Δυο μήνες κεκλεισμένων των θυρών σε όλα τα ματς της Σούπερ Λίγκας. Αυτή ήταν η λύση που σκέφτηκαν οι αρμόδιοι Υπουργοί και οι σύμβουλοί τους, για την καταπολέμηση της βίας στην Ελλάδα. Και με κόσμο τα ευρωπαϊκά ματς, πλην αυτού του Ολυμπιακού με τη Μπάτσκα Τόπολα – με άλλα λόγια «πες μου ότι φταίει ο Ολυμπιακός, χωρίς να μου πεις ότι φταίει ο Ολυμπιακός».
Τελικά, φταίει ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του για τα φαινόμενα βίας στον αθλητισμό; Είναι αφελές και αφοριστικό να τα χρεώσουμε όλα σε μια συγκεκριμένη ομάδα και το σύνολο του κόσμου της, για να βγάλουν οι υπόλοιποι την ουρίτσα τους απ’ έξω. Στα επεισόδια στο βόλεϊ, έξω από το «Μελίνα Μερκούρη», εμπλέκονται είτε οργανωμένοι του Ολυμπιακού, είτε άτομα που χωρίς να είναι οργανωμένοι, έπαιρναν εισιτήρια από συνδέσμους.
Στον Βόλο επίσης κάποιοι φίλοι του Ολυμπιακού μπούκαραν στο γήπεδο και ξεκίνησε ο χαμός με την Αστυνομία. Και στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό, από «ερυθρόλευκα χέρια» εκτοξεύτηκε η κροτίδα που κούφανε τον Χουάνκαρ. Οπότε ναι, τα πρόσφατα επεισόδια έχουν ερυθρόλευκη απόχρωση. Αλλά η οπαδική βία στην Ελλάδα, δεν είναι «προνόμιο» καμίας ομάδας: συνένοχοι και συμμέτοχοι στη βλακεία, το χουλιγκανισμό, τη βία, τα μαχαιρώματα, τους τραμπουκισμούς, τις σωματικές βλάβες και τη φθορά περιουσίας είναι όλοι.
Οπαδική βία: Ποιοι κάνουν τα επεισόδια;
Εδώ χρειάζεται μια απαραίτητη διευκρίνιση, διότι τους παίρνει η μπάλα όλους κι είναι κρίμα κι άδικο: όταν κάνουν επεισόδια οπαδοί του Ολυμπιακού (Παναθηναϊκού, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και πάει λέγοντας), πώς γίνεται κάποιοι, για λόγους επικοινωνιακούς ή άλλους, να «χρεώνουν» ολόκληρη την ομάδα και σύσσωμο τον κόσμο της;
Συγκεκριμένοι άνθρωποι κάνουν τα επεισόδια, υπάρχουν φυσικοί αυτουργοί και ηθικοί αυτουργοί – αν οι φυσικοί ή οι ηθικοί αυτουργοί είναι οπαδοί, οργανωμένοι ή ανοργάνωτοι, παράγοντες ή οποιοσδήποτε άλλος έχει ή δεν έχει θεσμικό ρόλο σε μια ομάδα, δεν γίνεται να «ταμπελοποιούμε» όλους τους Ολυμπιακούς (Παναθηναϊκούς, ΑΕΚτσήδες, ΠΑΟΚτσήδες και πάει λέγοντας). Διότι μοιάζει πολύ «βολικό» και ταυτόχρονα είναι πολύ χυδαίο, να αποκαλούμε «δολοφόνους» ή «καθάρματα» ή «κακοποιά στοιχεία» ή «ταραχοποιούς» όλους τους οπαδούς μιας ομάδας, επειδή κάποιοι ομοϊδεάτες τους είναι ποινικοί και αποβράσματα της κοινωνίας.
Πάμε στα μέτρα που ανακοίνωσε η Κυβέρνηση: λουκέτο για δυο μήνες σε όλα τα γήπεδα της Σούπερ Λίγκας. Τι λες βρε παιδί μου! Τέτοια σκληράδα; Τόσο βαθιά το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο; Τόσο πολύ σπάνε τον τσαμπουκά των χουλιγκάνων και τους έκαναν τα μούτρα κρέας; Να θυμίσουμε βέβαια στους αρμόδιους, ότι τα πρόσφατα επεισόδια έγιναν με αφορμή έναν αγώνα βόλεϊ. Κι ότι έχουν καταγραφεί επεισόδια τους τελευταίους μήνες ή (λίγα) χρόνια, σε αγώνες μπάσκετ, βόλεϊ, χάντμπολ, πόλο, σε αγώνες Κ-17, σε παιδικά, εφηβικά, οπουδήποτε.
