Περιεχόμενα
Πήρε παράταση ζωής από το πουθενά και χάρη στον καλύτερο του παίκτη. Αυτή είναι η μόνη ανάγνωση από το ματς που έδωσε ο Παναθηναϊκός με τη Λανς. Αν ο, μέχρι τότε κάκιστος και φέρων ευθύνη για το 2-0, Φώτης Ιωαννίδης δεν αποφάσιζε να υπενθυμίσει σε όλους μας το potential του, ο Παναθηναϊκός θα είχε έρθει με ένα 2-0 και θα ετοιμαζόταν για ένα φθινόπωρο και χειμώνα χωρίς ευρωπαϊκά ματς. Και ποιος ξέρει τι θα σήμαινε αυτό για τον ίδιο τον Ιωαννίδη και για τις άλλες μεταγραφές που λένε τα ρεπορτάζ ότι πάει να κάνει η ομάδα.
Ο Παναθηναϊκός πήγε στο Λανς να παίξει απέναντι σε μια γαλλική ομάδα που δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτα από τη Ρεν που αντιμετώπισε πέρσι. Δεν διαφέρει ούτε από τη Μαρσέιγ που, επίσης, αντιμετώπισε πέρσι. Απλά η Μαρσέιγ πέρσι είχε τεράστια ποιότητα που, όμως, υποσκελιζόταν από την έλλειψη ομοιογένειας ομάδας και από εξωαγωνιστικά ζητήματα που την έκαναν μπάχαλο σε 2 μήνες.
Και βλέπεις έναν Παναθηναϊκό να μπαίνει στο γήπεδο σαν να μην έχει παίξει ο οργανισμός μόλις πριν 10 μήνες με τη Ρεν και πριν 12 μήνες με τη Μαρσέιγ. Οκ, ο προπονητής είναι καινούργιος, αλλά το ρόστερ είναι ίδιο σχεδόν. Ίνγκασον, Ντραγκόφσκι, Τετέ και Μπακασέτας. Αυτοί ήταν οι μόνοι που δεν βρίσκονταν στον Παναθηναϊκό σε αυτά τα ματς. Οι υπόλοιποι 7 της εντεκάδας ήταν παρόντες, τα έζησαν. Και μαζί τους τα έζησε και ο τεχνικός διευθυντής και όλος συνολικά ο οργανισμός.
Ποια ήταν η παρέμβασή τους στην προσέγγιση του Αλόνσο πριν το ματς; Μπήκε κανείς στη διαδικασία να του δείξει, έστω, αυτά τα ματς; Όταν ο Παναθηναϊκός απέκτησε αριθμητικό πλεονέκτημα λόγω της κόκκινης, οι περισσότεροι είπαμε ότι θα συμβεί αυτό που συνέβη με τη Λανς πέρσι. Πάλι ο Παναθηναϊκός είχε κερδίσει αποβολή αντιπάλου, σε φάση πέναλτι μάλιστα, ήταν 1-1 στο ημίχρονο, κι έφαγε 2 γκολ και έχασε 3-1. Κι έπαιξε ακριβώς ίδια με τότε. Όχι γιατί ο Αλόνσο δεν είχε πλάνο, αλλά γιατί ο τρόπος παιχνιδιού των 2 αντιπάλων είναι όμοιος και αφοπλίζει οποιοδήποτε πλάνο εξυπηρετείται από μια 11άδα παικτών όπως αυτή που επέλεξε ο Αλόνσο.
Όλες τις γαλλικές ομάδες της Ligue 1 να πάρουμε, με εξαίρεση την Παρί, τα ίδια ακριβώς πράγματα θα πάνε να κάνουν στον Παναθηναϊκό και με όμοιο ή ίδιο τρόπο θα χάσει.
Ήταν τρομερά τυχερός ο Παναθηναϊκός που ο Ιωαννίδης έπαθε Μαραντόνα και Μέσι και πέρασε 5 παίκτες για να σκοράρει με δύσκολο πλασέ με αριστερό, που δεν είναι και το δυνατό του στοιχείο. Η εικόνα όμως του ματς, 2-0 έδειχνε και αυτό άξιζε στις 2 ομάδες. Η Λανς, ακόμα και με 10, περισσότερες ευκαιρίες έβγαλε, η μία μάλιστα, με την κεφαλιά του Ντανσό, να μην καταλήγει από τύχη στα δίχτυα, γιατί βρήκε στα 2 δάχτυλα του Ντραγκόφσκι που είχε κάνει έξοδο του Μεσολογγίου.
