Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι, προσέφεραν πριν από δύο 24ωρα έναν αγώνα που θα μείνει στη μνήμη πολλών. Ο τελικός των 100 μέτρων γέμισε με συγκινήσεις, μιας και ο νικητής κρίθηκε στα 5 χιλιοστά του δευτερολέπτου, με τον Νόα Λάιλς να κερδίσει στο photo finish. Όμως, αυτή η κούρσα δε θα μπορέσει να αντικαταστήσει με τίποτα τον ενθουσιασμό και τη σηκωμένη τρίχα που μας έδωσε ο τελικός των 100 μέτρων ανδρών στο Λονδίνο το 2012.
Εκείνη η κούρσα μπορεί να μην είχε οριακή κατάληξη και αγωνία, αλλά είχε άλλα πράγματα που της απέδωσαν τον τίτλο «Η Κούρσα του Αιώνα».
Και πώς να μην ήταν από τη στιγμή που στους 8 διαγωνιζόμενους, συναντά κανείς ονόματα με τεράστια ιστορία στον στίβο. Πρώτος και καλύτερος, ο κορυφαίος όλων των εποχών, ο κάτοχος των ρεκόρ, ο Γιουσέιν Μπολτ, που πήρε 3 χρυσά το 2012, νικητής αυτής της κούρσας, νικητής στα 200 μέτρα και στα 4Χ100.
Πίσω του, ο Ασάφα Πάουελ, ένας θρυλικός σπρίντερ που το 2004, στην Αθήνα, ήταν ο κορυφαίος κατοστάρης στον κόσμο, ο Αμερικάνος Τάισον Γκέι που, μέχρι να εμφανιστεί ο Μπολτ, διεκδικούσε διαρκώς το χρυσό, όπως και ο Τζάστιν Γκάτλιν, επίσης Αμερικάνος, κι αυτός με σπουδαία επιτεύγματα, ο ανερχόμενος Γιόχαν Μπλέικ από τη Τζαμάικα και ο κορυφαίος Ευρωπαίος εκείνη τη χρονιά, ο Ολλανδός Τσουράντι Μαρτίνα.
Μιλάμε δηλαδή για 6 ελίτ αθλητές με διάρκεια επιτυχιών. Και οι έτεροι δύο της κούρσας δεν ήταν αμελητέοι. Ο Αμερικάνος Ράιαν Μπέιλι και ο Ρίτσαρντ Τόμπσον από το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, είχαν εκείνη τη χρονιά εξαίρετες επιδόσεις με κάτω από 10 δευτερόλεπτα. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν έχουν παρουσιάσει ποτέ άλλοτε 7άδα αθλητών (αφήνουμε έξω τον πεσμένο τότε Πάουελ) που να βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση της καριέρας της.
Ολυμπιακοί Αγώνες των μεγάλων σπρίντερ αυτοί του Λονδίνου
Ήταν εμφανές πως ο κραταιός Μπολτ τότε, θα έπρεπε να κάνει level up στο τρέξιμό του για να κερδίσει όλους αυτούς. Μέχρι αυτή την κούρσα, ο Μπολτ συνήθιζε να ανεβάζει στροφές μετά τα 20 μέτρα και στα τελευταία 10 μέτρα τον έβλεπες να έχει πάρει απόσταση και να κοιτάζει δίπλα του και να μη βλέπει αντίπαλο.
Σε αυτή την κούρσα, μέχρι τα 85 μέτρα ήταν οριακά πρώτος και στα τελευταία 5 μέτρα πέρασε εμφανώς μπροστά. Εκείνη η κούρσα ήταν τόσο απαιτητική, ώστε ο Ασάφα Πάουελ παρέδωσε κάποια στιγμή και τερμάτισε με τραυματισμό στα 12 δευτερόλεπτα. Όλοι οι υπόλοιποι έτρεξαν από 9.98 και κάτω, με τον Μπολτ να κάνει ρεκόρ Ολυμπιακών Αγώνων με 9.63.
Σκεφτείτε πως ο Γκάτλιν που ήρθε 3ος, έκανε 9.79, δηλαδή τον χρόνο που έκανε ο Λάιλς προχθές για να πάρει το χρυσό. Και ο Μπλέικ ήρθε 2ος με 9.75.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν είδαν και, μάλλον, δε θα ξαναδούν ποτέ τέτοια κούρσα και, πιο συγκεκριμένα, οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου θα έχουν πάντα αυτό το προνόμιο!
