Αν ένα 24ωρο πριν, έλεγε κάποιος ότι ο Ολυμπιακός θα πάει στην έδρα της Φενέρ και θα κερδίζει στο 15ο λεπτό με 16-46, χωρίς να έχει τον Σλούκα και τον Πίτερς, η αντίδραση θα ήταν «άσε μας μωρέ παλαβέ, είδες πάλι όνειρο». Ο πιο αισιόδοξος φίλαθλος του Ολυμπιακού να είσαι, το καλύτερο που θα περίμενες, είναι μια νίκη στα σημεία. Ένας ρεαλιστής φίλαθλος να είσαι, θα ήσουν οκ με το να χάσει η ομάδα, γιατί θα ήξερες πως θα έχει δώσει τα πάντα και η ήττα θα έρθει στα σημεία. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας όμως τα κατήργησε όλα.
Κάνουμε τόσο προσωποκεντρική την πορεία του φετινού Ολυμπιακού, γιατί αυτό πρέπει. Ο Μπαρτζώκας με το στήσιμο της ομάδας και τον τρόπο που διαχειρίζεται τους παίκτες, είναι που τους προσφέρει την ευκαιρία να εξελιχθούν.
Στα χέρια του έγινε ο Βεζένκοφ υποψήφιος MVP. Στα χέρια του ο Λαρεντζάκης θα μπορεί να ζητήσει δικαιολογημένα τα διπλάσια λεφτά απ΄αυτά που παίρνει. Στα χέρια του ο Φαλ ανέβηκε επίπεδο. Στα χέρια του έγινε ο Ουόκαπ ένας παίκτης που αν αύριο έμενε ελεύθερος, θα είχε προτάσεις από Ρεάλ, Μπαρτσελόνα, Φενέρ, Μονακό, Μακάμπι, Αρμάνι και ίσως Εφές, με ποσό άνω του 1.2 εκατομμυρίων.
Ο Ολυμπιακός είναι προϊόν μιας υγιούς διαδικασίας την οποία επέβαλλε με τον τρόπο του ο Μπαρτζώκας συνολικά στον οργανισμό και στους ιδιοκτήτες. Τους έπεισε πως η δική τους δουλειά είναι να βάζουν απλά τα χρήματα και τα υπόλοιπα ανήκουν σε αυτόν, το team του και φυσικά τους συνδετικούς κρίκους, τους μάνατζερ της ομάδας.
Από την πρώτη χρονιά της επιστροφής του, με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τον Σπανούλη, αλλά και με το πώς διαχειρίστηκε τον Πρίντεζη πέρσι, ο Μπαρτζώκας έδειξε πως αντιμετωπίζει όλους ως ίσους, πως ξέρει ποια ευκαιρία αξίζει στον καθένα και πως θα του την δώσει.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ΜακΚίσικ. Και πέρσι και φέτος, μέχρι τον Ιανουάριο, είναι ένας παίκτης που μια μεγάλη μάζα των φιλάθλων θέλει να τον αλλάξει ο Μπαρτζώκας. Και όταν μπαίνει ο Ιανουάριος, γκαζώνει και γίνεται παίκτης που μπαίνει στους 3-4 κορυφαίους της ομάδας σε πολλά ματς. Θυμηθείτε τι έκανε στη Μπολόνια πριν μερικές ημέρες.
Με τον ίδιο τρόπο διαχειρίζεται και τον Κανάαν. Μέχρι πριν 15 μέρες, ήταν έντονη η απαίτηση να τον αλλάξει. Όλοι ήθελαν τον Ντόρσεϊ. Ο Μπαρτζώκας όμως δεν έχει ιδρωμένο αυτί. Έχει το πλάνο του, ξέρει τι μπορεί να σημάνει μια προσθαφαίρεση σε αυτή τη φάση και το θέμα είναι πως έχει και απτά παραδείγματα για να πείσει.
Ο Παναθηναϊκός φερ΄ειπείν, κάθε χρόνο κάνει προσθαφαιρέσεις τον Ιανουάριο και το έχει και ως δεδομένο πως δεν πειράζει κι αν γίνουν 2-3 αστοχίες. Θα φτιαχτούν στην πορεία. Αμ δεν πάει έτσι το πράγμα. Δε φτιάχνεται ομάδα τον Ιανουάριο, ιδίως με τα δεδομένα που υπάρχουν, δηλαδή με το ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν 7 ξένοι στο πρωτάθλημα και μπορεί να αλλάξει ένας μέχρι 3 φορές, εφόσον συναινέσει.
