Η περίσταση ήταν ιδανική. Νίκη με γκολ στο τελευταίο λεπτό κόντρα στον αιώνιο εχθρό, η τρίτη συνεχόμενη στα μεταξύ τους clasico και στην ουσία η επικύρωση του τίτλου – πώς να το χάσει πια η Μπαρτσελόνα με τέτοιο ψυχολογικό αβαντάζ και +12, ισάριθμες αγωνιστικές πριν από το φινάλε της La Liga; Ο Σέρζι Ρομπέρτο λοιπόν, ήταν στα καλύτερα του μετά το 2-1 επί της Ρεάλ Μαδρίτης. Μες την ευφορία της στιγμής δεν κρατήθηκε: «Αν είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε πίσω τον Λιονέλ Μέσι; Με ανοιχτές αγκάλες! Ποιος δεν θα ήταν έτοιμος για μια τέτοια επιστροφή; Δεν αποφασίζουμε εμείς οι παίκτες, αλλά αν ήταν στο χέρι μας, θα τον περιμέναμε ήδη!».
O 31χρονος ποδοσφαιριστής δεν είπε προφανώς κάτι που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Αλλά το ότι το λέει δυνατά, είναι μια αντανάκλαση του ότι το θέμα έχει αρχίσει να συζητιέται. Να συζητιέται ξανά, πιο σωστά. Δεν ήταν κάτι που θα στοιχημάτιζε κανείς πριν από λίγο καιρό. Τα δεδομένα όμως στο ποδόσφαιρο αλλάζουν συχνά γρήγορα. Η αλήθεια του σήμερα μπορεί να είναι πολύ πιο διαφορετική από αυτή του χθες.
Ο Αργεντινός σούπερ σταρ δεν περνά καθόλου καλά πια στην Παρί Σεν Ζερμέν. Εμφανώς. Εδώ έφτασε στο σημείο να πρέπει να ανέχεται αποδοκιμασίες από πλευράς των ντόπιων φαν. Τι αντιδιαστολή με τις εκδηλώσεις λατρείας που βιώνει στην πατρίδα του. Ουσία είναι πως το σενάριο να παραμείνει στη Γαλλία και μετά το καλοκαίρι μοιάζει ολοένα και λιγότερο πιθανό. Είναι όμως και εφικτό να γυρίσει ο Μέσι στη Βαρκελώνη; Ή μιλάει η νοσταλγία, ο ρομαντισμός;
Η οικονομική εξυγίανση της Μπάρτσα προχωρά αλλά με πολλά «αγκάθια» ακόμα – Ο τρόπος που θα μπορούσε να γυρίσει ο Μέσι
«Η εποχή Μέσι στην Μπάρτσα δεν τελείωσε όπως θα έπρεπε. Έχουμε ένα ηθικό χρέος απέναντί του και ιδιαίτερα εγώ προσωπικά αφού είμαι συνυπεύθυνος για ό,τι έγινε. Πρέπει το τέλος της καριέρας του να είναι με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και να είναι μεγαλειώδες σε όλους τους τομείς. Είναι κάτι που θέλουμε πολύ και θα προσπαθήσουμε όσο μπορούμε για να συμβεί», είχε πει σε ανύποπτο χρονικό διάστημα ο πρόεδρος των Καταλανών, Ζοάν Λαπόρτα.
Γίνεται όμως από πλευράς χρημάτων; Έχει επέλθει δηλαδή οικονομική εξυγίανση σε μια ομάδα που έπιασε πάτο στο εν λόγω κομμάτι; Τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν το φθινόπωρο έδιναν πάτημα για αισιοδοξία. Η Μπάρτσα ανακοίνωσε, προς γενική έκπληξη, πως τα ταμεία της επέστρεψαν στο «πράσινο» με 656 εκατ. ευρώ, ένα χρόνο αφότου είχε έλλειμα ύψους 144 εκατ. ευρώ.
Ήταν τεχνική όμως η ανάκαμψη, τεχνητή πιο σωστά. Επειδή μπήκαν στο ζύγι της στιγμής νέα συμβόλαια με χορηγούς, πώληση μέρους των Barca Studio, τηλεοπτικά δικαιώματα κτλ. Όμως δεν αρκεί αυτή η αποτύπωση για να πει κανείς πως όλα βαίνουν καλώς. Τα χρέη του συλλόγου είναι ακόμα πολλά, δυσβάσταχτα.
Ο πρόεδρος της ισπανικής Λίγκας, Χαβιέρ Τέμπας ήταν σαφής: «Το λέω από τώρα και ας με παίρνει μετά θυμωμένος τηλέφωνα ο Λαπόρτα. Είναι πρακτικά αδύνατον για την Μπαρτσελόνα να πάρει παίκτες αυτό το καλοκαίρι, όπως άλλωστε συνέβη και στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Για να κάνουν μεταγραφές θα πρέπει να μειώσουν το μισθολόγια κατά 200 εκατ. ευρώ».
Δεν τα λέει απλώς για να τα λέει. Το δείχνει και το γεγονός πως η Λίγκα δεν έχει ακόμα επικυρώσει το νέο συμβόλαιο που συμφώνησε να υπογράψει με τους «μπλαουγκράνα» ο Μάρκος Αλόνσο. Ή ακόμα πιο ηχηρά, το ότι η La Liga ακύρωσε το συμβόλαιο που υπέγραψε ο Γκάβι τον περασμένο Σεπτέμβριο με την ομάδα, αφού δεν υπήρχε ο απαραίτητος χώρος στο μπάτζετ.
Ξέροντας πως ο Μέσι παίρνει 41 εκατ. το χρόνο στο Παρίσι, σαν να συννεφιάζει το πράγμα, ε; Εκτός κι αν βρεθεί κάποια μόντα, έχει ακουστεί για παράδειγμα πως θα μπορούσε ο Αργεντινός να πληρώνεται με ποσοστά από τα έσοδα που θα γεννήσει η επιστροφή του στο «σπίτι». Θα ήταν βέβαια, ακόμα κι έτσι, ένα μεγάλο ρίσκο για το κλαμπ που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την προσπάθεια εξυγίανσης που κάνει ο Λαπόρτα. Συναίσθημα ή ρεαλισμός; Κάπως έτσι συνοψίζεται το πράγμα, με τα τρέχοντα δεδομένα…