Ήταν αυτό που λέμε «από το πουθενά». Δεν κυκλοφορούσε καν ως φήμη. Μόνο ως υποψία πως «κάτι μπορεί να γίνει» ακριβώς επειδή ο Ολυμπιακός συνηθίζει να είναι απρόβλεπτος στο μεταγραφικό παζάρι. Αυτό δεν σημαίνει και πως η απόκτηση του Ζουλιάν Μπιανκόνε στο φινάλε των μεταγραφών δεν είναι μια καλά μελετημένη κίνηση από πλευράς Ερυθρολεύκων.
Ο 23χρονος Γάλλος είναι ένας παίκτης-πασπαρτού. Ικανός να παίξει με άνεση σε όλες τις θέσεις στα μετόπισθεν ακόμα και ως χαφ, αν και σπεσιαλιτέ του είναι το δεξί άκρο της άμυνας. Ο Αντόνιο Κορδόν τον θυμόταν καλά από την περίοδο που ήταν στη Μονακό (ο Μπιανκόνε ήταν τότε στις Ακαδημίες) και με το που παρουσιάστηκε η ευκαιρία, δεν το σκέφτηκε πολύ.
Με πορεία σε Σερκλ Μπριζ, Τρουά και Νότιγχαμ (η οποία έδωσε 10 εκατ. ευρώ για να τον κάνει δικό της), ο Μπιανκόνε είναι ένας παίκτης που φλέγεται από επιθυμία να πάρει ξανά τα πάνω του. Στη Φόρεστ ήταν άτυχος. Ένας τραυματισμός του έκοψε τη φόρα, τον άφησε πίσω. Η αλλαγή περιβάλλοντος έγινε μονόδρομος, προϊόντος του χρόνου.
Πώς σκέφτεται ο Μαρτίνεθ να αξιοποιήσει τον Μπιανκόνε
Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ αναμένεται να του δώσει ρόλο ως δεξί μπακ, για να μεγαλώσει τον ανταγωνισμό με τον Ροντινέι. Αλλά μπορεί κάλλιστα να τον χρησιμοποιήσει και ως στόπερ σε σύστημα με τρεις πίσω. Γιατί ο Ισπανός κόουτς, το έχει πει, δεν θα διαστάσει να αλλάξει τακτική και σχηματισμό ανάλογα με τις συνθήκες ενός αγώνα, θέλει η ομάδα του να είναι σε θέση να έχει ποικιλία και εναλλακτικές.
Σε αυτό το πλαίσιο παίκτες όπως ο Μπιανκόνε μπορεί να αποδειχθούν πολύτιμοι, ειδικά σε μια τόσο φορτωμένη σεζόν, όπως θα είναι η φετινή για τον Ολυμπιακό. Ακριβώς λόγω της ικανότητας τους να κάνουν πολλά πράγματα στο γήπεδο.