Έντονη ήταν η αντίδραση του κόμματος του Γιάνη Βαρουφάκη στα σενάρια που θέλουν Ελλάδα, Αίγυπτο και Σαουδική Αραβία να αναλαμβάνουν τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2030.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε κάνει λόγο για «δικτατορία της Αιγύπτου και στυγνή μοναρχία της Σαουδικής Αραβίας», ενώ καλεί την κυβέρνηση να προχωρήσει στον «σχεδιασμό κοινωνικών επιχειρήσεων στη βιολογική γεωργία και το πράσινο υδρογόνο αλλά και την ανάπτυξη χώρων πρασίνου και αθλητισμού σε κάθε γειτονιά».
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
«Η προηγούμενη χρεοκοπία που μας έβαλε στα μνημόνια είχε πολλές αιτίες, μία από τις οποίες ήταν το πάρτι των εργολάβων στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Το πολιτικό προσωπικό της ολιγαρχίας όχι μόνο δε βάζει μυαλό, αλλά θέλει να μας χρεοκοπήσει και ηθικά με τον επόμενο μεγάλο στόχο που σχεδιάζει: τη διοργάνωση από κοινού με τη δικτατορία της Αιγύπτου και τη στυγνή μοναρχία της Σαουδικής Αραβίας του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2030.
Εν αντιθέσει με το 2004 όμως, πλέον όλες και όλοι στη χώρα είναι υποψιασμένοι για το τι πρόκειται να ακολουθήσει αν τα σχέδια της κυβέρνησης προχωρήσουν:
Με την ασυδοσία των εθνικών εργολάβων να έχει χειροτερέψει από τότε, η διασπάθιση δημόσιου χρήματος είναι σίγουρη. Με τους ελεύθερους χώρους να συρρικνώνονται και τον ερασιτεχνικό αθλητισμό να χρηματοδοτείται, οποιαδήποτε επίκληση σε αθλητικά ιδεώδη μας κάνει να γελάμε πικρά.
Πικρά όμως κλαίνε οι άνθρωποι στην Υεμένη που πεθαίνουν από τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις του καθεστώτος της Σαουδικής Αραβίας όπως και οι γυναίκες στην ίδια χώρα καθώς και οι δημοκράτες στην Αίγυπτο που υποφέρουν από τη δικτατορία του Σίσι. Με τέτοια ωραία καθεστώτα θέλει η κυβέρνηση να συνεργαστεί για τη συνδιοργάνωση αυτή.
Εμείς λέμε ούτε να το σκέφτεστε.
Όχι συνδιοργάνωση Μουντιάλ με δικτατορικά καθεστώτα.
Όχι άλλο χρέος στις πλάτες μας με μόνους κερδισμένους τους εργολάβους και τις πολυεθνικές.
Η χώρα για το 2030 έπρεπε να σχεδιάζει κοινωνικές επιχειρήσεις στη βιολογική γεωργία και το πράσινο υδρογόνο Να βάζει στόχους για την εξάλειψη της ανισότητας εις βάρος των γυναικών και για την ανάπτυξη χώρων πρασίνου και αθλητισμού σε κάθε γειτονιά.
Όλα μπορούν να είναι αλλιώς, αρκεί να έρθουμε σε ρήξη με το καθεστώς της χρεοδουλοπαροικίας».