Άρα; Άρα η λογική είναι ξεκάθαρη: βάζουμε λουκέτο στα γήπεδα μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα και να «ξεχαστεί» η οπαδική βία. Οι διοικήσεις θα τραβήξουν τα αυτιά των οπαδών, οι χουλιγκάνοι θα κρυφτούν, τα πράγματα θα ηρεμήσουν, θα γίνει κάτι άλλο στην κοινωνία και την επικαιρότητα που θα τραβήξει την προσοχή μας και σε δυο μήνες, αν δεν έχει γίνει κάτι «χοντρό» σε κανέναν αγώνα άλλου αθλήματος ή σε κανένα οπαδικό ραντεβού ή επίθεση σε αστυνομικούς, θα επιστρέψει ο κόσμος στα γήπεδα με συστάσεις, απειλές για νέο λουκέτο και μπόλικη αναφορά σε Θάτσερ και τι έκανε η «Σιδηρά Κυρία» κάποτε στην Αγγλία.
Θα ξαναβάλουμε στο κάδρο και τις κάμερες υψηλής ανάλυσης, τα ονομαστικά εισιτήρια, τα μέτρα για τους συνδέσμους οργανωμένων και το πώς και σε ποιους μπορούν να δίνουν εισιτήρια, θα κάνουμε και μερικές «καταδρομικές» σε συνδέσμους όπου θα κατασχέσουμε με περηφάνεια μερικά ρόπαλα και δυο σουγιάδες και θα πανηγυρίζουμε για την πάταξη της οπαδικής βίας.
Οπαδική βία: Τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι
Με άλλα λόγια, θα έχουμε κρύψει την οπαδική βία για άλλη μια φορά τα σκουπίδια κάτω από ένα χαλί που δεν χωράει πλέον ούτε χαρτάκι, αντί να πάρουμε τη σκούπα και το φαράσι και να πετάξουμε επιτέλους τα σκουπίδια στον κάδο. Μόνο που έχει γεμίσει ο χώρος κάτω από το χαλί, έχει γίνει βουνό και αν η πρόθεση είναι να περάσει λίγος καιρός και να τα ξεχάσουμε (πάλι) όλα, η στοίβα των σκουπιδιών είναι εκεί για να φροντίσει να μην ξεχνάμε. Σκουπίδια βαμμένα με το αίμα του Άλκη, του Μιχάλη, του αστυνομικού που χαροπαλεύει, ενός άλλου Μιχάλη παλιότερα και πάει λέγοντας.
«Σκουπίδια» που κυκλοφορούν ανάμεσά μας και κομπάζουν ή πανηγυρίζουν όταν ανοίγουν ένα «αντίπαλο κεφάλι» ή μαχαιρώνουν έναν «εχθρό» ή σακατεύουν κάποιον, του σπάνε το αυτοκίνητο, του καίνε το μηχανάκι ή πετάνε μολότοφ σε μια κλούβα.
«Σκουπίδια» που απειλούν οποιονδήποτε γράψει κάτι στα social media ή πει κάτι στο ραδιόφωνο ή γράψει ένα άρθρο, λέγοντάς του ότι ξέρουν πού μένει και τι ακριβώς θα κάνουν στη γυναίκα και το παιδί του.
«Σκουπίδια» που τα βάζουν με αντίπαλους οπαδούς, δημοσιογράφους, διαιτητές, αστυνομικούς, πολιτικούς, Εισαγγελείς, Δικαστές, που τους απειλούν ή τους προειδοποιούν ή τους «νουθετούν» για το πώς πρέπει να γράφουν, να σφυρίζουν, να αστυνομεύουν, να δικάζουν.
Ήρθε επιτέλους η ώρα να απαλλαγούμε μια και καλή από τα πάσης φύσεως «σκουπίδια», με κάθε πολιτικό κόστος και κάθε γκρίνια, οργή ή απειλές για αντίποινα απ’ όσους τους καλύπτουν, τους χρηματοδοτούν, τους υποθάλπουν και τους χρησιμοποιούν προς ίδιον όφελος.