Περιεχόμενα
Ποιος να το περίμενε; Ο Παναθηναϊκός να κερδίζει τη Λανς, να την κερδίζει με 2-0, να μην πηγαίνει σε παράταση και να καταφέρνει να κρατήσει την εστία του άθικτη, έστω στο όριο. Ποιος να το περίμενε πως ένας Παναθηναϊκός που βρισκόταν σε τεντωμένο σχοινί, λόγω της κακής εικόνας της ομάδας, κυρίως στο πρωτάθλημα, που υπήρχε γκρίνια για μέρες, που όλο το καλοκαίρι δεν έχουν σταματήσει τα «ΑΛΑΦΟΥΖΟ ΠΟΥΛΑ/ΦΥΓΕ/ΨΟΦΑ», θα υπήρχε μια τέτοια σύμπνοια, μια γροθιά που θα έδινε ώθηση στους παίκτες να αντέξουν και να πάρουν την πρόκριση;
Ήταν πραγματικά μια ωραία βραδιά για το κλαμπ, που ευτυχώς δεν πήγε όπως είχε πάει πέρσι με τη Μπράγκα, σε ένα ματς όπου πάλι ο Παναθηναϊκός έπαιζε μπροστά σε 60.000 κόσμο και κυνηγούσε τουλάχιστον το 1-0 για να πάει σε παράταση. Για ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ πέρσι, για League Stage Conference League φέτος.
Θα μπορούσε όμως να είχε εξελιχθεί και χειρότερα από πέρσι, διότι η φετινή Λανς, όπως την είδαμε σε αυτά τα 2 ματς, είναι καλύτερη από την περσινή Μπράγκα και έκανε και περισσότερες καθαρές φάσεις χθες βράδυ στο ΟΑΚΑ.
Όμως, ο Παναθηναϊκός είχε την ευλογία να είναι σε πολύ καλό βράδυ ο Ντραγκόφσκι, που είναι ένας καλός τερματοφύλακας, ο οποίος όμως φέτος είχε δείξει σε 2-3 ματς να μην νιώθει καλά με την άμυνά του και να κάνει περίεργες εξόδους όταν η μπάλα είναι ψηλά. Χθες, ήταν παραπάνω από άριστος και στο 2ο ημίχρονο το ίδιο ήταν και ο Γεντβάι, ενώ ο Μλαντένοβιτς μπόρεσε για πρώτη φορά στον έναν χρόνο του στην ομάδα να σταθεί αξιοπρεπώς αμυντικά.
Αυτό δε συμβαίνει ποτέ και γι’ αυτό ο Παναθηναϊκός είχε τύχη, όπως είχε τύχη και στις μεγάλες φάσεις της Λανς.
Κι η τύχη είναι ένα στοιχείο που δε μπορούμε να το λέμε υποτιμητικά, γιατί πάντα χρειάζεται κι η τύχη. Εδώ είχε τύχη η Ρεάλ πριν 3 χρόνια που πήρε το Τσάμπιονς Λιγκ με τη Λίβερπουλ, έχοντας κάνει 2 φάσεις.
Η τύχη είναι κι ένα κομμάτι που ο Παναθηναϊκός, ο Ντιέγκο Αλόνσο πιο συγκεκριμένα, το κυνήγησε, το διεκδίκησε να έρθει έτσι.
Ο Αλόνσο επέλεξε να «πεθάνει» με αυτό το ρίσκο και έμεινε ζωντανός
Πριν το ματς όλοι μας υποστηρίζαμε πως η καλύτερη εντεκάδα για να πας να πάρεις σκορ πρόκρισης γρήγορα, αυτή με τις μεγαλύτερες πιθανότητες για να είμαι ακριβής, είναι με τον Τετέ στο 10, Πελίστρι δεξιά και Μαντσίνι αριστερά στα εξτρέμ και Μαξίμοβιτς στο 8 και όχι ο μέτριος Τσέριν. Και με Βαγιαννίδη στο δεξί μπακ. Να μην υπήρχε δηλαδή στο ματς ο Μπακασέτας και ο Κώτσιρας που είναι εμφανές πως δεν μπορούν να παίξουν στον ρυθμό της Λανς και δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο ποδόσφαιρο που θέλει να παίξει ο Αλόνσο.
Αυτό είναι κάτι που έχει αποδειχθεί και στα ματς με τον Άγιαξ, και στο πρώτο με τη Λανς, και στα 2 ματς πρωταθλήματος. Όταν λοιπόν είδαμε την εντεκάδα που επέλεξε, αναρωτηθήκαμε αν κατανοεί τελικά το ποδόσφαιρο ή όχι. Αν ο Παναθηναϊκός χθες δεν προκρινόταν, όλοι σήμερα θα μιλούσαμε για αυτή την επιλογή. Όλα όμως, στο τέλος, κρίνονται από το αποτέλεσμα.
Κι αυτό δικαίωσε την επιλογή του Αλόνσο να ξεκινήσει με αυτούς τους 11 ο Παναθηναϊκός, ώστε να κάνει τις αλλαγές μετά το 60 και να τελειώσει το ματς, είτε στην κανονική διάρκεια είτε στην παράταση, με τους ιδανικούς 11.
