Περιεχόμενα
Όποιος περίμενε περιοδεία από τις δύο ελληνικές ομάδες στο ξεκίνημα της Ευρωλίγκας, παίρνει μετά από 4 ματς τις απαντήσεις του. Ο Παναθηναϊκός, αφού γι’ αυτόν θα μιλήσουμε εδώ, έχει όντως ένα υπερπλήρες ρόστερ. Λέξη-κλειδί εδώ είναι το πρώτο συνθετικό στο υπερπλήρες. Υπέρ. Ο Αταμάν έχει στα χέρια του ένα ρόστερ που δεν μπορεί να έχει ισορροπία, διότι έχει περίσσευμα ικανοτήτων και παικτών με απαιτήσεις.
Στο ματς απέναντι στη Ρεάλ, ο Λορέντζο Μπράουν έπαιξε 3.5 λεπτά και ο Γκριγκόνις, στυλοβάτης πέρσι, έπαιξε λιγότερο από 4 κι αυτός. Στο διάστημα που έπαιξαν, δεν ήταν λιγότερο κακοί από τον Σλούκα, για παράδειγμα, που έπαιξε όλο το 4ο δεκάλεπτο σχεδόν. Αλλά ο Εργκίν Αταμάν αποφάσισε να τους αφήσει στον πάγκο.
Ο Αταμάν και οι παίκτες του είναι σε διαδικασία ανακάλυψης του εαυτού τους στις νέες συνθήκες. Με εξαίρεση τον Καλαϊτζάκη και ίσως τον Γκραντ, όλοι οι υπόλοιποι δεν είναι παίκτες που θα σου δώσουν πράγματα αν παίξουν 5-7 λεπτά.
Είπε μια φράση σημαντική την περασμένη εβδομάδα, μετά το ματς με τη Μπάγερν ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, μόνιμα διακριθείς φέτος για τους Πράσινους. Είπε ότι με αυτό το ρόστερ, ο Αταμάν είναι αναγκασμένος να δίνει στο ένα ματς 25 λεπτά σε ένα παίκτη και στο επόμενο να του δίνει 3 ή και 0. Δεν είπε αυτούς τους αριθμούς, αλλά αυτό το νόημα είχε η φράση του.
Μέχρι στιγμής, ο Αταμάν δεν το κάνει αυτό. Κι αυτό στερεί από τον Παναθηναϊκό νίκες και ταχύτερη ενσωμάτωση και εύρεση συμπαγούς χαρακτήρα. Αυτό, όπως το γράφω, είναι σα να λέω πως η ταχύτερη ενσωμάτων σημαίνει πως την επόμενη στιγμή ο Παναθηναϊκός θα παίζει μπασκετάρα και θα κερδίζει με παρέλαση σε κάθε ματς. Όχι.
Δηλαδή το κοινό μυαλό όλων μας, το δικό μου εν προκειμένω, αυτό πιστεύει. Αλλά γι’ αυτό εγώ είμαι εδώ και γράφω και στον πάγκο του Παναθηναϊκού είναι ο Αταμάν με 3 Ευρωλίγκες. Καλά θα ήταν να πάρω για έναν χρόνο το συμβόλαιό του, αλλά το πιθανότερο είναι να είχα φάει ξύλο από όλους τους παίκτες και να ήθελαν όλοι ή να φύγω ή να φύγουν.
Μια αναγκαία διαδικασία για να μάθει ο Αταμάν ποιος μπορεί και τι
Είναι αυτό το αρχικό διάστημα της σεζόν, 3η εβδομάδα μόλις, που πρέπει ο Αταμάν να περάσει το ρόστερ του από μια διαδικασία αξιολόγησης εντός των παιχνιδιών, χωρίς να έχει φέτος η ομάδα καμία δικαιολογία περί ανετοιμότητας.
Αξιολόγηση χωρίς να παίξουν οι παίκτες και να δει ποιοι ταιριάζουν καλύτερα με ποιους, ποιοι θα είναι πιο χρήσιμοι από τον Μάρτιο και μετά, δε μπορεί να γίνει. Οπότε, μέχρι τότε είναι αναγκασμένος να μην αποκόπτει κανέναν, να παίζουν όλοι από λίγο, παρά 5-6 για 30 λεπτά όπως πέρσι.
