Αν με ρωτούσαν πριν το ματς του ΣΕΦ, πώς πιστεύω ότι θα εξελιχθεί, δεν θα έλεγα με τίποτα ένα σενάριο στο οποίο ο Παναθηναϊκός βρίσκεται τελευταία φορά πίσω στο σκορ στο 34-32, στα μισά της 2ης περιόδου και από κει και μετά, περνάει μπροστά και δεν πέφτει η διαφορά καθόλου κάτω από τους 7 πόντους. Περίμενα πως η νίκη στη Φενέρ κάπως θα αποδιοργανώσει την ομάδα, σε συνδυασμό με την κούραση και τις απουσίες, συν το ότι ο Αταμάν άφησε εκτός τον Γιουρτσεβέν, ενώ ο Ολυμπιακός κατέβαινε με απαρτία στη front line και θα βλέπαμε ένα όχι τόσο καλό μπάσκετ.

Είναι όμως άλλο πράγμα η θεωρητική απαρτία και άλλο τι συμβαίνει στην πράξη. Γενικά, η θεωρία είναι άλλο πράγμα από την πράξη και ο Ολυμπιακός, μπορεί να έχει στη θεωρία την πιο ισχυρή 5άδα στο 4-5, αλλά στην πράξη αυτό είναι μια περσινή ανάγνωση, δεν εφαρμόζει στο φέτος.

Πρώτον, διότι η ανάγκη να παίζει ο Βεζένκοφ 27-28 λεπτά, φέρνει τον Πίτερς να παίζει σκόρπια 3λεπτα στο ματς, σήμερα δεν συμπλήρωσε καν διψήφιο αριθμό σε λεπτά συμμετοχής, δεύτερον διότι Φαλ και Μιλουτίνοφ είναι ταλαιπωρημένα σώματα.

Ο Παναθηναϊκός, με Χουάντσο-Λεσόρ-Μήτογλου και, λιγάκι, τον Όσμαν, τους εξαφάνισε όλους. Μόνο ο Ράιτ εμφανίστηκε στο φινάλε, σε ένα σημείο όπου ο Παναθηναϊκός κάπως χαλάρωσε και άφησε τη διαφορά από τους 16 να πάει στους 7.

Γι’ αυτό γράφω στον τίτλο για διψήφια διαφορά. Δεν είναι αυτό το ματς για 7 πόντους, ο Παναθηναϊκός έφαγε δύο δίποντα στα τελευταία 40 δευτερόλεπτα και έπεσε από το +11.

Στα του ματς, η ευκολία που κέρδισε ο Παναθηναϊκός οφείλεται στο ποσοστό του στα τρίποντα, αλλά δε μιλάμε για ένα ουρανοκατέβατο ποσοστό. Μιλάμε για 26 τρίποντα από τα οποία τα 24 ήταν ελεύθερα. Ήταν ζήτημα κυκλοφορίας, επιλογές της άμυνας του Ολυμπιακού, αλλά, κυρίως, διαβάσματος της άμυνας του Ολυμπιακού από τα γκαρντ του Παναθηναϊκού.

Πολλοί θα σταθούν στους 25 πόντους του Ναν ή τους 18 του Λορέντζο, αλλά εγώ θέλω να σταθώ στον Κώστα Σλούκα, τον ηγέτη του, γιατί, για μένα, ό,τι και να κάνουν οι άλλοι, ακόμα κι αν παίζουν 13 λεπτά παραπάνω, αυτός είναι ο ηγέτης, για πολλούς λόγους.

Ο Παναθηναϊκός κατέθεσε τα γκαρντ του με μαριονετίστα τον Σλούκα

Δείτε ξανά, αν θέλετε, το 2ο δεκάλεπτο, εκεί που οικοδομήθηκε η κυριαρχία του Παναθηναϊκού, τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά, και θα καταλάβετε πόσο μεγάλη ήταν η συμβολή του, αλλά και πόσο άπαιχτη 4αδα γκαρντ έχει ο Παναθηναϊκός.

