Ένας Παναθηναϊκός καταδικασμένος από το ρόστερ και το ανύπαρκτο ποδοσφαιρικό πλάνο του Τερίμ

Διάβαζα χθες τις δηλώσεις που έκανε ο Φατίχ Τερίμ μετά το Παναθηναϊκός-Κηφισιά, όπου δήλωνε ότι δεν μπορεί να καταλάβει πώς έχασε τη νίκη ο Παναθηναϊκός κι αναρωτιόμουν αν έχει έρθει εδώ για να πουλήσει το brand του χωρίς να διαβάζει το ματς ή αν ήταν σε μια πολύ κακή μέρα. Ακόμα μια πολύ κακή μέρα για την ακρίβεια.

Την ώρα που ο Μεντιλίμπαρ, που έχει στρώσει για τα καλά τον Ολυμπιακό, παραδεχόταν στη συνέντευξη μετά το ματς με τον Αστέρα πως δεν του βγήκε το αρχικό πλάνο και δεν τα πήγε καλά στην εντεκάδα που επέλεξε, έχοντας όμως κάνει διορθωτικές κινήσεις στο ημίχρονο που γύρισαν το 0-1, ο Φατίχ Τέριμ έλεγε αυτό το αλλοπρόσαλλο. Και το έλεγε για ένα ματς που ήταν εμφανές από το ξεκίνημα ότι ο Παναθηναϊκός θα παίξει με τη φωτιά και δεν πρόκειται να το πάρει εύκολα.

Έχουμε δει πολλές ανεξήγητες εντεκάδες από τον Τερίμ, αλλά αυτή που κατέβασε απέναντι στην Κηφισιά ήταν καταδικασμένη να κάνει τον θεατή να πονέσουν τα μάτια του. Γιατί αν παίζεις με εντεκάδα που έχει μέσα Ρούμπεν-Κώτσιρα στα χαφ, Μπακασέτα να παίζει ως 8άρι στην αριστερή πτέρυγα και άμυνα με Σένκεφελντ-Αράο-Μλαντένοβιτς, η ζημιά θα συμβεί, με μαθηματική ακρίβεια και δεν θα έχεις και τρόπο να βάλεις ένα γκολ παραπάνω.

Παρά το ότι ο Παναθηναϊκός προγήθηκε με 1-0 και προηγείτο μέχρι να φάει την κόκκινη ο Σένκεφελντ, εκτός από το γκολ και το τετ α τετ του Ιωαννίδη, δεν έχει κάνει ούτε σουτ εκτός περιοχής αξιόλογο, ενώ την ίδια στιγμή η Κηφισιά έχει μια φάση με τον Οτζέγκοβιτς που από τα 6 μέτρα σούταρε πάνω στον Αράο και μία με τον Τσανάτζια που σούταρε αδύναμα από τα 6-7 μέτρα για να πάει η μπάλα στον Λοντίγκιν. Η κόκκινη ήρθε απλά να υπενθυμίσει σε όλους πως ο Παναθηναϊκός που μετράει σε κάθε ματς 5-6 απόντες από τραυματισμό, χώρια τους Μάγκνουσον-Πάλμερ, δεν έχει ρόστερ για να διεκδικήσει πρωτάθλημα.

Πολύ περισσότερο, δεν έχει ρόστερ να διεκδικήσει πρωτάθλημα όταν ο προπονητής του το διαχειρίζεται με αυτόν τον τρόπο.

Ο Παναθηναϊκός δε θα κέρδιζε ποτέ την Κηφισιά ακόμα κι αν έπαιζε με 11

Στο ματς με την Κηφισιά, ο Μπακασέτας ήταν ο χειρότερος παίκτης. Δεν πρέπει να πέτυχε ούτε κοντινή πάσα στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου. Κι υπήρχε εξήγηση. Ένας παίκτης που δεν χρησιμοποιεί το δεξί του πόδι με τίποτα, όταν παίζει αριστερά ως 8άρι και υποδέχεται τη μπάλα με πλάτη, θα κάνει κίνηση μόνο προς τα αριστερά. Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει αυτό ο αντίπαλος και να κλείνει από αριστερά για να κλέβει. Κι ενώ ο Τερίμ έχει κάνει αυτό το λάθος, φτάνουμε μέχρι το 70, όπου γίνεται αλλαγή ο Μπακασέτας, και δεν τον έχει αλλάξει θέση στο γήπεδο.

Έτσι, σε όλο το ματς ο Παναθηναϊκός βάσιζε τις ελπίζες του για πάσες που θα φέρουν ευκαιρίες στον Κώτσιρα. Όσο φιλότιμος κι αν είναι, είναι άμπαλος στο να δημιουργεί παιχνίδι. Έκανε μία στον Ιωαννίδη και μετά ό,τι πάσα έκανε προς την περιοχή, δεν έβρισκε καν συμπαίκτη. Σε ένα ματς όπου ο Ρούμπεν έδινε με ευκολία τη μπάλα στην Κηφισιά (5 φορές την έχασε στο κέντρο χωρίς καν να πιέζεται), ο Παναθηναϊκός αναγκάστηκε να ελπίζει στα ανεβάσματα του Ιωαννίδη κοντά στο κέντρο και στην ικανότητα του να φτιάχνει παιχνίδι.

