Πολύ κοντά σε ένα κάζο που θα «σκότωνε» την ψυχολογία ενός ολόκληρου οργανισμού βρέθηκε ο Παναθηναϊκός το βράδυ της Τρίτης, αλλά ευτυχώς ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, έστω και με τρομερά μεγάλη καθυστέρηση, κατάλαβε ποια ήταν τα λάθος κομμάτια στο παζλ της εντεκάδας, έκανε τις δύο αλλαγές που έπρεπε, και επανήλθε η ψυχραιμία και ο ενθουσιασμός που έφερε το 2-2 και την κόκκινη – ίσως τραβηγμένη, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς.
Η δουλειά έγινε, ο Παναθηναϊκός είναι σίγουρα στους ομίλους του Europa League, έχει διασφαλίσει 10 εκατομμύρια ευρώ και μια οικονομικά ήρεμη χρονιά. Αυτή όμως η ηρεμία δεν μπορεί να μείνει έτσι. Πρέπει ο σύλλογος να επενδύσει κι άλλο για να εξασφαλίσει ότι θα είναι και του χρόνου στην ίδια θέση. Του χρόνου άλλωστε, ο 2ος του πρωταθλήματος δεν παίζει προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά προκριματικά Europa και επιστρέφουμε στους 4 εκπροσώπους. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να πάει για το πρωτάθλημα.
Με τα δεδομένα που υπάρχουν, η ΑΕΚ μοιάζει αγωνιστικά 2 βήματα μπροστά. Πολλά αλλάζουν φυσικά στη διάρκεια της χρονιάς, πολλές στραβές μπορεί να τύχουν σε έναν και στον άλλον να πάνε όλα πρίμα.
Βάσει ρόστερ όμως και αγωνιστικής φιλοσοφίας, σε συνδυασμό με την κατάσταση Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ, η θεωρία και η εκκίνηση ο Παναθηναϊκός έρχεται 2ος.
Πήρε όμως, πριν από όλους, μαθήματα που μπορούν να του φανούν πολύτιμα εν όψει της συνέχειας, στην οποία θα έχει την ευκαιρία να παίξει, πάλι πριν από όλους, δύο ματς υψηλότατης έντασης απέναντι στη Μαρσέιγ, όπου θα μετρήσει το μπόι του. Οφείλει πολλά στη χθεσινή Ντνίπρο ο Παναθηναϊκός και ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αρκεί να προτίθενται να κάνουν σωστή ανάγνωση.
Τι έμαθε ο Παναθηναϊκός
1. Ότι δεν μπορεί να πάει πουθενά με βασικό τον Πέρεθ. Υποτίθεται ότι θέλει να αυξήσει την παραγωγικότητα του σε φάσεις. Πώς θα το κάνει αυτό με τον Πέρεθ βασικό στο 6; Δεν έχει την ένταση ο Ισπανός να τρέχει πάνω κάτω, να κόβει και να μοιράζει και παιχνίδι. Είναι αδιέξοδος ο τρόπος που έχει στηθεί γύρω του η ομάδα και πρέπει άμεσα να κοπεί ο ομφάλιος λώρος. Χώρια ότι από πέρσι τον κλείνουν οι αντίπαλοι και εξαρτάται ο Παναθηναϊκός από τον Μάγκνουσον για την ανάπτυξή του, αφού ούτε ο Μπερνάρ έχει ικανότητα να παίξει ποδόσφαιρο ανάπτυξης, ούτε ο Κλεϊνχέισλερ, ούτε ο Τσέριν.
2. Καλό το αστείο με τον Παλάσιος, αλλά είναι 8 μήνες τώρα που δεν μπορεί να δώσει πάσα ούτε στα 3 μέτρα. Σέντρες δεν πετυχαίνει, πάσες δεν πετυχαίνει, τελειώματα έχει τραγικά, το μόνο που κάνει καλά είναι να τοποθετείται σε έναν χώρο, χωρίς όμως να έχει ικανότητα να κόψει τον αντίπαλο. Τον εμποδίζει απλώς για λίγο. 10 λεπτά χρειάστηκε ο Μαντσίνι χθες για να κάνει όσα έχει κάνει ο Παλάσιος στα 25 τελευταία παιχνίδια.
3. Η δεξιά πτέρυγα δεν αντέχει Κώτσιρα-Παλάσιος μαζί. Ούτε καν έναν από τους δύο. Είτε θα είναι και οι δύο αναπληρωματικοί ανάγκης είτε θα πρέπει να αποχωρήσουν και να έρθουν καλύτεροι. Καλά, για τον Παλάσιος δεν είναι και δύσκολο.
4. Ο Σπόραρ δεν είναι Μπενζεμά, αλλά και ο Μπενζεμά στο περσινό ρόστερ θα έμοιαζε με Αλέκο Τάτση. Προφανώς ο Σπόραρ δεν είναι killer επιθετικός. Αλλά τέτοιοι επιθετικοί δεν κοστίζουν 3.5 εκατομμύρια που πήρε τον Σλοβένο ο Παναθηναϊκός. Κοστίζουν 15 και βάλε, εκτός αν έχεις τρομερό σκάουτινγκ και βρεις κάποιον στο ξεκίνημά του.
Ο Σπόραρ πάντως, αν του βγάλεις 3 φάσεις καλές σε ένα ματς, το ένα γκολ θα στο βάλει. Αν όμως του βγάζεις 3 φάσεις σε 3 ματς, τότε δεν πρόκειται να αποκτήσει επαφή με τα τελειώματα σε συνθήκες αγώνων και όχι προπόνησης. Αν του έχεις Παλάσιος-Μπερνάρ-Κλεϊχέισλερ για να περιμένει ασίστ της προκοπής, τότε θα περιμένει μέχρι του χρόνου. Αν του έχεις Τζούρισιτς-Μλαντένοβιτς-Χουάνκαρ-Αϊτόρ, τότε θα σου βάλει εύκολα 15+ γκολ.
5. Ο Μπερνάρ είναι ένα βαρίδι στην ομάδα. Αν δεν έπαιρνε 2.5 εκατομμύρια, θα ήταν για πάγκο. Αλλά με τέτοιο μισθό, καλύτερα να φύγει και να έρθουν ένας παικταράς στο 6 και ένα καλύτερο δεξί μπακ.
Το ερώτημα που αιωρείται από πέρσι είναι αν είναι βαρίδι γιατί δεν ξέρει ο ίδιος να παίζει ή γιατί τα κουτάκια και τα ρομπότ που απαιτεί ο Ιβάν στο παιχνίδι του, του έχουν ευνουχίσει τον εγκέφαλο. Είναι κάτι που θα αποδειχτεί στην πορεία με τον Τζούρισιτς. Αν δηλαδή ο Σέρβος χάσει την αλεγρία του, όπως την είχε χάσει ο Βιτάλ και ο Μπερνάρ, τότε θα είναι ξεκάθαρο πως ο Ιβάν δεν μπορεί να διαχειριστεί παίκτες με ταλέντο και την ατομική ενέργεια. Γι’ αυτό κιόλας έχει βασικό τον Παλάσιος που κατεβάζει κεφάλι και δεν παρεκκλίνει.
Ίσως τελικά η απάντηση να έχει ήδη δοθεί. Ίσως το ερώτημα πλέον είναι αν επιθυμεί ο Ιβάν να αλλάξει μυαλά για να πάει ο Παναθηναϊκός στην επόμενη πίστα.
