλω, δεν παίζονται. Η Σεβίλλη θριάμβευσε επί της Ρόμα στο Europa League εκνευρίζοντας τον Ζοσέ Μουρίνιο και ένα φοβερό σερί συνεχίστηκε. Δικό της (7/7) και γενικώς…

2001. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που ισπανική ομάδα έχασε ευρωπαϊκό τελικό! Εκείνη τη σεζόν, ήταν 2 που έχασαν. Η Αλαβές από τη Λίβερπουλ στο Κύπελλο UEFA και η Βαλένθια από την Μπάγερν Μονάχου στο Champions League. 22 χρόνια μετά, δεν έχουμε ξαναδεί ήττα Ισπανών με την κούπα να περιμένει προς απονομή παραπλεύρως του αγωνιστικού χώρου.

Ακολούθησε ένα ασύλληπτο 18/18, καταμερισμένο ως εξής: 9-0 κόντρα σε αγγλικές ομάδες, 4-0 απέναντι σε ιταλικές, 2-0 με γαλλικές, 1-0 με γερμανικές, πορτογαλικές και ουκρανικές.

Δείτε το αναλυτικά παρακάτω:

Και σε αυτό δεν υπολογίζουμε βέβαια τους «εμφύλιους», 4 έχουν γίνει. Κάτι που ανεβάζει συνολικά τα ισπανικά τρόπαια σε 22 σε αυτό το χρονικό διάστημα. Ένα κάθε χρόνο πρακτικά κατά μέσο όρο δηλαδή…

Συνολικά, 21 ισπανικές ομάδες έχουν παίξει σε νοκ άουτ ευρωπαϊκής διοργάνωσης από το 1998 κι έπειτα. Είναι περισσότερες από όσες παίζουν στη La Liga σε ετήσια βάση (20). Είπατε απόλυτη κυριαρχία; Καλά το είπατε.