Η ομάδα του Αταμάν κέρδισε με τόση άνεση με τον Σλούκα να έχει πάρει μόλις 3 σουτ, αλλά όχι να είναι αρνητικός, όπως για παράδειγμα ήταν πέρσι στο ΣΕΦ στο ματς της Ευρωλίγκας. Ήταν ένας μαριονετίστας που τοποθέτησε τους συμπαίκτες του στο 2ο δεκάλεπτο στα σωστά σημεία, τους έδειξε το μονοπάτι και μετά τους άφησε να δείξουν το ταλέντο τους.

Η στατιστική δείχνει 3 ασίστ, αλλά νομίζω ότι πρέπει να έχει καμιά 10αριά, μίνιμουμ, key passes, δηλαδή πάσες που έρχονται πριν τις ασίστ, δημιουργώντας την ανισορροπία στην άμυνα του Ολυμπιακού που έβγαζε ελεύθερους τους υπόλοιπους.

Όλη η εικόνα του ματς για μένα είναι αυτή. Ο Σλούκας να έχει πάρει μόλις 3 σουτ, αλλά να είναι στους κορυφαίους της ομάδας του και να μην τον αναφέρει κανείς στους διακριθέντες, διότι πάνω από αυτόν υπάρχουν οι Ναν-Μπράουν που έχουν κάνει όργια επιθετικά.

Κι αυτό ίσως να είναι που πρέπει να κοιτάξει σοβαρά ο Μπαρτζώκας στο μέλλον, διότι σήμερα ήταν αναγκασμένος να αφήσει τον Γκος εκτός 6άδας, αλλά αν ήταν υγιής, πάλι, θεωρώ, θα τον άφηνε. Ή είχε τον ΜακΚίσικ. Θεωρώ ότι πρέπει να αναθεωρήσει στο κατά πόσο χρειάζεται να έχει στην 7άδα και Μιλουτίνοφ και Φαλ και Ράιτ. Πήγε να χτυπήσει τον Παναθηναϊκό στη θέση των σέντερ, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν είναι η περσινή ομάδα που ήταν ασύνδετη και έψαχνε την ταυτότητά της, παίζοντας με Λεσόρ-Μήτογλου μόνο.

Φέτος, ο Παναθηναϊκός έχει έναν καταπληκτικό Χουάντσο, έχει έναν Λεσόρ που δεν βλέπει κανέναν και σήμερα θα έκανε περισσότερα αν δεν του είχαν σφυρίξει 2 ανύπαρκτα φάουλ και μια ανύπαρκτη τεχνική ποινή επειδή απλά έτρεξε από τη μία πλευρά του γηπέδου στην άλλη.

Είναι ένα μάθημα το σημερινό για τον Ολυμπιακό πως τα ματς είναι για τους γκαρντ. Και σήμερα, ο Μπαρτζώκας είχε στα γκαρντ τον πάντοτε εκτός τόπου και χρόνου Ντόρσεϊ που δεν παίζει ποτέ εντός της ομάδας, δεν έπαιζε ούτε στο περασμένο πέρασμα, είχε τον Βιλντόζα που κάνει 2 καλά και μετά κάνει και 2 κακά και, κυρίως, είχε τον Γουόκαπ που δεν βοηθάει στην επίθεση, δεν είναι πια τόσο καλός στην άμυνα, είναι μειονέκτημα για την ομάδα.

Θα την βρει ο Ολυμπιακός την άκρη του σίγουρα, ειδικά όταν γυρίσει κι ο Έβανς, απλά το θέμα είναι τι θα έχει χάσει ως τότε. Λίγα ή πολλά;

Περισσότερη ανάλυση για τα του Ολυμπιακού θα κάνουμε μες στην εβδομάδα, ανάλογα και με το πώς θα πάνε τα ματς με Ρεάλ και Μπαρτσελόνα για την Ευρωλίγκα.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, δείχνει να έχει τον τρόπο, ακόμα και στις στραβοτιμονιές, όπως στην ήττα με την Παρί και, αυτή τη στιγμή, ο Αταμάν μοιάζει να είναι ένας σκακιστής από το υψηλότερο δυνατό επίπεδο.

* Φωτογραφία: Instagram/PaoBC