Περιεχόμενα
Φέτος στο Κάουνας ο Ολυμπιακός καταγράφει την 12η συμμετοχή του σε Final-4 της Euroleague και, μετά την πρόκρισή του στον τελικό έπειτα από τη μεγάλη ανατροπή επί της Μονακό, διεκδικεί το τέταρτο τρόπαιό του στην ιστορία της διοργάνωσης.
Οι «ερυθρόλευκοι» αποτελούν ένα από τα παλαιότερα και σημαντικότερα κεφάλαια των Final-4 της Euroleague, αφού η συμμετοχή τους ξεκινάει στη… χρυσή εποχή τω 90’s και μετά από ένα επίπονο 10ετές διάλειμμα κατόρθωσαν με διαφορετικές ομάδες, συνθήκες και μπάτζετ να επιστρέψουν στους αγώνες που κρίνουν τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης με επτά παρουσίες από το 2009 και μετά.
Συνολικά οι «ερυθρόλευκοι» έχουν κατακτήσει τρεις φορές το τρόπαιο σε Ρώμη (1997), Κωνσταντινούπολη (2012) και Λονδίνο (2013), ενώ έχουν κερδίσει 8/10 τελικούς με μοναδικές εξαιρέσεις το Μόναχο το 1999 και το Βερολίνο το 2009 όπου και κατατάχθηκαν τρίτοι και τέταρτοι.
Τελ Αβίβ 1994: Α, ρε Ζάρκο…
Το 1994 το ελληνικό μπάσκετ βρισκόταν στο απόγειο του, αφού μετά την σπουδαία διαδρομή του Άρη των Γκάλη, Γιαννάκη και το χαμένο Final-4 του ΠΑΟΚ στο ΣΕΦ το 1993, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός προκρίθηκαν για πρώτη φορά στα ημιτελικά της Euroleague και τέθηκαν αντιμέτωποι στο Τελ Αβίβ.
Η κόντρα των δύο «αιωνίων» αλλά και του Σωκράτη Κόκκαλη και της οικογένειας Γιαννακόπουλου για το ποιος θα προκριθεί σε εκείνο το ματς και ποια ομάδα θα φέρει το πρώτο ευρωπαϊκό στην Ελλάδα ήταν μεγάλη. Ο Ολυμπιακός πέρασε στον τελικό με αντίπαλο στην Μπανταλόνα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που είχε αποκλείσει στο δικό της «εμφύλιο» την Μπαρτσελόνα, όμως το αουτσάιντερ τα κατάφερε. Το άγχος του Ολυμπιακού, η αστοχία, ο καβγάς με τον Τάρπλεϊ το προηγούμενο βράδυ του τελικού, η ισπανική άμυνα, το αλησμόνητο τρίποντο του Τόμπσον και οι χαμένες βολές του Ζάρκο έφεραν την ήττα και την πίκρα στο λιμάνι.
Σαραγόσα 1995: Δεν παιζόταν η Ρεάλ….
Η παρουσία του Ολυμπιακού την εποχή του Γιάννη Ιωαννίδη στα Final-4 έγινε συνήθεια, αφού και το 1995 στη Σαραγόσα έδωσε ξανά το «παρών». Οι Πειραιώτες με ηγέτη τον Έντι Τζόνσον ήταν αουτσάιντερ στο τουρνουά, με φαβορί τη μεγάλη Ρεάλ Μαδρίτης του Αρβιντας Σαμπόνις και του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Στον ημιτελικό απέκλεισε ξανά τον Παναθηναϊκό. Στον τελικό οι Πειραιώτες ήταν το μεγάλο αουτσάιντερ απέναντι στη «βασίλισσα» η οποία σε όλο το ματς έλεγχε το παιχνίδι και τους υποχρέωσε εύκολα στη νέα ήττα σε τελικό με 73-61 αφήνοντας τους ξανά με την πίκρα σε ένα ματς τίτλου όπως η Μπανταλόνα το 1994.
Ρώμη 1997: Το πρώτο!
Μετά από μία στάση και απουσία από τα Final-4 το 1996, ο Ολυμπιακός με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και ηγέτη τον Ντέιβιντ Ρίβερς ήταν το μεγάλο φαβορί στη Ρώμη απέναντι σε Ολίμπια Λουμπλιάνας, Μπαρτσελόνα και Βιλερμπάν.
