Σε κάθε μεταγραφική περίοδο στη διάρκεια της θητείας του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο Παναθηναϊκός έβλεπε τον κόσμο του να είναι σε ένα διχασμό για το ποιος φταίει που δεν καλύπτονται εγκαίρως τα κενά της ομάδας. Αυτός ο διχασμός κορυφώθηκε πέρσι, όταν ο Παναθηναϊκός είχε γυρίσει από τη διακοπή για το Μουντιάλ και είχε ξεκινήσει τον 2ο γύρο του πρωταθλήματος με δύο ισοπαλίες, έχοντας χάσει την διαφορά των 8 βαθμών που είχε από την 2η ΑΕΚ.
Ήταν τέλη Δεκεμβρίου και ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη για τουλάχιστον έναν εξτρέμ που έπρεπε να έρθει άμεσα για να καλύψει το κενό του Αϊτόρ που είχε τραυματιστεί από τα τέλη Οκτωβρίου. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είχε δύο μήνες για να εντοπίσει αντικαταστάτη και να τον έχει διαθέσιμο στις αρχές Ιανουαρίου, διάστημα στο οποίο ο Παναθηναϊκός θα έπαιζε με τον ΠΑΟΚ δύο ματς κυπέλλου κι ένα πρωταθλήματος, αλλά και με την ΑΕΚ. Τελικά, ο εξτρέμ, ο Μαντσίνι, ήρθε μέσα Ιανουαρίου, με τον Παναθηναϊκό να έχει χάσει έδαφος, ενώ ήρθαν και ο Πούχατζ με τον Κλεϊνχέισλερ, που δεν είναι πια στην ομάδα.
Τότε λοιπόν, υπήρχαν αυτοί που έλεγαν ότι η διοίκηση της ομάδας έχει καβούρια και δε δίνει λεφτά για παίκτες, υπήρχαν κι αυτοί που έλεγαν ότι ο Ιβάν πρέπει να σταματήσει το ψείρισμα και να παίρνει γρηγορότερα αποφάσεις.
Όταν ήρθε η ξαφνική και άκομψη απομάκρυνση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στις 26 Δεκεμβρίου και ο ερχομός του Φατίχ Τερίμ, άρχισε να επικρατεί η άποψη πως ο Ιβάν αποχώρησε γιατί η διοίκηση δεν ήθελε να δώσει λεφτά για μεταγραφές ή ότι η διοίκηση δεν του έφερνε τους παιχταράδες που είχε επιλέξει και κατέληγε σε μετριότητες.
Επιπλέον, πολλοί απαντούσαν σε όσους εξέφραζαν την άποψη πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι κακός στις επιλογές του σε παίκτες, με φράσεις του στυλ «ναι, γιατί η διοίκηση του είπε πάρε τον Ρονάλντο και αυτός αρνήθηκε». Ή, όταν έλεγαν πως κάνει πολλά λάθη στον τρόπο που παίζει, ακουγόταν η φράση «ε αυτούς τους παίκτες έχει, τι παραπάνω να κάνει;».
Τους παίκτες αυτούς ποιος τους έφερε; Ναι, η διοίκηση δεν του είπε πάρε τον Ρονάλντο, αλλά πόσο μεγάλο μπάτζετ θέλει κάποιος για να κάνει αποτελεσματική επιλογή; 1.5 εκατομμύριο δόθηκε από την ΑΕΚ για να πάρει τον Γκατσίνοβιτς. Κοντά 3.5 εκατομμύρια έδωσε ο Παναθηναϊκός για να πάρει Τσοκάι, Τρουιγέ και Κλεϊχέισλερ.
Με λανθασμένο χειρισμό μεν, αλλά ποδοσφαιρικά σωστά ο Παναθηναϊκός άλλαξε ρότα
Βλέπουμε λοιπόν φέτος τον Ιανουάριο, που ήρθε ο Τερίμ, ότι τελικά δεν ήταν πρόβλημα της διοίκησης. Και Λημνιός, και Ακαϊντίν, και Τάσος Μπακασέτας, και (πιθανότατα) Βίτορ Ούγκο, και τερματοφύλακας αντί του Μπρινιόλι ο Ντραγκόφσκι.
Άσχετα με το αν αυτοί οι παίκτες θα αποδώσουν και θα οδηγήσουν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος που θέλει η διοίκηση και ο Παναθηναϊκός, είδαμε ότι τα θέλω του Τερίμ έγιναν πραγματικότητα από την διοίκηση και τον Γιάννη Παπαδημητρίου που τρέχει τα μεταγραφικά. Κι αν ο Τερίμ μπορέσει να αφήσει στην άκρη και παίκτες που δεν ταιριάζουν με την επιθετικότητα που θέλει να δώσει στην ομάδα, όπως ο Αϊτόρ ή ο Ρούμπεν Πέρεθ, θα έχει δοθεί προς όλους η απάντηση για το τι έφταιγε και ο Παναθηναϊκός μείωνε από μόνος του τις πιθανότητες του.
Σπουδαίος άνθρωπος ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, βοήθησε τρομερά την ομάδα να βγει από την ανυπαρξία, αλλά ήταν για μέχρι αυτό το επίπεδο. Για το next level χρειάζεται κάποιος άλλος. Το ίδιο ισχύει και για αρκετές από τις επιλογές του σε παίκτες. Καλά παιδιά ο Παλάσιος με τον Αϊτόρ και τον Πέρεθ, αλλά δεν είναι για τον Παναθηναϊκό που θα κατακτά αντί απλά να διεκδικεί.
Σε αυτόν τον διχασμό της περασμένης χρονιάς επομένως, η απάντηση δίνεται τώρα. Και δεν πρόκειται για βιαστική κρίση, γιατί δεν υποστηρίζουμε ότι ο Παναθηναϊκός πήρε παικταράδες που θα σαρώσουν τα πάντα. Υποστηρίζουμε ότι άκουσε τις ανάγκες του προπονητή, βρήκε τους στόχους, έκανε προτάσεις, κινήθηκε γρήγορα.
ΥΓ. Επ’ ουδενί δεν υποστηρίζει αυτό το κείμενο ότι ο τρόπος που έφυγε ο Ιβάν, ήταν ο σωστός, ο τίμιος. Κάθετα αντίθετος στην διαχείριση της κατάστασης είμαι. Αλλά αυτό έγινε, δεν αλλάζει, μόνο για τις ποδοσφαιρικές επιλογές μπορούμε να κρίνουμε.
