Περιεχόμενα
Στο ίδιο έργο θεατές. Για ακόμα μια φορά τη φετινή σεζόν, ο Ολυμπιακός κερδίζει τον Παναθηναϊκό με ευκολία, παρά το ότι το τελικό σκορ δεν το δείχνει, και τον κερδίζει με σχετική ευκολία χάρη, ξανά, σε μια τρίτη περίοδο στην οποία ο Παναθηναϊκός ήταν και πάλι, όπως στο Κύπελλο και στο Σούπερ Καπ και στον πρώτο γύρο της Ευρωλίγκας, μια ομάδα απίστευτα δυσκοίλια, με μηδέν ποικιλία στο επιθετικό πλάνο και μηδέν παρέμβαση από τον πάγκο.
Το πρώτο δεκάλεπτο δεν προμήνυε με τίποτα αυτό που θα ακολουθούσε. Εκεί, ο Παναθηναϊκός έπαιζε την άμυνα που του έχει παίξει ο Ολυμπιακός όλη τη χρονιά, είχε βραχυκυκλώσει τον αντίπαλο, κι αν ο Ναν δεν είχε κάνει δύο λάθη σε αιφνιδιασμό, η διαφορά δε θα ήταν 10 πόντους (7-17), αλλά παραπάνω.
Ήταν όμως, όπως φάνηκε, ένα πυροτέχνημα. Κι αυτό γιατί στη 2η περίοδο ο Ολυμπιακός έγινε ο γνωστός, σκληρός Ολυμπιακός στην άμυνα, ειδικά από το 4ο λεπτό και μετά, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να μη βρίσκει με τίποτα σκορ και να καταφέρνει να πάει ισόπαλος με 33-33 στο ημίχρονο, παρά το ότι προηγείτο 33-28. Πολλές κακές άμυνες και πολλά λάθη στην επίθεση, κυρίως από τον Ναν και τον Γκραντ. Ο Γκραντ ήταν πολύ καλός αμυντικά, αλλά επιθετικά ήταν πάρα πολύ διστακτικός ξανά, με αποτέλεσμα να καθυστερεί την επίθεση.
Σε αυτό το διάστημα, στο 2ο δεκάλεπτο, ο Ολυμπιακός πήρε τα πάντα από τον Μόζες Ράιτ που κατάπιε τον Λεσόρ, έβαλε 11 πόντους και με την παρουσία του προσέφερε χώρο και σουτ στους συμπαίκτες του. Αν ο Ολυμπιακός δεν είχε τον Γκος και τον ΜακΚίσικ να παίρνουν κακές αποφάσεις, ο Ολυμπιακός θα είχε πάρει και προβάδισμα στο ημίχρονο.
Ο Ολυμπιακός χάιδεψε το γκάζι στην 3η περίοδο και πήγε στο +10
Έρχεται λοιπόν η 3η περίοδος. Δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος στην Ευρώπη που να μην ξέρει ότι ο Ολυμπιακός στην 3η περίοδο αφηνιάζει και χτίζει διαφορές. Μόλις την περασμένη εβδομάδα το κατάλαβε η Βίρτους. Το γιατί ο κόουτς Αταμάν δεν είχε, όπως φάνηκε ξανά κανένα σχέδιο να ανακόψει την Ολυμπιακό, για 4η φορά φέτος, την ώρα που στην επίθεση οι παίκτες του δεν έβαζαν καλάθι με τίποτα, ας το απαντήσει ο ίδιος αν τον ρωτήσει κάποιος κάποια στιγμή.
Ο Ολυμπιακός χωρίς να κάνει τίποτα το εντυπωσιακό, όντας μετρίως καλός, είχε μια άριστη αμυντική τοποθέτηση που ανάγκαζε τον Ναν και τον Γκραντ να πηγαίνουν στο drive και να χάνουν εύκολα τη μπάλα ή να παίρνουν πολύ δύσκολα σουτ. Ο Ναν έβαλε κάποια και έριξε τη διαφορά από τους 10 πόντους στους 6 στο τέλος της 3ης περιόδου, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν έδειχνε να έχει την ικανότητα και τους παίκτες για να κρατήσει τον Ολυμπιακό για 3-4 επιθέσεις άποντο και ταυτόχρονα να βάλει καλάθι ο ίδιος μπροστά.
Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα γιατί με τον Ράιτ ξανά μέσα, ο Ολυμπιακός είχε μια σίγουρη επιλογή. Ο Αμερικανός δεν έχασε ούτε σουτ και αν δεν είχε χάσει τις δύο βολές στο φινάλε, θα είχε κάνει το τέλειο παιχνίδι. Έκανε πόστερ τον Λεσόρ, πήρε ριμπάουντ μέσα από τα χέρια του Μήτογλου και έβαλε καλάθι, δυσκόλεψε τον Λεσόρ να τον ποστάρει, ήταν άπιαστος.
Αυτός ο παίκτης, που ο Παναθηναϊκός δεν πήγε να τον πάρει γιατί ένιωθε πλήρης στη θέση 5, ο τρίτος ιεραρχικά σέντερ του Ολυμπιακού, κατάπιε μόνος του όλο τον Παναθηναϊκό. Μόνος του. Στο 4ο δεκάλεπτο ο Ολυμπιακός δεν έπαιρνε σκορ από αλλού. Ειδικά από τη στιγμή που ο Αταμάν δεν απάντησε στο σχήμα με 3άρι τον Πίτερς που έβγαινε συνεχώς να ποστάρει τον Σλούκα, ο Ολυμπιακός τάιζε διαρκώς τον Μόζες Ράιτ.
Ήττα κατά κράτος από τον 3ο σέντερ
Κι αυτό είναι το πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό. Όταν ο 3ος ψηλός του αντιπάλου, καταφέρνει να εξαφανίσει τον δικό σου βασικό ψηλό, αυτόν που πριν 15 μέρες διέλυε τη Ρεάλ, αυτό δείχνει κακό προπονητικό σχέδιο. Δείχνει ότι ο αντίπαλος μπορεί να βγάζει διαφορετικό πρωταγωνιστή κάθε φορά γιατί βασίζεται στον προπονητή.
Όταν ο Ράιτ των 200.000 εξαφανίζει τον Λεσόρ του 1.6, τον Μήτογλου του σχεδόν εκατομμυρίου, τον Σλούκα, τον Χουάντσο, τον Ναν, το πανάκριβο ρόστερ του Παναθηναϊκού, θα πρέπει να υπάρχει τεράστιος προβληματισμός και να ειπωθεί και μια φορά από τον προπονητή πως έκανε λάθη. Δεν είναι κακό.
Ο Ολυμπιακός σκόραρε 69 πόντους και κέρδισε με άνεση μια ομάδα που έχει την 2η καλύτερη διαφορά επίθεσης-άμυνας στην Ευρωλίγκα. Και το έκανε με προπονητικό πλάνο κι έναν Ράιτ να ανεβάζει επίπεδο την μέτρια προς κακή επιθετικά ομάδα του.
Ο Παναθηναϊκός δεν είχε τέτοιον παίκτη στο ματς. Κάποιος θα πει για τον Ναν. Ο Ναν έβαλε 17 πόντους, έκανε όμως 8 λάθη που στέρησαν από τον Παναθηναϊκό 3 επιθέσεις σε αιφνιδιασμό και με ανισορροπία του αντιπάλου, ενώ άλλες 3 φορές ο Ολυμπιακός έφυγε στον αιφνιδιασμό και σκόραρε. Σε ένα βράδυ που ο Γκραντ ήταν πολύ κάτω οργανωτικά και έδειχνε να μη θέλει να σουτάρει, θα ήταν παράδοξο ο Παναθηναϊκός να κερδίσει, έχοντας τον Σλούκα σε κακή βραδιά και τον Λεσόρ εμφανώς ταλαιπωρημένο.
Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να αποφύγει τον Ολυμπιακό στα play offs
Είναι δε απορίας άξιο γιατί ο Αταμάν δεν έβαλε για 3-4 λεπτά τον Μπαλτσερόφσκι που δεν ήταν τόσο κακός στο πρώτο δεκάλεπτο όσο έπαιξε. Όχι για κάποιον άλλον λόγο, αλλά για να πάρει ανάσες ο Λεσόρ που έπαιξε 20 λεπτά σερί στο 2ο ημίχρονο. Τα ίδια καλάθια θα έτρωγε ο Παναθηναϊκός και πάλι, απλά τουλάχιστον θα είχε την ευκαιρία να δει μήπως ο Λεσόρ λιγότερο καταπονημένος έπαιρνε καλύτερες αποφάσεις και μήπως έβγαινε κανένα ελεύθερο τρίποντο για τον Μπαλτσερόφσκι.
Ο Ολυμπιακός πια καπαρώνει τον Παναθηναϊκό στην ισοβαθμία, πηγαίνει 4ος και βάση προγράμματος, δικού του και των έτερων που διεκδικούν πλεονέκτημα, είναι πιθανό να εύχεται νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μπαρτσελόνα για να πάει 3ος και να παίξει με τους Πράσινους με πλεονέκτημα έδρας στα play offs.
Ο Παναθηναϊκός από τη μεριά του, δεν έχει άλλη επιλογή από το 5/5 και την ελπίδα να κάνει μια ήττα η Μονακό για να την πάρει μαζί του σε οποιαδήποτε ισοβαθμία, όντας ο μόνος με 2/2 νίκες, είτε η πολλαπλή ισοβαθμία περιλαμβάνει τη Φενέρ, είτε τη Μπολόνια, είτε τον Ολυμπιακό. Άλλωστε, ο ίδιος ο Αταμάν το είπε πως ο Ολυμπιακός δεν είναι το ιδανικό σενάριο για την 8άδα.
ΥΓ. 3ο δεκάλεπτο, ο Παναθηναϊκός έχει να δώσει τρία φάουλ. Ο Μήτογλου είναι με τον Φαλ. Έχει όλη την άνεση να κάνει φάουλ χαμηλά και να σταματήσει τον Γάλλο. Όχι όμως. Του επιτρέπει να γυρίσει και να πάει για καλάθι, του κάνει φάουλ, άρα βολές για τον Φαλ. Κι επειδή το έκανε και με διάρκεια, να το αντιαθλητικό. Κι αυτό δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει στον Παναθηναϊκό. Δείχνει να αρνείται να κάνει φάουλ, να τα χρησιμοποιήσει σωστά. Και στο φινάλε του 3ου δεκαλέπτου, είχε δύο φάουλ να κάνει, αλλά επέλεξε άμυνα, ο Γουόκαπ έμεινε ολομόναχος και σούταρε. Αστόχησε, αλλά η άμυνα και η επιλογή του no foul ήταν εξ ορισμού κακή.
ΥΓ1. Όταν δεν μαθαίνεις από τα λάθη σου δύο πράγματα συμβαίνουν: ή δεν κατανοείς ποια είναι τα λάθη σου ή είσαι ξεροκέφαλος. Κι ο Παναθηναϊκός έχασε φέτος από τον Ολυμπιακό με πανομοιότυπο τρόπο. Κι αντίδοτο δεν βρίσκει, σαν τον Γιοκαρίνη με την Ευλαμπία.
ΥΓ2. Κάποια στιγμή κάποιοι παίκτες θα πρέπει κάτι να δώσουν. Δε γίνεται μια του μέτριου ύψους και πέντε του πολύ βάθους. Χουάντσο-Παπαπέτρου έχουν εξαφανίσει τη θέση 3 με την παρατεταμένα κακή τους απόδοση και ο Παναθηναϊκός δεν έχει περιθώριο να τους περιμένει και την ίδια στιγμή ο Γκριγκόνις να «πεθαίνει» στο γήπεδο.