Στον ημιτελικό νίκησε την Ολίμπια Λουμπλιάνας και σε ένα κατάμεστο από φιλάθλους του γήπεδο με τον Ρίβερς να πετυχαίνει 28 πόντους. Στον τελικό αντίπαλος ήταν η Μπαρτσελόνα του σπουδαία Σάσα Τζόρτζεβιτς που επίσης αναζητούσε το πρώτο της ευρωπαϊκό, όμως οι Πειραιώτες ήταν μία σαφώς ανώτερη ομάδα. Για ένα ημίχρονο ο τελικός ήταν ντέρμπι λόγω της αστοχίας του Ολυμπιακού, αλλά στο δεύτερο μέρος η ομάδα του Ντούντα ανέβασε στροφές και έφτασε εύκολα στην αλησμόνητη νίκη με 73-58 κατακτώντας την πρώτη της Euroleague και ζώντας αξέχαστες στιγμές με χιλιάδες κόσμο να αποθεώνει όλη την ομάδα.
Παρίσι 2010: Η ρεβάνς των Καταλανών
Μία χρονιά μετά το Βερολίνο και τον αποκλεισμό στον ημιτελικό από τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός επέστρεψε ξανά σε Final-4 έχοντας μεγάλες πιθανότητες για την κατάκτηση του τροπαίου και με μεγαλύτερο αντίπαλο την Μπαρτσελόνα των Πασκουάλ και Ναβάρο. Η ομάδα του Παναγιώτη Γιαννάκη είχε το καλύτερο ρόστερ της ιστορίας της με Τεόντοσιτς, Παπαλουκά, Μπέβερλι, Τσίλντρες, Κλέιζα, Μπουρούση, Βούσιτς, Σχορτσανίτη, Πεν, Βασιλόπουλο και όλη τη χρονιά απέδιδε εξαιρετικό μπάσκετ.
Στον ημιτελικό νίκησε στην παράταση την Παρτίζαν και στον τελικό βρέθηκαν μπροστά του οι Καταλανοί σε ένα repeat του τελικού της Ρώμης, όμως τα δεδομένα ήταν πολύ διαφορετικά και η κατάσταση σε πλήρη αντίθεση. Σχεδόν σε όλο το ματς οι «μπλαουγκράνα» ήταν μπροστά στο σκορ με διψήφιες διαφορές απέναντι σε έναν κακό Ολυμπιακό και στο τέλος πήραν… εκδίκηση με το 86-68.
Κωνσταντινούπολη 2012: Η υπέρβαση!
Το 2012 είναι η πιο ιστορική ευρωπαϊκή χρονιά του Ολυμπιακού, καθώς άλλαξε το δικό του δρόμο και συνολικά του αθλήματος στη «γηραιά ήπειρο». Αφήνοντας τα υψηλά μπάτζετ και τους σταρ και επενδύοντας το καλοκαίρι του 2011 μόνο στον ηγέτη Βασίλη Σπανούλη, σε νεαρά Ελληνόπουλα και σε ξένους χωρίς ιδιαίτερα σημαντικό όνομα αλλά με κίνητρο ο Ντούσαν Ίβκοβιτς και η διοίκηση των κόκκινων έφεραν κυριολεκτικά… επανάσταση. Στην Πόλη οι Πειραιώτες απέναντι σε Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Παναθηναϊκό πήγαν ως το απόλυτο αουτσάιντερ. Στον ημιτελικό με κορυφαίους τους Σπανούλη και Ντόρσεϊ απέναντι στους «μπλαουγκράνα» η ομάδα του Ντούντα έδειξε ψυχή και με τρομερή άμυνα έκανε έναν ακόμα άθλο και προκρίθηκε στον τελικό με 68-64. Και, στον τελικό απέναντι στους Ρώσους των Κιριλένκο, Σβεντ, Τεόντοσιτς και Σισκάουσκας ελάχιστοι περίμεναν να κατακτήσουν το τρόπαιο και… κανείς στο 29ο λεπτό όταν η διαφορά για την ΤΣΣΚΑ πήγε στο +19. Όμως με τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία των τελικών της Euroleague και ένα μυθικό buzzer beater του Πρίντεζη μετά από ασίστ του Σπανούλη ο Ολυμπιακός… ξόρκισε τους δαίμονες και ανέβηκε στην κορυφή της Ευρώπης με 62-61 μετά από 15 χρόνια. Το έπος της Πόλης!
