Ο Γιώργος Μπαρτζώκας, μιλά σε ισπανικό μέσο, αναφερόμενος για πρώτη φορά στις έντονες αντιδράσεις του κατά την διάρκεια των ματς και στον ξεχωριστό αν μη τι άλλο τρόπο που ο ίδιος τα βιώνει. Εστιάζοντας στην διαρκώς μεταβαλλόμενη ψυχολογία του σε κάθε αγώνα και στον τίτλο του φαβορί που κουβαλάει η ομάδα για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης, ο τεχνικός των ερυθρολεύκων, έκανε ιδιαίτερη μνεία στην κυκλοφορία της μπάλας που χαρακτηρίζει τον φετινό Ολυμπιακό, λόγω του ότι δεν αποτελείται από εγωιστές παίκτες το ρόστερ.
Ιδιαίτερης σημασίας η αναφορά του στο πολιτικό παρελθόν του πατέρα του, ο οποίος ήταν πολιτικός κρατούμενος, για τον οποίο δηλώνει υπερηφάνια.
Στην εκπομπή «The Coaching Experience» του τηλεοπτικού δικτύου DAZN στην Ισπανία όπου και φιλοξενήθηκε ο κ.Μπαρτζώκας, αναφέρθηκε στην πορεία των «ερυθρόλευκων» και το γεγονός ότι είναι «ο πιο ήρεμος άνθρωπος στις προπονήσεις», όπως χαρακτηριστικά εκμυστηρεύτηκε.
Σε σχέση με τις αντιδράσεις του εξήγησε χαρακτηριστικά τα εξής: «Είμαι ο πιο ήρεμος άνθρωπος στις προπονήσεις και σε όλη την διάρκεια της ημέρας, αλλά στις δύο ώρες του αγώνα αφήνω τον εαυτό μου να εκφράζεται αυθόρμητα. Καμιά φορά είναι άσχημο για εμένα, αλλά είναι καλύτερο για την υγεία μου να εκφράζω τα συναισθήματα μου από το να παρακολουθώ αμίλητος. Η κατάσταση γενικά είναι αρκετά τοξική στην Ελλάδα. Μόνο εδώ και στην Σερβία συμβαίνει αυτό, το να πάει ένας οπαδός του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ ή ένας οπαδός του Παναθηναϊκού στο ΣΕΦ. Ενώ στην Ισπανία έβλεπα οπαδούς της Ρεάλ στο Παλάου και φίλους της Μπαρτσελόνα στην Μαδρίτη. Είναι κάτι που πρέπει να το βελτιώσουμε, να κάνουμε βήματα μπροστά, ώστε να γίνει το περιβάλλον και η εξέδρα καλύτερη. Δεν είναι, όμως, μόνο θέμα του αθλητισμού, είναι κάτι γενικότερο».
Αναφορικά με τον πατέρα του που ήταν πολιτικός κρατούμενος ανέφερε: «Είμαι πολύ περήφανος για τον πατέρα μου, για το ότι πάλεψε για την ανθρωπότητα και τα πιστεύω του, για τον σοσιαλισμό. Από την άλλη, για μένα και την αδελφή μου ήταν απόντας μέχρι τα 10 μας χρόνια. Τον είχαμε δει 1-2 φορές στην φυλακή και αναρωτιόμασταν γιατί είμαστε χωρίς τον πατέρα μας, ήταν πολύ δύσκολο για την μητέρα μας. Βέβαια αργότερα, όταν καταλάβαινα τι γινόταν και υπήρξε η δικτατορία στην Ελλάδα, ο πατέρας μου βοήθησε μαζί με κάποιους άλλους ώστε να επανέλθει η δημοκρατία, οπότε κατάλαβα πολύ καλά γιατί υπερασπιζόταν τις ιδέες του και αυτό ήταν πολύ κομβικό στον τρόπο που μεγάλωσα και διαμόρφωσα τον χαρακτήρα μου».