Έκατσε το γκολ, αλλά αντικειμενικά, όσες φάσεις και να έφτιαχνε ο Ιωαννίδης, ποιος θα τις εκμεταλλευόταν; Ο Παλάσιος; Ο Λημνιός; Κανείς άλλος εκτός αυτών δεν υπήρχε κοντά στην περιοχή. Το κέντρο ήταν στάσιμο και δεν βρισκόταν μες στην περιοχή. Τα δε μπακ, ας μην τα πιάσουμε. Ο Βαγιαννίδης ήταν σε κακή κατάσταση και μπερδευόταν συνεχώς με τις κινήσεις του Κώτσιρα, ενώ ο Μλαντένοβιτς εκτός από τραγικός αμυντικά, είναι και τραγικός επιθετικά πλέον. Κι έχει και το θράσος να κάνει και σουτ από μακριά ή να εκτελεί φάουλ απευθείας. Με ποια προσόντα, αναρωτιέμαι…

Όταν συμβαίνουν όλα αυτά και ο Παναθηναϊκός δεν έχει Μπερνάρ, Τζούρισιτς, Τσέριν, Βέρμπιτς, Σπόραρ και τον Γερεμέγεφ στον πάγκο για να μπει αναγκαστικά στο 70 (δηλαδή ο Τερίμ δεν έβλεπε ότι χρειαζόταν αλλαγές η ομάδα πολύ νωρίτερα;), τότε λογικά δεν κερδίζει.

Ο Παναθηναϊκός έχει πολλούς παίκτες μόνιμα τραυματίες ή μόνιμα να μην προσφέρουν

Και με εξαίρεση τον Μπερνάρ, όχι ότι οι παραπάνω μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά. Και δε μπορούν να την κάνουν γιατί είναι μόνιμα τραυματίες. Έχει καταντήσει πια κουραστικό αυτό με τους τρεις Σλοβένους που κάθε 10 μέρες βγάζουν μυϊκά προβλήματα. Κι αν ο Σπόραρ δεν είναι σημαντικός, ο Τσέριν είναι γιατί δεν έχει άλλον της προκοπής στο 8 ο Παναθηναϊκός. Ο Βιλένα είναι ποδοσφαιριστής για να παίζει στον Λεβαδειακό και όχι σε ομάδα που λέει ότι διεκδικεί πρωτάθλημα.

Ο δε Βέρμπιτς, ενώ είναι ο μόνος υποφερτός από τα εξτρέμ φέτος, μετά τον Παλάσιος, αναπνέει και τραυματίζεται. Τον Αϊτόρ δε χρειάζεται καν να τον σχολιάσουμε. Είναι για να φύγει το καλοκαίρι και να συνεχίσει αλλού τη ζωή του για να μη χαθούν οι ωραίες αναμνήσεις από όσα προσέφερε.

Αυτό που έγινε με την Κηφισιά, με τον ΠΑΟΚ, με τη Λαμία, είναι το φυσιολογικό για μια ομάδα που έχει μόνιμα τραυματίες, δεν έχει μια σταθερή εντεκάδα, λειτουργεί σαν να βρίσκεται σε προετοιμασία, με προπονητή που δείχνει αλαζονεία στα μη ντέρμπι ματς και πεισματώνει σε αυτό που έχει στο κεφάλι του. Ίσως και να τον έλκει η ιδέα να τον αποθεώνουν για τις out of the box επιλογές του.

Ομάδα με κανένα αριστερό μπακ, που παίζει με βασικό αμυντικό το 6άρι της και έχει δύο εξάρια-παλαίμαχους, με έναν αξιόπιστο αμυντικό (τον Γεντβάι) που έχει ένα 8άρι το οποίο τραυματίζεται συνέχεια, που έχει 1.5 εξτρέμ (0.5 ο Παλάσιος και 1 ο Μαντσίνι), που παίζει με 8άρι το ένα της δεξί μπακ, που έχει ένα 10άρι τον Μπερνάρ και έναν Μπακασέτα να μην ξέρει ακόμα τι είναι σε αυτή την ομάδα, πρωτάθλημα δε μπορεί να πάρει. Από απίστευτη τύχη δική της και ατυχία των άλλων, ναι. Ποδοσφαιρικά όμως, με τίποτα.

Ο Παναθηναϊκός είναι πιο μίζερος απ’ ό,τι ήταν με Γιοβάνοβιτς

Βλέπεις τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ πώς παίζουν και σε πιάνει το παράπονο. Γιατί, υποτίθεται, έφυγε ο Γιοβάνοβιτς που ήταν της μίζερης τακτικής του 1-0 και διαχείριση, και βλέπουμε με τον Τερίμ ακόμα χειρότερη ομάδα.