Λονδίνο 2013: Το repeat
Το έπος του Ολυμπιακού στην Πόλη είχε και συνέχεια, αφού με ελάχιστες αλλαγές στο ρόστερ του και πιο σημαντική αυτή στην άκρη του πάγκου με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να διαδέχεται τον Ντούσαν Ίβκοβιτς μία χρονιά μετά προκρίθηκε σε ένα ακόμα Final-4 στο Λονδίνο το 2013. Στον ημιτελικό οι «ερυθρόλευκοι» ήταν σαρωτικοί στην άμυνα με όλη τη σημασία της λέξης και με μία απίθανη εμφάνιση άφησαν την ΤΣΣΚΑ στους 52 πόντους και πανηγύρισαν τρίτη σερί πρόκριση σε τελικό με το εμφατικό 69-52. Στο τελικό αντίπαλος ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης όπως στον τελικό του 1995 στη Σαραγόσα. Το πρώτο δεκάλεπτο ήταν… εφιάλτης με τη «βασίλισσα» να προηγείται με 27-10, αλλά από εκεί και πέρα μόνο ο Ολυμπιακός υπήρχε στο παρκέ. Με σπουδαίους τους Σπανούλη και Λο και με 90 πόντους σε τρία δεκάλεπτα οι Πειραιώτες ανέβηκαν και πάλι στην κορυφή της Ευρώπης με 100-88 και πανηγύρισαν το back to back μετά τις Γιουγκοπλάστικα και Μακάμπι… γράφοντας ιστορία στην Euroleague.
Μαδρίτη 2015: Υποταγή στη «βασίλισσα»
Το 2014 ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να προκριθεί σε Final-4, αλλά το 2015 επέστρεψε σε αυτά και κατέγραψε την 9η συμμετοχή του στη Μαδρίτη. Με το ίδιο αγωνιστικό μοντέλο, ηγέτες τους Σπανούλη – Πρίντεζη και προπονητή τον Γιάννη Σφαιρόπουλο οι Πειραιώτες πέτυχαν μία πανηγυρική πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα με 3-1 στα playoffs, απέκλεισαν την ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Δημήτρη Ιτούδη στον ημιτελικό με 70-68 και στον τελικό έπεσαν πάνω στη Ρεάλ.
Αυτή τη φορά η «βασίλισσα» ήταν τεράστιο φαβορί καθώς έπαιζε στο γήπεδο της. Ο Ολυμπιακός μέχρι το ξεκίνημα του τέταρτου δεκαλέπτου πάλευε, αλλά στο τέλος κατέρρευσε μέσα σε μία καυτή ατμόσφαιρα και έχασε το τρόπαιο από την ομάδα του Πάμπλο Λάσο με 78-59.
Κωνσταντινούπολη 2017: Τον λύγισε ο Ζοτς
Η αμέσως προηγούμενη παρουσία του Ολυμπιακού σε τελικό Final-4 ήταν το 2017 στην Πόλη που πέτυχε τον ιστορικό θρίαμβο του 2012. Αυτό ήταν ουσιαστικά και το φινάλε μία σπουδαίας ομάδας που ξεκίνησε από το 2012 να κερδίζει με κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο τους αντιπάλους της. Αντίπαλοι ήταν η οικοδέσποινα Φενέρ του Ομπράντοβιτς, η ΤΣΣΚΑ Μόσχας και η Ρεάλ Μαδρίτης με τις μάχες να είναι σπουδαίες.
Στον ημιτελικό για ακόμα μία φορά αντίπαλος ήταν οι Ρώσοι οι οποίοι ξανά είχαν ένα μεγάλο προβάδισμα με +14 στο δεύτερο δεκάλεπτο, αλλά και πάλι «λύγισαν» απέναντι στον Ολυμπιακό με 82-78. Στον τελικό όμως οι «ερυθρόλευκοι» και πάλι στάθηκαν εν μέρει άτυχοι, όπως το 2015 στη Μαδρίτη, καθώς αντιμετώπισαν τη γηπεδούχο ομάδα του Final-4, Φενερμπαχτσέ, που έψαχνε το πρώτο τρόπαιο της ιστορίας της. Η μάχη ήταν άνιση, αφού οι Τούρκοι ήταν καλύτεροι σε μία τρομερή ατμόσφαιρα και στο δεύτερο ημίχρονο στέρησαν ένα ακόμα τρόπαιο από τον Ολυμπιακό με 80-64.