Κάποιοι παίκτες αναγκαστικά θα πάρουν μπόλικο χρόνο, άλλοι λιγότερο, εκτιμώ όμως ότι κάπου στις αρχές Δεκεμβρίου ο Αταμάν θα έχει βρει τη συνταγή. Δεν ξέρω τι απώλειες θα υπάρχουν μέχρι τότε, αλλά στα μάτια μου είναι απίθανο να μην βρεθούν παίκτες εκτός rotation στην Ευρωλίγκα. Όπως είναι η ομάδα, θέλει δύο παίκτες σε κάθε ματς να είναι εκτός. Κάποιοι θα κάτσουν περισσότερα ματς εκτός.
Για παράδειγμα, ο Ντίνος Μήτογλου δεν έχει δείξει σε κανένα ματς ότι μπορεί να συνεισφέρει σε κάτι, αμυντικά ή επιθετικά, για πάνω από 6-7 λεπτά, κι αυτά περισσότερο στο 5, εν τέλει, παρά στο 4. Στο 4 ο Χουάντσο πρέπει να είναι ο παίκτης που παίρνει 25 λεπτά και να τον συμπληρώνουν Παπαπέτρου-Όσμαν από κοινού. Και στο 3 οι δυο τους με τον Γκριγκόνις. Κι υπάρχει κι ο Καλαϊτζάκης που επίσης πρέπει να βρει χρόνο διότι είναι πιο απαραίτητος από τους ξένους σε βάθος χρόνου.
Ίσως ο Γκριγκόνις να πληρώσει αυτό το «υπέρ» και να βλέπει φέτος αρκετά ματς από τον πάγκο. Κάποιες φορές ο κλήρος θα πέσει και στον Όσμαν, που, παρόλο ότι σκόραρε απέναντι στη Ρεάλ αρκετά, ήταν κακός και φαίνεται πως δεν έχει κατανοήσει ακόμα τι είναι Ευρωλίγκα. Ούτε ο Γιουρτσεβέν.
Είναι χαρακτηριστική η τάπα που έφαγε από τον Ιμπάκα. Ίδια φάση να εμφανιστεί σε 3-4 μήνες, θα καταλήξει καλάθι, διότι ο Τούρκος θα ξέρει ποιος είναι ο Ιμπάκα, δε θα πάει τόσο χαλαρά και σίγουρος πως θα σκοράρει, θα προτιμήσει μια προσποίηση. Ή θα έχει μάθει τον Ταβάρες και όταν ο Σλούκας τον βγάζει με ανοιχτή διάβαση για κάρφωμα, δε θα προτιμήσει να σκάσει πρώτα τη μπάλα και μετά να πάει για lay up, αλλά θα πάρει γρήγορα τα βήματα και θα καρφώσει.
Ο Αταμάν θα τα λύσει όλα εν ευθέτω χρόνω
Όλα τα προβλήματα που βγάζει ο Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή, μοιάζουν προβλήματα που λύνονται μόνο με τον καιρό. Ο Αταμάν το γνωρίζει, λογικά, αυτό και γι’ αυτό ακολουθεί το σχέδιο του χωρίς να τον αγχώνουν οι ήττες.
Τους φιλάθλους θα τους ενοχλεί, εμείς που γράφουμε για το μπάσκετ θα αναρωτιόμαστε πολλές φορές για τις επιλογές του, θα προσπαθούμε να κατανοήσουμε γιατί αφήνει για παράδειγμα 7 λεπτά τον Γκραντ στο 3ο δεκάλεπτο να κατεβάζει τη μπάλα και να μην αλλάζει πάσα με κανέναν στην επίθεση, στο τέλος όμως της ημέρας, εμείς κοιτάμε το κάθε ματς, ο Αταμάν, πιθανότατα κοιτάζει αλλού. Όπως αλλού κοίταζε και πέρσι. Κι εκεί που εμείς πάλι αναρωτιόμασταν και αμφισβητούσαμε, μετά πανηγυρίζαμε.
