Ότι Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός απέχουν τουλάχιστον 3 επίπεδα τη φετινή σεζόν, δε χρειάζεται να έχεις τρελές γνώσεις μπάσκετ για να το δεις. Ότι μπορεί σε ένα παιχνίδι ο θεωρητικά καλύτερος να βρεθεί σε λάθος μέρα, σε κακή πνευματική κατάσταση και ο θεωρητικά κατώτερος να κάνει υπέρβαση και να έχει την τύχη με το μέρος του, κι αυτό μπορεί να συμβεί. Αλλά δε θα συμβαίνει πάντα.
Την ώρα που ο Ολυμπιακός έκανε παρέλαση στο ΟΑΚΑ, γύρω στα μισά του 3ου δεκαλέπτου, ο Παναθηναϊκός με μπροστάρη τον Μποχωρίδη που έβαλε σκληράδα στην άμυνα και πέτυχε 2 τρίποντα, οι γηπεδούχοι μπόρεσαν να κάνουν το παιχνίδι ροντέο, να βάλουν την αναρχία και να πλησιάσουν στους 3 πόντους, ενώ μέχρι τότε η ομάδα του Μπαρτζώκα είχε διαρκώς διψήφια διαφορά.
Κάπου εκεί ο Ολυμπιακός έριξε στο ματς τον κορυφαίο του παίκτη σε μπάσκετ αναρχίας και αυτός δεν έχασε την ευκαιρία. Ο Σακιέλ ΜακΚίσικ δεν είναι στις βασικές επιλογές του Μπαρτζώκα φέτος, αλλά όταν ένας άναρχος παίκτης εντάσσεται σε ένα σύνολο με αρχές, με σωστή λειτουργία, θα αναδειχθεί εξίσου κι ας παίζει λιγότερο.
Την ώρα που ο Ουόκαπ με τον Λαρεντζάκη έχτιζαν οικοδομή και ο Ντόρσεϊ είχε χάσει το μυαλό του και χαλούσε 5 σερί επιθέσεις του Ολυμπιακού με βιαστικές επιλογές, ο ΜακΚίσικ εκμεταλλεύτηκε την αθλητικότητα του σε συνδυασμό με την κούραση του Παπαγιάννη και το ότι είχε το νου στον Φαλ ο ψηλός του Παναθηναϊκού και βρήκε 4 διεισδύσεις, οι 3 γκολ-φαουλ, ενώ πέτυχε και 3 τρίποντα.
Αυτό τα λέει όλα για τη διαφορά των δύο ομάδων, όπως αποτυπώνεται ως τώρα. Ο Παναθηναϊκός δεν ηττήθηκε από τους 18 πόντους του Ντόρσεϊ ή την γεμάτη εμφάνιση του Βεζένκοφ ή τον άριστο Σλούκα. Δεν ηττήθηκε με 19 εξαιτίας αυτών. Και χωρίς τον ΜακΚίσικ, πιθανότατα να έχασε.
Σε μια στιγμή του ματς όμως που ο Ολυμπιακός έδειχνε κάπως να αποπροσανατολίζεται από τα πολλά άστοχα ελεύθερα σουτ, αν ο Παναθηναϊκός βρισκόταν για πρώτη φορά μπροστά στο σκορ, η ψυχολογία μπορεί να άλλαζε και οι ερυθρόλευκοι να παρέλυαν σκεπτόμενοι και το ματς στο ΣΕΦ. Εκεί ο ΜακΚίσικ επανέφερε τον Ολυμπιακό στο πραγματικό του mode.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει καν 8ο παίκτη, ο Ολυμπιακός κερδίζει με τον 10ο του παίκτη
Θα πουν αρκετοί πως ο Παναθηναϊκός χθες είχε πολλούς παίκτες σε κακή κατάσταση. Είναι αλήθεια. Αλλά κι ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε παίζοντας το καλύτερο του μπάσκετ. Δεν έκανε εμφάνιση αλά Μακάμπι, Βιλερμπάν ή Μπάγερν. Οι φιλοξενούμενοι ήταν σούπερ σε άμυνα και επίθεση στο πρώτο δεκάλεπτο και στο τελευταίο πεντάλεπτο. Στο ενδιάμεσο σκόραραν με άνεση, αλλά όχι με εκθαμβωτικό μπάσκετ. Είχαν πάντως στο 70% των περιπτώσεων την ικανότητα να βρίσκουν το ελεύθερο σουτ.
Αυτά είναι στοιχεία που αποτυπώνουν τη σκληρή πραγματικότητα για τον φετινό Παναθηναϊκό και τα εξόφθαλμα λάθη που έγιναν στον σχεδιασμό από τον προπονητή, τον τεχνικό διευθυντή και τη διοίκηση. Λάθος ότι αποφασίστηκε να έχει 8 ξένους. Λάθος που δόθηκαν τόσα λεφτά στη θέση 4 και δη στον Ουάιτ που το παιδί δεν προσφέρει σουτ και δεν το έκανε και ποτέ. Λάθος που δόθηκε η μπαγκέτα στον Πέρι. Λάθος που στήθηκε ένα ρόστερ με 4 παίκτες τους οποίους εξ αρχής ο Πρίφτης δεν εμπιστευόταν ή δεν θα τους έδινε πολύ χρόνο.
Μποχωρίδης, Καββαδάς, Μαντζούκας και Φλόιντ που έφυγε, τυγχάνουν άδικης διαχείρισης και αυτό φάνηκε πολλές φορές. Χθες, το έδειξε ο Μποχωρίδης που σίγουρα δεν είναι για παραπάνω από 4ο γκαρντ σε ομάδα Ευρωλίγκας από τη 10η θέση και κάτω, αλλά μπροστά στον Πέρι και τον Μέικον των τελευταίων αγώνων, μοιάζει με όαση. Μέσα σε όλα, βλέπουμε και έναν κάκιστο Παπαπέτρου που δείχνει ξενερωμένος, δείχνει ανήμπορος, δείχνει ταλαιπωρημένος. Πνίγεται σε μια κουταλιά νερό.
Αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε τον Νέντοβιτς να προσφέρει μια κάποια ηρεμία στους συμπαίκτες του, ο Παναθηναϊκός θα περιέφερε απλά το σαρκίο του από ματς σε ματς, ακόμα και στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Δεν μπορεί κανείς να ξέρει πως θα είναι οι δύο ομάδες τον Φεβρουάριο που κρίνεται το κύπελλο και τον Μάιο στους τελικούς πρωταθλήματος, αλλά αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός με εξαίρεση 2-3 παίκτες (Νέντο, Σαντ Ρος και Παπαγιάννη όταν δεν παίζει νωθρά, όπως χθες σε όλο το πρώτο ημίχρονο), δεν μοιάζει ικανός να φτάσει έστω με ηρεμία στους τελικούς. Κι η προσθήκη που θα κάνει, αν κάνει, δεν είναι αρκετή για να του αλλάξει τη μοίρα.
ΥΓ: Η εμμονή του προπονητή με το να παίζουν τόσο ο Οκάρο και ο Πέρι (όχι χθες αυτός), ακόμα και σε ματς τελειωμένα, είναι ανεξήγητη. Είδε πως χθες ο κόσμος στο γήπεδο παρά την απογοήτευση, έμεινε ως το τέλος και χειροκρότησε. Γιατί να μη μπουν να παίξουν ο Αβδάλας και ο Μαντζούκας