Ο ένας έχει τον Ναν που βάζει μίνιμουμ 25 πόντους σε κάθε ματς και είναι πρώτος σκόρερ στην Ευρωλίγκα. Ο άλλος, έχει τον Βεζένκοφ που ρίχνει αθόρυβες 20άρες και έβαλε χθες βράδυ 45άρα, που δεν έχει βάλει άλλος παίκτης ελληνικής ομάδας. Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός έχτισαν το καλοκαίρι του 2024 ομάδες που φτιάχτηκαν για να πάνε στον τελικό. Μέχρι αρχές Δεκεμβρίου, δε μας έπειθαν τόσο, ιδίως ο Παναθηναϊκός. Ε, πήραν τον χρόνο τους όλοι, βρήκαν τη συνταγή και πλέον, οι δύο ελληνικές ομάδες, είναι κυρίαρχες στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν τους παίκτες για να παίξουν το πιο dominant μπάσκετ και το κάνουν ακόμα κι όταν τους λείπουν βαριά επιθετικά όπλα. Ποιος θα περίμενε ο Παναθηναϊκός να ρίξει σχεδόν 100άρα και με άνεση στην Παρτίζαν; Ποιος θα περίμενε ο Ολυμπιακός να κερδίσει με 43 πόντους την Μπάγερν χωρίς τον Φουρνιέ και τους Γουόκαπ-Παπανικολάου;
Από δω και πέρα, δεν έχει νόημα να θέτουμε προσδοκίες. Αρκεί μόνο να κάτσουμε αναπαυτικά και να απολαύσουμε οτιδήποτε θα μας φέρουν οι δύο αιώνιοι, διότι θα είναι κάτι πολύ εντυπωσιακό. Το βλέμμα όμως δεν στρέφεται μόνο φέτος. Γιατί, πολλά συμβαίνουν σε ένα ματς στο final-4, μπορεί να παίξουν με αντιπάλους που θα βρεθούν στη μέρα τους και οι ελληνικές ομάδες θα σπάνε τα καλάθια. Μια συγκυρία όμως, δεν αλλάζει αυτό που ισχύει και έχει μπει στο αυλάκι.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν έναν τρομερό ανταγωνισμό, που φτάνει σε άσχημα επίπεδα συχνά, αλλά σε επίπεδο παικτών, οδηγεί σε καλό, διότι κυνηγούν παιχταράδες και το επόμενο καλοκαίρι, τα επόμενα καλοκαίρια, θα κάνουν 2-3 προσθήκες που θα είναι 10άρια.
Ο Παναθηναϊκός πλέον θέλει να κρατήσει τον Ναν και να μην υπάρχει NBA out, ο Ολυμπιακός τον Απρίλιο θα πρέπει να αποφασίσει τι σύνθεση ψηλών θέλει να έχει, αν θα κρατήσει τον Μιλουτίνοφ, αλλά στη μεγάλη εικόνα, το κλίμα που υπάρχει στις δύο ομάδες, η αύρα που βγάζουν, τις καθιστά τον πιο ελκυστικό προορισμό για κάθε παίκτη που υπάρχει στην Ευρωλίγκα και πάει για το βήμα παραπάνω, για κάθε φτασμένο και για κάθε καλό Αμερικάνο που αφήνει το NBA.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα αναγκαστούν να απορρίπτουν παιχταράδες
Είναι σε τέτοιο βαθμό αυτό το δεδομένο, που Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός ίσως δεν έχουν χώρο για μεταγραφές, πιθανώς κι από το ερχόμενο καλοκαίρι. Αν δηλαδή ο Γιούρτσεβεν τα πάει καλά και αναστηθεί ο Λορέντζο Μπράουν, ο Παναθηναϊκός και ο Αταμάν δύσκολα θα τους αφήσουν. Ο Ολυμπιακός, πώς θα αφήσει τον Γκος ή τον Βιλντόζα που ο Μπαρτζώκας τους εμπιστεύεται τρελά; Για να πάρει ποιον; Μόνο ο Σορτς θα μπορούσε να χωρέσει, υπό την προϋπόθεση πως ο Κίναν Έβανς δεν θα επιστρέψει το ίδιο εντυπωσιακός. Όλοι χτυπάνε την πόρτα των αιωνίων.
Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα αναγκάζονται πλέον να απορρίπτουν πολύ καλούς παίκτες και να τους «επιτρέπουν» να πάνε σε ομάδες ανταγωνίστριες, γιατί δε θα έχουν πού να τους βάλουν!
Οι δύο ελληνικές ομάδες δεν πάνε φέτος να διεκδικήσουν μόνο την κορυφή της Ευρώπης. Έχουν φτιάξει τα θεμέλια για να κυριαρχήσουν στα επόμενα χρόνια. Αν δεν υπάρξει η επιστροφή της ΤΣΣΚΑ, σε επίπεδο οικονομικό είναι αυτές οι δύο και η Φενέρ που μπορούν να φτάσουν ως το τέρμα σε μια διεκδίκηση παίκτη. Μπαρτσελόνα και Ρεάλ έχουν πέσει σε 2ο tier, με τη Ρεάλ να παραμένει μια δύσκολη αντίπαλος, αλλά του χρόνου θα έχει έναν Ταβάρες στα 34 του, ακόμα πιο ταλαιπωρημένο από μια απαιτητική χρονιά. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τις ελληνικές ομάδες.
Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα έχουν του χρόνου 36άρηδες τον Παπανικολάου και τον Σλούκα, αλλά δεν εξαρτώνται από αυτούς όσο η Ρεάλ από τον Ταβάρες.
Ξέφυγα όμως από την ουσία του κειμένου. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός κοιτάζουν μόνον ο ένας τον άλλον και θέτουν τις βάσεις για την κυριαρχία του ελληνικού μπάσκετ στην Ευρωλίγκα, την κορυφαία διοργάνωση μετά το ΝΒΑ – αν και για μένα είναι η κορυφαία, σκέτο.
Τα επόμενα χρόνια προδιαγράφονται λαμπρά και θα ξαφνιαστώ αν στην επόμενη 4ετία δεν έχουν προσθέσει Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός από ένα ακόμα πρωτάθλημα Ευρώπης.
