Απέναντι στην Άλμπα, ο Ολυμπιακός έκανε ακριβώς ότι είχε κάνει και στο Βερολίνο. Στο πρώτο ημίχρονο δεν έκανε σωστά φάουλ, επέτρεψε σε μια ομάδα που ζει μόνο από το τρίποντο να βρει ρυθμό και βρέθηκε να χάνει. Ήρθε η 3η περίοδος και η Άλμπα σταμάτησε να βάζει τρίποντα γιατί είχε χάσει τη ροή, βρήκε πιο σκληρή άμυνα, μέσα στο ζωγραφιστό δεν έχει παίκτες για να μπουν και να σουτάρουν με jump shot ή floater και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος, με τον Καναάν να πυροβολεί από το τρίποντο. Το -3 έγινε +12 και στην 4η περίοδο θα πήγαινε για 30άρα αν δεν χαλάρωνε ο Ολυμπιακός.
Η Άλμπα σίγουρα δεν είναι μια ομάδα που προσφέρεται για χρήσιμα συμπεράσματα, ο Ολυμπιακός φέτος έχει δυσκολευτεί πιο πολύ από την ΑΕΚ και τον Άρη στο πρωτάθλημα, παρά από την Άλμπα που υποτίθεται είναι ομάδα Ευρωλίγκας (τι μπάσκετ παίζει αυτή η ομάδα, πώς ακριβώς φτιάχνει το όνομά του ο προπονητής της με τέτοιο ρόστερ που θυμίζει λύκειο), αλλά κάποια πράγματα μπορούν να συζητηθούν.
Το κείμενο θα επικεντρωθεί στον Μόζες Ράιτ, έναν παίκτη που έδωσε πολύ θετικό πρώτο δείγμα για πρωτάρης στην Ευρωλίγκα, αλλά σίγουρα δε μπορεί να βγει συμπέρασμα εν όψει πιο δύσκολων αντιπάλων για το πώς θα τα πάει. Φαίνεται να έχει σωστές βάσεις για να παίζει και στο 4 και στο 5.
Ο Μόζες Ράιτ, που είναι επιλογή Μπαρτζώκα και ο ίδιος ο κόουτς τον έβαλε στο ματς χθες, σπάζοντας τους κανόνες του, είναι ο παίκτης που ίσως και να έστειλε μήνυμα στον κόουτς και στον Ολυμπιακό εν όψει της επόμενης σεζόν. Μήνυμα που δεν αφορά απαραίτητα τον ίδιο τον Ράιτ αλλά τα στοιχεία του και πόσο λείπουν από την ομάδα.
Ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι αποφάσισε να πάρει πίσω τον Μιλουτίνοφ και να έχει δύο ψηλούς με σχεδόν ίδια χαρακτηριστικά. Η μόνη διαφορά Μίλου και Φαλ είναι ότι ο Μίλου έχει το σουτ από τα 4-5 μέτρα. Αλλά στα υπόλοιπα είναι ίδιοι. Αν ο Μίλου δεν είχε τη σχέση αγάπης με την ομάδα, ο Ολυμπιακός δεν πρόκειται να τον έπαιρνε. Θα πήγαινε σε έναν ψηλό τύπου Μπλακ ή Μπολομπόι, αφού πέρσι η ομάδα λειτούργησε άψογα στη θέση 5 με αυτή την τριάδα ψηλών. Είχε διαφορετικά χαρακτηριστικά και από τον Ιανουάριο σε κάθε ματς πρωταγωνιστούσε και ένας άλλος εκ των τριών.
Είναι απαραίτητο μια ομάδα να έχει ποικιλία χαρακτηριστικών για να μπορεί να προσαρμόζεται στις διαφορετικές συνθήκες κάθε παιχνιδιού. Με την μέχρι τώρα εικόνα, αν ο Μόζες Ράιτ δίνει το 50% όσων έδωσε χθες, δεν βλέπω πώς μπορεί να χωράει και ο Μίλου και ο Φαλ στην ομάδα. Και δεδομένου ότι ο Φαλ είναι καλύτερος πασέρ από τη ρακέτα, πιστεύω ότι στην πορεία ο Μιλουτίνοφ θα αρχίσει να είναι όλο και λιγότερο χρήσιμος.
Ο Ολυμπιακός έχει να πάρει πολύ δύσκολες αποφάσεις το καλοκαίρι
Σημαντικό το συναίσθημα, σημαντική η αγάπη, αλλά στο τέλος της ημέρας κάθε προπονητής και σταφ κοιτάνε πώς η ομάδα θα πετύχει τους στόχους της. Αν για να γίνει αυτό, κάποιος πρέπει να μείνει πίσω, θα πρέπει να παρθεί η δύσκολη απόφαση.
