Υπάρχει το γράμμα, υπάρχει και το πνεύμα του νόμου. Δύο περιπτώσεις, μια στα μέρη μας και μία στην Ολλανδία με πρωταγωνιστή τον Μοχάμεντ Κούντους, ήρθαν να μας το υπενθυμίσουν, ηχηρά.

Λίγοι κανόνες είναι τόσο έξω από το πνεύμα του ποδοσφαίρου όσο αυτός που ζητάει από τους διαιτητές να τιμωρούν με κίτρινη κάρτα έναν παίκτη που πανηγυρίζει βγάζοντας τη φανέλα. Δηλαδή επιτρέπονται άλλα κι άλλα την ώρα που γιορτάζεται ένα γκολ (μέχρι και μίμηση ούρησης σκύλου έχουμε δει…), όμως για κάποιο παράξενο λόγο θεωρείται περισσότερο προκλητική και άρα άξια ποινής αυτού του είδους η αντίδραση.

Μην το πάμε μακριά. Πριν λίγες μόλις μέρες συνέβη εν Ελλάδι και προκάλεσε μεγάλο ντόρο. Στο ματς Ολυμπιακός – Παναιτωλικός. Με το που ο Σέρχι Κανός σκόραρε για πρώτη φορά με τα ερυθρόλευκα, έβγαλε τη φανέλα του. Για να εμφανίσει μήνυμα που είχε προετοιμάσει να δείξει στη μνήμη της αγαπημένης του μητέρας, η οποία μόλις πριν από δύο εβδομάδες είχε φύγει από τη ζωή. Μια βαθιά συγκινητική και ανθρώπινη στιγμή.

Ο Ευστάθιος Γκορτσίλας, διαιτητής της αναμέτρησης, εφαρμόζοντας το κανονισμό κατά γράμμα τιμώρησε με κίτρινη τον Ισπανό ποδοσφαιριστή. Κάνοντας το σωστό έκανε ένα τεράστιο λάθος. Έχασε την ευκαιρία να κάνει τη διαφορά και να στείλει ένα μήνυμα ανθρωπιάς. Δεν γίνεται είπατε; Όλα γίνονται. Αν έχεις τρόπο, αν αντιλαμβάνεσαι την αξία του αθλήματος πέρα από τα στενά του όρια.

Η ενσυναίσθηση (πρέπει να) έχει χώρο στο ποδόσφαιρο

Στην Ολλανδία, πριν από λίγα 24ώρα, ήρθε η απόδειξη πως ένας διαιτητής μπορεί κάλλιστα να ξεχωρίσει θετικά, δείχνοντας στην πράξη αυτό που αποκαλούμε ενσυναίσθηση. Με το που ο Μοχάμεντ Κούντους του Άγιαξ σκόραρε με αντίπαλο τη Σπάρτα Ρότερνταμ (διαμόρφωσε το τελικό 4-0) εμφάνισε μπλουζάκι στη μνήμη του Κριστιάν Ατσού. Του Γκανέζου διεθνούς ποδοσφαιριστή της Χατάισπορ που ήταν ένα από τα χιλιάδες θύματα του καταστροφικού σεισμού στην Τουρκία.

Γονάτισε, σήκωσε τα χέρια του προς τον ουρανό. «RIP Atsu», το μήνυμα που μετέφερε, με τα μάτια βουρκωμένα. Ο ρέφερι Πολ φαν Μπούκελ το(ν) είδε. Και επέλεξε συνειδητά να μην ακολουθήσει το νόμο. Δεν έδειξε κάρτα, άφησε για μια στιγμή την καρδιά να νικήσει τη ψυχρή λογική.

Σεβασμός, ο Κούντους και ο διαιτητής μας θύμισαν κάτι πολύ σημαντικό

«Ναι, έχουμε κανόνες, αλλά όπως μου είπε ο διαιτητής υπάρχουν πολύ πιο σημαντικά πράγματα από το ποδόσφαιρο. Και έχει τον απόλυτο σεβασμό μου γι’ αυτό», δήλωσε μετά ο Κούντους, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στον κόσμο αυτή τη στιγμή, παρεμπιπτόντως.

Σεβασμός. Να η μαγική λέξη. Όλα θα ήταν πολύ καλύτερα για όλους αν το δείχναμε στην πράξη πιο συχνά. Αν κατανοούσαμε πως η ανθρωπιά και η ηθική είναι πολύ πιο σημαντικά από το «συγνώμη δεν μπορώ να κάνω αλλιώς, τα χέρια μου είναι δεμένα». Η σιωπή του ρέφερι μπρος στο δράμα ήταν επιλογή (του), ήταν χρυσός. Ο καλός διαιτητής κάνει (και) πολιτική. Διαχείριση καταστάσεων.

Μπορείς να περάσεις τα πιο ηχηρά μηνύματα κάνοντας το διαφορετικό. Δεν είπαμε να μην εφαρμόζονται οι νόμοι. Ίσα ίσα. Αλλά θα λέμε και θα ξαναλέμε πως δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες, ούτε όλα ίσωμα. Αντίληψη θέλει και κριτική σκέψη.  Το αίσθημα περί δικαίου.