Περιεχόμενα
Είμαστε λογικοί άνθρωποι, το προσπαθούμε έστω. Δεν αναζητάμε αιτίες στη μεταφυσική, ψαχνόμαστε, ρωτάμε, μπας και απαντήσουμε με τη βοήθεια απτών δεδομένων. Αλλά, συμπαθάτε μας, όταν η κουβέντα πάει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το πράγμα πάει από μόνο του σε άλλες ατραπούς: Εδώ πιάνουν οι κατάρες, δεν πιάνουν οι ευχές…
Η ομάδα αυτή έχει εξελιχθεί σε μια τεράστια τοξική χοάνη. Ακόμα και ικανότατοι κατά τα άλλα επαγγελματίες αδυνατούν να σταθούν σε ένα περιβάλλον που σε φθείρει ανεπανόρθωτα, λίγο λίγο και τελικά πολύ. Γνωστό είναι, το κακό κρατάει από τότε που έφυγε ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον. Λες και ο Σκωτσέζος προπονητής ήταν η κόλλα που κρατούσε ενωμένα τα πάντα – τώρα που το σκεφτόμαστε καλύτερα, αυτό ακριβώς ήταν.
Και πάλι από την αρχή…
Η πρώτη χρονιά του Έρικ τεν Χαγκ στο «Όλντ Τράφορντ» ήταν ενθαρρυντική, πηγή ελπίδας πως θα μπει επιτέλους ένα τέλος στα «πέτρινα χρόνια». Ναι, υπήρξε εκείνη η ντροπιαστική ημέρα που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετατράπηκε σε… Χρύσπα FC, αλλά το γενικότερο πρόσημο ήταν θετικό.
Μπήκε μία κάποια τάξη σε έναν παρηκμασμένο ποδοσφαιρικά «οίκο». Η ομάδα κατέκτησε το 1ο της τρόπαιο μετά από 6 χρόνια (Λιγκ Καπ), έφτασε στον τελικό του FA Cup (λύγισε από τη Μάντσεστερ Σίτι) και last but not least, επέστρεψε στο Champions League, τερματίζοντας 3η στην κατάταξη της Premier League.
Να ‘ταν τελικά απλώς και μόνο αναλαμπή; Το ξεκίνημα της 2ης σεζόν με τον Ολλανδό στον πάγκο τίποτα καλό δεν προμηνύει. Και εντάξει, το αγωνιστικό πες μαζεύεται. Οι 6 βαθμοί σε 4 αγωνιστικές είναι λίγοι, όχι και καταστροφή, είναι πολύ νωρίς ακόμη. Κι ας ήρθαν οι 2 ήττες σε μεγάλα ματς (με Τότεναμ και Άρσεναλ) κάτι που δικαιολογημένα εγείρει ερωτηματικά αναφορικά με τη νοοτροπία και την ανθεκτικότητα στα δύσκολα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με τα γύρω γύρω. Που θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με σύννεφα μαύρα που πυκνώνουν και απειλούν να εξελιχθούν σε κακοκαιρία α λα Daniel.
Δύο υποθέσεις-ντροπή για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Μέισον Γκρίνγουντ, Άντονι. Δύο παίκτες, μια κοινή σκοτεινή και θλιβερότατη ιστορία. Κι αν ο πρώτος, αφότου κατηγορήθηκε για βιασμό, τέθηκε μοιραία εκτός ομάδας (για 18 συνολικά μήνες) και πρόσφατα δόθηκε δανεικός στη Χετάφε σε μία κίνηση απελπισίας, ο ορισμός του «μακριά από μας και βλέπουμε» (η αθώωσή του δεν έπεισε σχεδόν κανέναν), ο δεύτερος είναι μια περίπτωση που απειλεί να τορπιλίσει την πορεία του κλαμπ.
Κι αυτό καθότι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατηγορείται πως γνώριζε από καιρό πρόσωπα και πράγματα, αλλά επέλεξε συνειδητά να κάνει τα στραβά μάτια. Επειδή προσπάθησε δια της σιωπής να προστατεύσει μια επένδυση ύψους 100 εκατ. ευρώ – τόσα δόθηκαν πέρυσι στον Άγιαξ για τον Βραζιλιάνο.
Αν όμως τα πράγματα συνεχίσουν προς την κατεύθυνση που έχουν πάρει, με τα στοιχεία για κακοποίηση της πρώην συντρόφου του να είναι πολύ επιβαρυντικά για τον 23χρονο ποδοσφαιριστή (και υπάρχουν ακόμα 2 καταγγελίες από άλλες γυναίκες), αναρωτιέται κανείς πώς θα είναι δυνατόν να μην υπάρξουν κυρώσεις.