Προφανώς, αν ο Ολυμπιακός αντέχει να έχει 6άδα ξένων ψηλών, με τους 3 να παίζουν μόνο στην Ευρωλίγκα (στο πρωτάθλημα Γουόκαπ, Καναάν, Γκος έχουν καπαρωμένη θέση) και ο Μπαρτζώκας βρει λειτουργικό τρόπο σε αυτό, ας κρατήσει και Μιλουτίνοφ. Βλέπω όμως πως το καλοκαίρι θα πρέπει να παρθεί μια σημαντική απόφαση ως προς τον Σέρβο, διότι ο Φαλ είναι πιο δεμένος με τη φιλοσοφία Μπαρτζώκα.
Ένας Ολυμπιακός με ψηλούς Φαλ-Ράιτ στο 5 και Πίτερς-Πετρούσεφ στο 4, συν έναν σαν τον Σίκμα για να καλύπτει στο 4-5, θα ήταν ιδανικός. Βάζουμε αυτά τα ονόματα, αλλά τα βάζουμε για τα χαρακτηριστικά τους, δε σημαίνει πως πρέπει να είναι αυτοί. Αλλά τα δίδυμα Ράιτ-Πετρούσεφ και Φαλ-Πίτερς φαίνονται καταπληκτικά για τις δύο πεντάδες του Ολυμπιακού στην επόμενη χρονιά. Κι αν βρεθεί ένας ψηλός χαμάλης με στοιχεία σαν του Σίκμα, είναι μια πολύ καλή πεντάδα. Είναι δύσκολο να αφήσει ο Ολυμπιακός τον Μίλου προφανώς, ειδικά γιατί θα καταλήξει σε ανταγωνιστή, αλλά όπου λαλούν πολλοί κοκόροι, αργεί να ξημερώσει.
Ο Ολυμπιακός έχει πάρει τον Πετρούσεφ με προοπτική για του χρόνου, με τον Σέρβο να είναι το 4-5 που θα καλύπτει από ένα 10λεπτο και στις δύο θέσεις, ανάλογα το ματς και την απόδοσή του, θα έχει Πίτερς με δεδομένα 25 λεπτά στο 4, έναν Φαλ με 20λεπτο στη θέση 5 και θα πρέπει να αποφασίσει αν θα πάει με Μιλουτίνοφ και Μόζες ή αν θα πάει τον Μόζες στο 4. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια εξίσωση για δυνατούς λύτες ώστε να βρεθεί τρόπος να είναι όλοι ικανοποιημένοι.
Ο Μπαρτζώκας και οι συνεργάτες του συνήθως βρίσκουν τον τρόπο. Αυτή τη φορά τα δεδομένα βέβαια είναι πιο περίπλοκα λόγω της σημασίας που έχει ο Μίλου για την ομάδα και το ότι ο Ολυμπιακός δεν θα ήθελε να τον δει να καταλήγει σε καμία άλλη ομάδα.
Επίσης, ο Ολυμπιακός από το καλοκαίρι θα πρέπει να αρχίζει να κοιτάζει και Έλληνες παίκτες για την επόμενη μέρα. Έχει και τον Τανούλη στο 4-5 που πρέπει να πάρει κάποια στιγμή χρόνο. Το καλοκαίρι επίσης θα μείνει ελεύθερος ο Παπαγιάννης. Ίσως να προκύψει ενδιαφέρον λόγω του ότι είναι Έλληνας και, παρόλο που δεν είναι undersized πεντάρι, προσφέρει διαφορετικά στοιχεία σε σχέση με Φαλ ή Μίλου.
Όλα τα παραπάνω είναι για το αύριο σαφώς. Πρώτα, πρέπει ο Ράιτ να συνεχίσει σε αυτή την απόδοση και μετά τα συμπεράσματα θα είναι πιο συμπαγή. Ίσως πάντως ο Παπανικολάου, άθελα του, να έκανε καλό στον Ολυμπιακό που βρέθηκε στο σημείο όπου τραυματίστηκε ο Μιλουτίνοφ, διότι στο ντέρμπι με ΠΑΟ και στη Ρεάλ, είδαν οι παίκτες ότι δεν εξαρτώνται από 1-2-3 απουσίες, αλλά αν ακολουθούν το πλάνο του Μπαρτζώκα, θα οδηγηθούν κάπου καλά.
ΥΓ. Αυτός ο Κουμάτζε μόνο απέναντι στον Παπαγιάννη φαινόταν Ταβάρες. Τέτοιο μπόι και να μη μπορεί να παίξει άμυνα ή να κάνει κάτι παραπάνω εκτός από κάρφωμα, είναι κρίμα.
