Περιεχόμενα
Το ότι ο Ντέλε Άλι δεν είναι αυτή τη στιγμή ένας από τους καλύτερους παίκτες του κόσμου είναι η απόδειξη του πόσο εύθραυστη μπορεί να είναι μια καριέρα. Πως το ταλέντο δεν αρκεί από μόνο του και ένα σωρό μεταβλητές επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα. Η παρακάτω εξομολόγηση του Άγγλου άλλοτε διεθνή εξηγεί εν πολλοίς τι πήγε στραβά με τη δική του περίπτωση.
Ήταν μια συγκλονιστική κατάθεση ψυχής αυτή που έκανε ο Ντέλε Άλι μιλώντας στο podcast του Γκάρι Νέβιλ «The Overlap». Η σύνοψη του γιατί απέτυχε να δικαιώσει τους ύμνους που γράφονταν γι’ αυτόν την εποχή που ήταν στην Τότεναμ. Των βαθύτερων αιτιών που άρχισε μια μακρά πορεία «κατηφόρας» η οποία δεν ανακόπηκε ούτε στην Έβερτον, ούτε στην Μπεσίκτας.
Γιατί, κοντολογίς, παρότι είχε ανθρώπους όπως ο Ζοσέ Μουρίνιο να αγωνιούν γι’ αυτόν και να παλεύουν για το καλό του, δεν μπόρεσε να σηκώσει κεφάλι.
Mourinho had warned him… Only regrets… pic.twitter.com/I8kFOUy4P4
— رياض (@nr_ryd) December 24, 2022
Ντέλε Αλι: Η σύγχρονη μονάδα αποτοξίνωσης που τον έβγαλε ξανά στο φως
«Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για μένα να πω στον κόσμο τι έχει συμβεί» έδωσε τον τόνο και άρχισε να μιλάει μέσα από την καρδιά του. Είχε προφανώς ανάγκη να τα πει, να τα βγάλει από μέσα του:
«Εθίστηκα στα υπνωτικά χάπια, είναι ένα πρόβλημα που δεν έχω μόνο εγώ. Υπάρχει περισσότερο απ’ όσο ο κόσμος αντιλαμβάνεται στο ποδόσφαιρο. Είναι δύσκολο να μιλήσω γι’ αυτό γιατί είναι κάτι που έκρυβα για πολύ καιρό. Φοβάμαι να μιλήσω γι’ αυτό. Όταν επέστρεψα από την Τουρκία και ανακάλυψα ότι χρειαζόμουν μια εγχείρηση, ήμουν σε άσχημη ψυχική κατάσταση και αποφάσισα να πάω σε μια σύγχρονη μονάδα αποτοξίνωσης.
Ασχολούνται με τον εθισμό και το τραύμα. Ένιωσα ότι ήρθε η ώρα. Δεν μπορεί να σου λένε να πας εκεί – πρέπει να ξέρεις και να πάρεις την απόφαση μόνος σου, αλλιώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει. Είχα παγιδευτεί σε έναν κακό κύκλο και σε πράγματα που μου έκαναν κακό», είπε αρχικά.
Και τι συνάντησε σε αυτό το κέντρο απεξάρτησης; «Πήγα εκεί για έξι εβδομάδες. Η Έβερτον ήταν καταπληκτική και με υποστήριξε και θα τους είμαι ευγνώμων για πάντα. Για να είμαι ειλικρινής δεν θα μπορούσα να ζητήσω τίποτα περισσότερο κατά τη διάρκεια μιας περιόδου που έπαιρνα τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής μου – κάνοντας κάτι που φοβόμουν να κάνω. Είμαι ευτυχής που το έκανα.
Υπάρχει ένα στίγμα γύρω από αυτό και είναι κάτι που οι άνθρωποι δεν θέλουν να κάνουν. Το να μπαίνεις σε κέντρο αποτοξίνωσης είναι τρομακτικό, αλλά δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ πόσα θα κέρδιζα από αυτό. Ήμουν σε άσχημη κατάσταση. Πολλά μου συνέβησαν όταν ήμουν νεότερος που δεν μπορούσα να καταλάβω και έκανα ηλίθια πράγματα για τα οποία κατηγορώ τον εαυτό μου. Πηγαίνοντας εκεί και μαθαίνοντας γι’ αυτό, δεν ήταν ποτέ υπό τον έλεγχό μου».
Όταν σκέφτηκε να σταματήσει την μπάλα, το βαθύ τραύμα της παιδικής ηλικίας
Στην αποκαλυπτική αυτή συνέντευξη, ο Ντέλι Άλι μοιράστηκε επίσης ότι είχε σκεφτεί να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο μόλις στα 24 του χρόνια. «Ένα πρωί ξύπνησα και έπρεπε να πάω για προπόνηση. Θυμάμαι ότι κοιτούσα τον καθρέφτη και αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να αποσυρθώ τώρα. Στα 24 μου. Κάνοντας αυτό που αγαπώ. Για μένα αυτό ήταν σπαρακτικό». Και πρόσθεσε: «Πάντα ήμουν εγώ εναντίον του εαυτού μου σε όλα. Κέρδιζα τον αγώνα, έδειχνα ότι ήμουν ευτυχισμένος. Αλλά μέσα μου, έχανα τη μάχη».
Στη συνέντευξη, ο Ντέλε Άλι δεν έκρυψε ούτε τα δεινά που πέρασε όταν ήταν μικρός: «Είναι κάτι για το οποίο δεν έχω μιλήσει τόσο πολύ. Θέλω να πω, νομίζω ότι υπήρχαν μερικά περιστατικά που θα μπορούσαν να σου δώσουν μια σύντομη εικόνα. Έτσι, στα έξι μου, παρενοχλήθηκα από έναν φίλο της μητέρας μου, ο οποίος ήταν συχνά στο σπίτι. Η μητέρα μου ήταν αλκοολική.
Με έστειλαν στην Αφρική για να μάθω πειθαρχία και μετά με έστειλαν πίσω. Στα επτά μου άρχισα να καπνίζω και στα οκτώ μου, να διακινώ ναρκωτικά. Ένας μεγαλύτερος μου είπε ότι δεν θα σταματούσαν ένα παιδί με ποδήλατο, οπότε έκανα βόλτες με την ποδοσφαιρική μου μπάλα και μετά από κάτω έπαιρνα τα ναρκωτικά, αυτό ήταν οκτώ.
Έντεκα χρονών, με κρέμασε από μια γέφυρα ένας τύπος από το διπλανό σπίτι, ένας άντρας. Δώδεκα, υιοθετήθηκα από μια καταπληκτική οικογένεια, δεν θα μπορούσα να ζητήσω καλύτερους ανθρώπους για να κάνουν αυτό που έκαναν για μένα. Αν ο Θεός δημιούργησε ανθρώπους, αυτοί ήταν»