Ο Μπαρτζώκας επίσης έχει πάει στη λογική ενός σφιχτού rotation. Σε κάθε ματς χρησιμοποιεί 9-10 παίκτες. Πάπας και Λούντζης είτε δεν παίζουν καθόλου είτε ο δεύτερος θα πάρει 5-10 λεπτά ανάλογα τις συνθήκες του ματς και την απόδοσή του. Κάποιες φορές θα δει ότι ο Μπολομπόι δεν ταιριάζει στο ματς, οπότε θα τον παρκάρει κι αυτόν. Ή τον Μπλακ. Ή, όπως έγινε με τη Ρεάλ και τη Μακάμπι, θα δει πως ο Φαλ δεν είναι σε καλή μέρα και θα κάνει τον Μπλακ πρώτο ψηλό.
Πέρα από την ικανοποίηση και απόλαυση που έχει ο φίλαθλος του Ολυμπιακού – αλλά και ένας ουδέτερος – βλέποντας το μπάσκετ αυτής της ομάδας, ο Μπαρτζώκας προσφέρει και μαθήματα διαχείρισης.
Καταργεί τον ρεαλιστή φίλαθλο που αναφέραμε πιο πάνω, καταργεί τον υπερβολικά αισιόδοξο και απλώς αφήνει τη δουλειά του να μιλήσει. Ναι, δουλεύεται 3 χρόνια κοντά αυτή η ομάδα. Αλλά γίνονται και οι κατάλληλες προσθαφαιρέσεις. Το μπάσκετ του συνόλου είναι πάνω απ΄όλα και φαίνεται όταν απουσιάζει ο Βεζένκοφ, όταν απουσιάζει ο Σλούκας κλπ.
Όλοι αυτοί που απαιτούν να έρθει ο Ντόρσεϊ αντί του Κανάαν, βλέπουν το μπάσκετ ως απλές μαθηματικές πράξεις. Δεν είναι έτσι. Είναι μια εξίσωση με πολλούς παράγοντες. Κι ο Μπαρτζώκας δείχνει πως γνωρίζει καλά από τέτοιες εξισώσεις και το μεταδίδει και στους παίκτες του.
Είναι σπάνιο φαινόμενο να δεις επίθεση του Ολυμπιακού με μια καθυστερημένη πάσα ή μια περιττή πάσα. Το 90% των επιθέσεων γίνονται με ακρίβεια χειρουργική. Όλα όσα βλέπει ο Μπαρτζώκας και το πολύ καλό team του πως απαιτεί κάθε ματς, τα ενσωματώνουν οι παίκτες, τα κάνουν νοητικό τους κτήμα και μετά είναι εύκολο για το σώμα να ακολουθήσει.
Ο Ολυμπιακός είναι πρώτος στην Ευρωλίγκα με 15-7. Έχει να χάσει στην Ελλάδα από τον Νοέμβριο του 2021. Τι παραπάνω πιστεύουν οι γκρινιάρηδες πως θα έφερνε ο Ντόρσεϊ ή ο κάθε Ντόρσεϊ; Μια αχρείαστη ανακατωσούρα για ένα μήνα που μπορεί να είχε στερήσει νίκες και ο Ολυμπιακός να βρισκόταν 4ος ή 5ος.
Η διαδικασία είναι πλήρως ορισμένη και το μόνο που έχει να κάνει ο φίλαθλος είναι να παρακολουθεί. Πραγματικά, τα ματς του Ολυμπιακού είναι αυτά που δεν θα χρειάζονταν καθόλου σχόλια στις αθλητικές ιστοσελίδες, όπου συνήθως κάποιοι αναλύουν τα συν και τα πλην, πιστεύοντας πως ο Μπαρτζώκας δεν τα έχει διαγνώσει.
Αρκεί μόνο το «τι ωραίο μπάσκετ είδαμε και σήμερα;». Ό,τι αποτέλεσμα κι αν έχει έρθει. Και σε αυτό το ωραίο μπάσκετ, παρασέρνει και τον αντίπαλο. Με εξαίρεση το ντέρμπι πρωταθλήματος στο ΣΕΦ και με τη Μονακό στη Γαλλία, δεν έχει υπάρξει ματς φέτος του Ολυμπιακού, όπου δεν είδαμε ωραίο μπάσκετ. Αυτό κάτι λέει.