Κάποιοι παίκτες είναι πασίδηλο πως δεν μπορούν
Είναι προφανές πως ο Αλόνσο θέλει χρόνο να μάθει το ρόστερ του. Αλλά κάποια πράγματα δεν χρειάζονται πολύ χρόνο. Είναι εμφανές πως ο Τζούρισιτς δε μπορεί να αντεπεξέλθει σε κανέναν ρόλο, παρά μόνο να παίζει αντί του Μπακασέτα με αντιπάλους όπως η Athens Kallithea. Κι εκεί όχι πάντα.
Που ο Μπακασέτας θα έπρεπε να είναι η αλλαγή ενός 10αριου σύγχρονου, όχι παλαιολιθικού όπως αυτός. Δε μπορεί να στρίψει γρήγορα, δεν έχει δεξί πόδι, δεν έχει καλά στημένα εκτός αν είναι φάουλ σε θέση για σουτ, δεν έχει φάλτσο εσωτερικό στην πάσα του και αυτά τα 2-3 εκατοστά που θα κρατήσουν πίσω τον συμπαίκτη για να υποδεχτεί, καθυστερούν την επίθεση, είναι γενικώς παίκτης πολύ ειδικών καταστάσεων που δεν απευθύνονται στο σύγχρονο ποδόσφαιρο παρά σε ματς που ο Παναθηναϊκός κερδίζει 2-0 και πάνω και χρειάζεται διαχείριση.
Είναι εμφανές πως ο Κώτσιρας δε μπορεί να συνεισφέρει επιθετικά, άρα ο Τετέ καταλήγει να κλείνεται και δε μπορεί να βοηθήσει. Είναι εμφανές πως ο Γεντβάι δε μπορεί αριστερά στα στόπερ. Και πως αν τον βάλεις μαζί με τον Μλαντένοβιτς, που είναι εμφανές ότι δεν κάνει για βασικός (ίσως ούτε για αναπληρωματικός), είναι σαν να λες στον αντίπαλο «από εδώ θα το βάλετε το γκολ». Κι όταν αριστερά η αμυντική σου διάταξη έχει Τζούρισιτς-Μλαντένοβιτς-Γεντβάι, τυχερός πρέπει να νιώθεις που έφαγες μόνο 2 γκολ ή που ο Μεντίνα έκανε το μαρκάρισμα για κόκκινη.
Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν και δεν είναι ομάδα έστω ισάξια της Λανς. Κατανοητό. Υπέρβαση θα είναι αν τελικά την αποκλείσει. Αλλά δεν πρέπει να αυξήσει τις πιθανότητες του με τις επιλογές προσώπων και το ποδόσφαιρό του;
Είναι τρομερά ανησυχητικό ότι ο Αλόνσο, για 2ο σερί ματς, όπως με τον Αστέρα, αρχίζει το 2ο ημίχρονο χωρίς να κάνει αλλαγή. Αυτό σημαίνει ότι έμεινε ικανοποιημένος από το πώς έπαιξαν οι ποδοσφαιριστές του για 24-25 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο με παίκτη παραπάνω. Μόνο έτσι μπορώ να το ερμηνεύσω. Δε γίνεται να ομολογεί μετά την ήττα από τον Αστέρα ότι δεν ήταν καλή η ομάδα από το πρώτο λεπτό, αλλά να κάνει αλλαγές στο 60. Δε γίνεται χθες ο Τζούρισιτς να έχει παίξει 80 λεπτά. Κι ο Μλαντένοβιτς να έχει παίξει όλο το ματς.
Δε γίνεται να δίνεις εντολή να παίξει η ομάδα από πλάγια με σέντρες και να βλέπουμε τον Μπακασέτα να παίζει δεξιά, που δε μπορεί να κάνει σέντρα με το δεξί, θα πρέπει να σταματήσει, να γυρίσει, να την φέρει στο αριστερό κι από εκεί αν βρει χώρο να σεντράρει, έχει καλώς.