Σίγουρα, για να φτάσει μέχρι το 60ο λεπτό στο 0-0, κινδύνευσε αρκετά, λόγω της ανεπάρκειας των αρχικών επιλογών, ιδίως του Μπακασέτα που δε μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό της Λανς και αποκτούσαν συχνά οι Γάλλοι υπεραριθμία, ούτε του Παναθηναϊκού στις αντεπιθέσεις. Είναι χαρακτηριστική μια φάση που ο Ιωαννίδης έχει τη μπάλα στα δεξιά της περιοχής της Λανς, κάνει κίνηση ο Πελίστρι, έχουν γυρίσει 7 Γάλλοι κι από τον Παναθηναϊκό δεν έχει ανέβει κανείς. Χάνει, λογικά, τη μπάλα ο Ιωαννίδης και τότε εμφανίζεται να ανεβαίνει στο κέντρο ο Μπακασέτας.
Πήρε επομένως ένα ρίσκο ο Αλόνσο, αυτό κατάλαβα εγώ, δεν το γνωρίζω σίγουρα, αλλά θέλω να ελπίζω πως αυτό έκανε ο Αλόνσο και πως έχει καταλάβει ποιοι παίκτες του κάνουν για βασικοί, ποιοι όχι, ποιοι αντέχουν το παιχνίδι που θέλει να παίξει και ποιοι είναι για να μπαίνουν αλλαγή στο 60-70 σε ματς που ο Παναθηναϊκός κερδίζει ή είναι ντέρμπι και θες να κόψεις τον ρυθμό.
Από τη στιγμή που το ρίσκο του βγήκε, το παίρνεις ως θετικό σημάδι και πας παρακάτω, με την υπόσχεση πως πλέον θα πάει με αυτή την 11άδα ως βασική, ειδικά σε ματς με αντιπάλους όπως ο επερχόμενος στο πρωτάθλημα, η Athens Kallithea, και με 2 τουλάχιστον προσθήκες που πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός, ο Αλόνσο θα βρει τους 16-17 παίκτες με τους οποίους θα πάει μέχρι τον Ιανουάριο, όταν και θα γίνει μια νέα αξιολόγηση με βάση τα όσα έχουν κάνει ως τότε οι παίκτες.
Θα ήταν όντως κρίμα για την επένδυση που έχει γίνει φέτος στην ομάδα να πέσει σε μια εσωστρέφεια και να της έχει μείνει μόνο το πρωτάθλημα και μέχρι τον Δεκέμβριο κάθε γκέλα στο πρωτάθλημα να διογκώνεται σε επίπεδο γκρίνιας, επειδή δεν θα υπήρχε ευρωπαϊκό ματς να τραβήξει την προσοχή και να προσφέρει πεδίο ανασύνταξης.
Αποστολή εξετελέσθη και εξετελέσθη και με τρόπο ιδανικό, δηλαδή με τις δύο μεταγραφές της ομάδας να σκοράρουν και να απελευθερώνουν την πίστη των φιλάθλων στις επιλογές μεταγραφικά και, κατ’ επέκταση, και στην εικόνα που θα δουν από αυτούς τους δύο, τον Πελίστρι και τον Τετέ, άρα και την επίδρασή τους στο σύνολο της ομάδας.
Όχι, δεν είναι μόνο ο Παναθηναϊκός
Για το τέλος, θέλω να σχολιάσω αυτή τη γραφικότητα που ειπώνεται κάθε φορά σε μεγάλες νίκες ελληνικών ομάδω, που λένε δημοσιογράφοι και φίλαθλοι «αυτά μόνο ο Ολυμπιακός/Παναθηναϊκός/ΑΕΚ/ΠΑΟΚ».
Δε θέλω να σας το χαλάσω, αλλά δεν τα κάνει μόνο μία ομάδα στην Ελλάδα. Όλες έχουν να επιδείξουν σπουδαίες νίκες, είτε πανθομολογούμενα είτε με βάση την ερμηνεία της ίδιας της ομάδας και του περιβάλλοντος της. Οπότε όχι, δεν το κάνει μόνο ο Παναθηναϊκός αυτό, όταν τον Μάιο μόλις ο Ολυμπιακός πήρε Conference ή ο ΠΑΟΚ έχει φτάσει 2 φορές σε προημιτελικά της διοργάνωσης. Εκτός αν συνεχίζουμε να θεωρούμε το Conference Μίλκο Καπ εμείς οι Παναθηναϊκοί, επειδή νομίζουμε ότι είμαστε ακόμα η ομάδα του 2000-2010 με τις μεγάλες ευρωπαϊκές επιτυχίες.
Ο Παναθηναϊκός απέχει πολύ από αυτό. Είναι στην 200η και κάτω θέση ευρωπαϊκά και τώρα πάει να φτιάξει ξανά το πρεστίζ του. Και δεν έχει καμία πολυτέλεια να αδιαφορεί για το Conference. Το καταλάβαμε όλοι πολύ καλά με τον Ολυμπιακό πριν 3 μήνες. Αν θες να λέγεσαι μεγάλο κλαμπ, βάζεις στόχο μίνιμουμ την 8άδα και φροντίζεις να έχεις το ρόστερ που θα αντέξει και πρωτάθλημα και 10 ματς στην Ευρώπη και πορεία στο κύπελλο μέχρι τα ημιτελικά.
* Φωτογραφία: Instagram/FCPanathinaikos