Όσοι πάντως περιμένουν άνετη πρωτιά στην Ευρωλίγκα, καλό είναι να κατέβουν 1-2 επίπεδα στις προσδοκίες τους γιατί ο Αταμάν δεν φαίνεται να είναι προπονητής που καίγεται να βγει πρώτος στην κανονική διάρκεια. Θέλει απλά να είναι σε θέση που θα το εξασφαλίζει καλύτερο μονοπάτι για το final-4. Κι αν φτάσει εκεί, ξέρει τον τρόπο.
Τις πρωτιές τις θέλουν οι φίλαθλοι, τις θέλουμε όσοι αγαπάμε το μπάσκετ για να έχουμε να κοκορεύομαστε, ίσως τις θέλει και η διοίκηση, αλλά ένας έχει τα κλειδιά, ένας έχει το σχέδιο, ένας έχει αποδείξει πως το σχέδιό του δουλεύει, αυτός έχει το δικαίωμα να κάνει όλα όσα εμάς μας παραξενεύουν.
Ο μύθος των μεγάλων ρόστερ έχει καταρριφθεί πολλάκις
Αυτό πάντως που στα δικά μου μάτια είναι αδιαπραγμάτευτο από πρόπερσι, όχι μόνο στον Παναθηναϊκό μα γενικά, είναι ότι τα σφιχτά ρόστερ πάντα φέρνουν τις επιτυχίες. Τα ρόστερ με 11-12 παίκτες που βάσει ικανοτήτων και ονόματος είναι για να παίζουν 20 λεπτά, συν 3-4 ρολίστες, δεν πάνε πουθενά.
Λένε συχνά για το ρόστερ που είχε ο Παναθηναϊκός το 2009. Θυμόμαστε πως είχε τον Χατζηβρέττα σε ρόλο χαμάλη, πως είχε Σάκοτα, πως είχε Κέτσμαν, Σερμαντίνι, Περπέρογλου και Αλβέρτη στα τελειώματα; Σπανούλης, Διαμαντίδης, Σάρας, Νίκολας, Φώτσης, Μπατίστ, Πέκοβιτς, Τσαρτσαρής και ολίγη από Περπέρογλου-Χατζηβρέττα. Με αυτούς πήγαινε στα ματς. 9 παίκτες, επί της ουσίας.
Στο ρόστερ του φέτος έχει 5 γκαρντ που για να δείξουν πράγματα, θέλουν μίνιμουμ 15 λεπτά, έχει Παπαπέτρου-Οσμάν στο 3 που επίσης είναι έξω από τα νερά τους αν παίζουν σκόρπια 3λεπτα, Χουάντσο-Μήτογλου στο 4, Λεσόρ-Γιουρτσεβέν στο 5. Για να βρουν όλοι αυτοί τις ισορροπίες και το πώς θα είναι χρήσιμοι σε διαφορετικό χρόνο από αυτόν που είχαν συνηθίσει, θέλει χρόνο.
Ο Αταμάν δεν έχει δει καλό ματς ως τώρα από τους καινούργιους παίκτες. Κάτι πήγε να κάνει ο Λορέντζο με την Παρί, μα μετά το 23ο λεπτό δεν τον είδαμε ξανά.
Ένα σφιχτό ρόστερ, εφόσον δεν το διαλύσουν 3-4 τραυματισμοί, είναι πάντοτε πιο αξιόπιστο από ένα μεγάλο, διότι οι παίκτες πρέπει να αποκτήσουν εμπειρία μέσα από καταστάσεις στο παιχνίδι και να βρουν τη θέση τους.
Και ο Αταμάν και ο Μπαρτζώκας θέλουν χρόνο να το κάνουν αυτό, οπότε καθαρή εικόνα για τη δυναμική των ομάδων φέτος και τι μπάσκετ μπορούν να παίξουν, θα έχουμε μετά τις αρχές Δεκεμβρίου.
* Κεντρική φωτογραφία: Borja B. Hojas/Getty Images