Στο τέλος της ημέρας όμως, περισσότερο απ’ όλα, δε γίνεται ο Παναθηναϊκός να προσδιορίζει τη σεζόν του με βάση την πρόκριση στο League Stage ευρωπαϊκής διοργάνωσης και να μην κάνει τίποτα στην ώρα του για να προσφέρει ένα καλό σύνολο στον προπονητή του.
Ο Παναθηναϊκός δε βοήθησε τον προπονητή του το καλοκαίρι
Δηλαδή, ο Αλόνσο χθες ήταν αναγκασμένος να βάλει τον Λημνιό. Που μάρκαρε με τα χέρια τους αντιπάλους και προσέφερε εύκολα φάουλ, που βρέθηκε ολομόναχος δεξιά για σέντρα και την έκανε χαμηλή και πάνω σε αντίπαλο, ενώ ήταν 3 συμπαίκτες του που περίμεναν στην περιοχή του Σαμπά. Ήταν αναγκασμένος να παίξει με Τζούρισιτς-Μλαντένοβιτς. Δεν έχει κανέναν αντί του Μπακασέτα. Δεν έχει προσαρμοστεί ο Μαξίμοβιτς. Δεν έχει άλλο αριστερό στόπερ εκτός του Μάγκνουσον που έχουμε ξεχάσει πώς μοιάζει. Δεν έχει βασικό 8άρι και βασίζονται τόσα πολλά στον Τσέριν.
Ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να έχει ένα 8άρι βασικό, όπως έχω γράψει άλλες δύο φορές, κι ένα δεκάρι βασικό. Ήξερε ο κ. Παπαδημητρίου από τις 5 Φεβρουαρίου πέρσι ότι ο Μπερνάρ γυρίζει στη Βραζιλία, και δεν είχε βρει ούτε έναν παίκτη για να γίνει μεταγραφή έστω αρχές Ιουλίου, ώστε να ενσωματωθεί στην ομάδα.
Και, βέβαια, φαίνεται σε αυτή τη φάση πως ό,τι καλό έκαναν πέρσι Ιωαννίδης και Μπακασέτας το χρωστάνε στον Μπερνάρ σε μεγάλο βαθμό, ειδικά ο δεύτερος. Χωρίς Μπερνάρ τώρα, βλέπετε έναν Ιωαννίδη να παλεύει συνέχεια να περάσει 4-5. Και τώρα, μια φορά το έκανε. Δε θα γίνεται αυτό σε κάθε ματς. Αλλά και να γίνεται, δεν θα είναι αρκετό, παρά μόνο για τιμητικές ήττες ή για ισοπαλίες.
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει χρόνο να περιμένει τον Αλόνσο να μάθει τους παίκτες του. Πρέπει να τον βοηθήσει να πάει γρηγορότερα. Και πρέπει κι ο Αλόνσο να πάει για ένα μήνα, μέχρι να γίνουν οι 2-3 ακόμα μεταγραφές, με τους ίδιους 11. Ποιοι να είναι αυτοί; Για δύο πράγματα είμαι βέβαιος: 1) Ιωαννίδης σε θέση 10αριού και σέντερ φορ Σπόραρ ή Γερεμέγεφ ή ας βάλει Τετέ στο 10, Πελίστρι δεξί εξτρέμ και Μαντσίνι αριστερά, 2) Αράο αριστερό στόπερ και Μαξίμοβιτς-Τσέριν στο 6-8.
Με αυτό το ρόστερ, δύσκολα θα βρεθεί ένας λογικός τρόπος ο Παναθηναϊκός να πάρει την πρόκριση και να μη ναρκοθετήσει τόσο νωρίς στη σεζόν την διαδρομή του, ξενερώνοντας και τον κόσμο του που θα πρέπει μετά να δει θαύματα για να μην παίζει η ομάδα σε ένα ΟΑΚΑ με 10.000 κόσμο.
* Κεντρική φωτογραφία: Franco Arland/Getty Images