Προκύπτει επίσης εύλογη η απορία κατά πόσο εκεί στους Κόκκινους Διαβόλους ψάχνουν και το ψυχολογικό προφίλ των παικτών πέρα από το αγωνιστικό. Δεν είναι κάτι που «καλό είναι να γίνεται». Είναι απαραίτητο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Και ανεπίτρεπτο να μην συμβαίνει ειδικά σε τοπ ομάδες.
Λύνει ένα πρόβλημα, της προκύπτουν πολλά περισσότερα
Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τραβάει σαν μαγνήτης πάνω της τα προβλήματα. Είναι λες και το περιβάλλον πειράζει τα μυαλά όσων είναι καιρό εκεί. Θυμηθείτε και τότε που ο Χάρι Μαγκουάιρ «πλακωνόταν» με την ελληνική αστυνομία στη Μύκονο – καταδικάστηκε πρωτόδικα σε ποινή φυλάκισης 21 μηνών και 10 ημερών με αναστολή. ‘Η τα όσα τράβηξε με την επιστροφή-καταστροφή του Κριστιάνο Ρονάλντο, μέχρι τελικά να τον ξεφορτωθεί – ναι, τόσο τοξική έγινε η σχέση τους.
Λύνει το ένα πρόβλημα, γεννιούνται περισσότερα. Προφανώς έτσι η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν θα μπορέσει να φτάσει ξανά εκεί που προστάζει η ιστορία της. Με τη… μούντζα που έχει φάει αυτός ο ταλαιπωρημένος πάλαι ποτέ κραταιός σύλλογος, κανείς μόνο μάντης κακών ειδήσεων δεν θα είναι αν προβλέψει πως η επόμενη αναποδιά, η επόμενη αρνητική εξέλιξκη, εντός ή εκτός γηπέδων, είναι απλά και μόνο θέμα χρόνου.
Σε πρώτη φάση, ο Τεν Χαγκ ελπίζει πως με τους Σοφιάν Άμραμπατ και Ράσμους Χόιλουντ να μπαίνουν στο παιχνίδι προσεχώς και τη σταδιακή μείωση του αριθμού της λίστας των τραυματιών (Ραφαέλ Βαράν, Λουκ Σο, Μέισον Μάουντ, Ταϊρέλ Μαλάσια μεταξύ άλλων) θα έχει τις επιλογές που πρέπει για να γυρίσει το χαρτί της κακής εκκίνησης.
Μέχρι πρότινος υπολόγιζε και στην επιστροφή του Γκρίνγουντ πριν δηλαδή τα γεγονότα τον αναγκάσουν να αλλάξει άρδην ρότα. Πιστεύει επίσης (πίστευε; ) ακόμα πως θα καταφέρει φέτος να βγάλει τον καλό εαυτό του Άντονι – σε αντίθεση με πέρυσι. Όλα δείχνουν ωστόσο πως κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί – το ακριβώς αντίθετο.
Σάντσο, πώληση που δεν προχωρά, όλα στραβά και ανάποδα
Γεγονότα πέρα από τον έλεγχο του Ολλανδού έρχονται να του χαλάσουν τα πλάνα. Και μέσα σε όλα, βγήκε και ο Τζέιντον Σάντσο να αμφισβητήσει ανοιχτά τη βερσιόν του προπονητή του αναφορικά με το λόγο που δεν έπαιξε κόντρα στην Άρσεναλ. «Δεν θα γίνω εγώ ο αποδιοπομπαίος τράγος», είπε. Τι μέλλον μπορεί να έχει στη Γιουνάιτεντ όταν λέει τέτοια πράγματα δημοσίως; Μια ακόμα απογοήτευση στην πορεία ενός παίκτη που αποκτήθηκε από την Μπορούσια Ντόρτμουντ με όνειρα χίλια και εξελίσσεται σε μέγα φιάσκο.
Προσθέστε και το συνεχιζόμενο διοικητικό αδιέξοδο και την οικονομική κατάρρευση, με τους Γκλέιζερ να έχουν άπαντες στο σκοτάδι σχετικά με το αν θα πουλήσουν (φαίνεται πως όχι) και το πλαίσιο γίνεται ακόμα πιο μαύρο.
Μετά το break λόγω Εθνικών, επόμενος αντίπαλος της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα είναι η εξαιρετική Μπράιτον (θα τη δούμε και κόντρα στην ΑΕΚ) και μετά η Μπάγερν Μονάχου, στην πρεμιέρα του Champions League. Κάθε άλλο παρά μπόσικο πρόγραμμα για να έχει την ευκαιρία να περάσει σε «άλλα νέα». Μέχρι το επόμενο πρόβλημα έστω. Είπαμε, το ξαναλέμε, πώς να είναι κανείς αισιόδοξος…
