Περιεχόμενα
Pogback. Ήταν έξυπνο, ήταν πιασάρικο. Την εποχή που ο Πολ Πογκμπά επέστρεφε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και γινόταν τότε η ακριβότερη μεταγραφή στον κόσμο, τα αγγλικά media βρήκαν γρήγορα και απλά τον τρόπο να συνοψίσουν τα της εκλεκτής περίστασης. Αυτό που αγνοούσαν ήταν πως η «επιστροφή» ως έννοια και συνθήκη θα γινόταν χαρακτηριστικό γνώρισμα του Γάλλου μέσου.
Και στη Γιούβε ξαναγύρισε, το περασμένο καλοκαίρι, και πλέον και στη δράση. Γιατί κι αυτό το φαινομενικά απλό έγινε σύνθετο. Δέκα μήνες είχε εκτός. Δέκα μήνες να περιμένει καρτερικά πότε θα ακούσει το «all clear» από τους γιατρούς για να μπορέσει να κάνει ξανά αυτό που αγαπά. H χαρμόσυνη ώρα έφτασε γι’ αυτόν χθες (28/2). Στο ντέρμπι με την Τορίνο. Η δεύτερη θητεία του στους «μπιανκονέρι» τώρα μόλις πήρε επίσημη μορφή. Είχαν περάσει 2.481 ημέρες, πάνω από 6 χρόνια δηλαδη, από την τελευταία φορά που τον είχαμε δει με αυτή τη φανέλα.
Ήταν και γουρλής. Μπήκε στο 68΄ με το σκορ στο 2-2, τρία λεπτά μετά η ομάδα του πέρασε μπροστά στο σκορ με γκολ του Μπρέμερ και στο 81’ ο Ραμπιό κλείδωσε η νίκη (4-2). Και μόνο με την παρουσία του, ο Πογκμπά κατάφερε να εμπνεύσει τους συμπαίκτες του, ενώ με δύο τρεις ενέργειες υπενθύμισε την κλάση του και δεν ήταν μακριά κάποια στιγμή από το να βρει και δίχτυα.
Καθοριστικός ο Πογκμπά και μόνο που ήταν ξανά «εδώ»
«Μόνο χαμόγελα για απόψε (σ.σ.: χθες), τόσο χαρούμενος για την επιστροφή μου. Ευχαριστώ για τη θερμή υποδοχή», το λιτό αλλά περιεκτικό σχόλιο του μέσω social media. Κοινοτυπίες; Μπορεί, αλλά ποιος είπε πως πρέπει να είμαστε πάντα πρωτότυποι; Ειδικά σε τέτοιες περιπτώσεις όταν το νόημα ορίζει το περιεχόμενο όποιες λέξεις και να βρεις
Η Γιουβέντους τον χρειάζεται πώς τον χρειάζεται. Άλλον σαν αυτόν δεν έχει. Ικανό(τατο) να καλύψει κάθε σπιθαμή στο χώρο του κέντρου με ζηλευτή αρτιότητα, φυσική δύναμη, τεχνική και οξυδέρκεια. Ικανό(τατο) να βγει μπροστά, ηγέτης και οδηγός. Με την ομάδα να τρέχει να καλύψει όσο περισσότερο γίνεται από το χαμένο έδαφος λόγω της τιμωρίας αφαίρεσης 15 βαθμών στη Serie A, με τα μέτωπα του Coppa Italia και του Europa League πάντα ανοιχτά, ο Γάλλος έχει πολλές δουλειές να φέρει εις πέρας.
Αναζητώντας το χαμένο χρόνο, αναζητώντας να βρει ξανά τη χαρά
Γιατί μη ξεχνιόμαστε και μη γελιόμαστε, αν είναι υγιής, αν είναι αφοσιωμένος στο σκοπό, είναι ένας από τους κορυφαίους, αν όχι ο κορυφαίος μέσος στον κόσμο. Το κακό είναι πως φαίνεται ο ίδιος να το ξεχνάει συχνά αυτό, διαλέγοντας παιχνίδια, μην δίνοντας πάντα το 100%. Ενώ έχει γίνει ευάλωτος σε τραυματισμούς, κάποιοι θα πουν πως αυτό έχει να κάνει και με το ότι μερικές φορές δεν αποτελεί υπόδειγμα επαγγελματία.
Στη Γιουνάιτεντ δεν πέρασε καλά, δεν ήταν αυτός που μπορεί και πρέπει. Τον παρέσυρε το γενικότερο κλίμα παρακμής στα 6 χρόνια που έκατσε τελικά το Old Trafford. Ξανά στο Τορίνο πια, έχει μια δεύτερη ευκαιρία σε μια ομάδα που στην πρότερη θητεία του μόνο καλά τα βρήκε, τα έκανε. Ανυπομονούμε, καθότι ο 29χρονος ποδοσφαιριστής έχει αυτό το χάρισμα των ολίγων και εκλεκτών: Να σε κάνει να καρφώνεις το βλέμμα σου πάνω του όταν τον βλέπεις να παίζει, να περιμένεις κάθε φορά να δεις τι και πώς θα πράξει.