Βλέπεις τον Ολυμπιακό που μεσοεπιθετικά έχει πολύ καλύτερο ρόστερ από τον Παναθηναϊκό (ακόμα και ο Ελ Καμπί που δεν ξέρει να κάνει κοντόλ, είναι killer και βάζει κάτω όλους τους σέντερ φορ) και σκέφτεσαι ότι ο Παναθηναϊκός όχι πρωτάθλημα δεν παίρνει, αλλά ίσως πρέπει να κοιτάζει από τώρα να τα δώσει όλα για να πάρει το κύπελλο και να πάρει το 2ο καλύτερο ευρωπαϊκό εισιτήριο και το καλοκαίρι να προχωρήσει σε 6-7 μεταγραφές βασικών μπας και παίξει ωραίο ποδόσφαιρο.

Προφανώς, αν είσαι φίλαθλος, θες να συνεχίσεις να πιστεύεις στην ομάδα σου. Αλλά αντικειμενικά, αυτός ο Παναθηναϊκός που βλέπουμε με τον Τερίμ, είναι 3ο-4ο φαβορί. Το μόνο που ενδεχομένως διατηρεί τις ελπίδες, είναι ότι τα play offs έχουν 8 ντέρμπι και εκεί ο Παναθηναϊκός είναι υποφερτός και ο Τερίμ μοιάζει να έχει τον τρόπο να παίρνει αποτέλεσμα. Αλλά στα play offs θα έχει και δύο ματς με Λαμία ή Αστέρα, ενώ μένουν ακόμα δύο ματς με Άρη και ΟΦΗ. Αν μπει στη διαδικασία με κανένα -8 και κληθεί να περάσει 3 ομάδες, δεν βλέπω τρόπο να προλάβει να βγει έστω 2ος.

Ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει μια σταθερή εντεκάδα και 4-5 για αλλαγές και να κλείσει εκεί. 13 ματς έμειναν ακόμα στη σεζόν. Ντραγκόφσκι-Γεντβάι-Αράο-Χουάνκαρ-Βαγιαννίδης-Κώτσιρας (6άρι)-Τσέριν-Μπερνάρ-Παλάσιος-Ιωαννίδης-Γερεμέγεφ. Και για αλλαγές τους Μπακασέτα-Βέρμπιτς-Μαντσίνι-Ρούμπεν-Σένκεφελντ.

Για να συμβεί βέβαια αυτό, πρέπει να μην υπάρχουν τόσοι τραυματίες. Κι αυτό είναι ένα ακόμα κρίσιμο ζήτημα την ώρα που οι άλλοι 3 δεν έχουν πάνω από 3-4 απουσίες και όχι απαραίτητα βασικών παικτών.

ΥΓ. Από τη στιγμή που η διάθεση Τερίμ ήταν να παίζει ο Αράο άμυνα, δεν κατανοώ καθόλου γιατί αγοράστηκαν 2 αμυντικοί, που είναι και κάκιστοι ως αμυντικοί, και δεν έγινε μεταγραφή στη θέση 6 ή στη θέση 8. Ειδικά στο 8, όπου ο Τερίμ είχε μια χαρά χρόνο να δει ότι ο Τσέριν είναι γυάλινος και ο Βιλένα δεν κάνει.

ΥΓ1. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει 5 αριστεροπόδαρους ποδοσφαιριστές (Μπακασέτας, Μλαντένοβιτς, Ούγκο, Βιλένα, Αϊτόρ) που δε χρησιμοποιούν με τίποτα το δεξί τους πόδι. Δεν το εμπιστεύονται ούτε για πάσα. Αυτό δημιουργεί καθυστερήσεις στην ανάπτυξη, στα ξεμαρκαρίσματα και επιτρέπει στην αντίπαλη άμυνα να κλείσει επιλογές πάσας προς τα μπροστά. Άρα, η μπάλα καταλήγει διαρκώς προς τα πίσω.

Χαρακτηριστική φάση με την Κηφισιά, είναι η μπάλα στην αριστερή μεριά της άμυνας του Παναθηναϊκού, την έχει ο Ούγκο, είναι δίπλα του ο Μλαντένοβιτς και ο Μπακασέτας, αλλά είναι σε στάση σώματος που δεν τους επιτρέπει να πάρουν μπάλα και να την προωθήσουν μπροστά. Έτσι, ο Ούγκο προχωράει κλεισμένος από 3 της Λαμίας και βγαίνει μόνος του πλάγιο.

ΥΓ2. Τόσες αλχημείες έχει κάνει ο Τερίμ, ας κάνει και στο αριστερό μπακ, ας βάλει τον Ούγκο, δεν ξέρω…Ο Μλαντένοβιτς μια φορά είναι για να πάει να παίξει τον Χριστό του Τζεφιρέλι, όχι να μαρκάρει ή να βγάλει σέντρες.

ΥΓ3. Όσοι αναπολούν Ιβάν, τους αρέσουν αυτοί οι παίκτες που έφερε; Τους αρέσει ο Βιλένα, ο Βέρμπιτς, ο Σπόραρ, ο Μλαντένοβιτς και ο Τζούρισιτς;