Περιεχόμενα
«Αφού ήθελε να φύγει από μια ομάδα που κερδίζει τίτλους, για να πάει σε μια ομάδα που δεν κερδίζει κανέναν τίτλο, στο καλό…» Κάπως έτσι αποχαιρέτισαν οι φίλοι των Σέλτικ τον Ange Postecoglou (Άγγελο Ποστέκογλου), που πήρε την απόφαση να αφήσει το «σιγουράκι» που λέγεται Σέλτικ και Σκωτία, για να πάει σε αυτόν τον «μπελά» που λέγεται Πρέμιερ Λιγκ κι αυτόν τον «καταραμένο» σύλλογο που λέγεται Τότεναμ.
Ναι, θα μπορούσε να μείνει στη Σκωτία και να λατρεύεται σαν θεός: Ο Ange Postecoglou πήγε πέρυσι, πήρε Πρωτάθλημα και Λιγκ Καπ (με πρώτο σκόρερ τον Γιακουμάκη), πήρε φέτος το τρεμπλ. Λατρεύτηκε από τους «Κέλτες», όπου πήγαινε αποθεωνόταν, μέχρι και τραγούδι γι’ αυτόν έγραψαν.
This year, to save me from tears,
— David 🍀 (@thedavidcurrie) November 4, 2021
I’ll give it to Postecoglou 💚 pic.twitter.com/AEjDyme22N
Τι είναι λοιπόν αυτό, που μπορεί να κάνει τον Ange Postecoglou, έναν άκρως πετυχημένο 57χρονο προπονητή να αφήσει το βόλεμα και τη σιγουριά των τίτλων, της αγάπης και της καταξίωσης, για να προσπαθήσει να πετύχει εκεί όπου (σχεδόν) όλοι οι προκάτοχοί του απέτυχαν;
Προφανώς η πρόκληση που λέγεται Premier League. Το πρεστίζ. Η εμπειρία. Αλλά και ο χαρακτήρας. Κάποιοι, «βολεύονται», γουστάρουν «τη σιγουριά του δημοσίου», είναι της νοοτροπίας «μήνας μπαίνει, μήνας βγαίνει, τα λεφτά να μπαίνουν στην τράπεζα».
Και κάποιοι, είναι πιο ανήσυχα πνεύματα. Λίγο τυχοδιώκτες, ανοιχτοί στην προοπτική της εξερεύνησης νέων κόσμων, που δεν φοβούνται την αποτυχία. Απλά φοβούνται μην τυχόν και έρθει η στιγμή στο μέλλον, όπου κάνοντας ένα φλας – μπακ στη ζωή τους, αναρωτηθούν: «αυτό, γιατί δεν το τόλμησα;».
Από Ελλάδα, Αυστραλία κι από παίκτης, σπουδαίος προπονητής
Γεννήθηκε στην Ελλάδα και τη Νέα Φιλαδέλφεια τον Αύγουστο του 1965. Πέντε χρόνια μετά, η οικογένεια παίρνει την απόφαση να εγκαταλείψει την Ελλάδα, λόγω Χούντας και να μεταναστεύσει στην Αυστραλία.
«Ήμουν πέντε χρονών όταν μπήκαμε σε ένα καράβι για ένα μήνα και κατευθυνθήκαμε προς την Αυστραλία. Δεν έχω καλές αναμνήσεις από αυτό. Τότε υπήρχε μια αναστάτωση στην Ελλάδα και, δυστυχώς, το καταλάβαμε. Κάπως έτσι ο πατέρας μου πήρε την απόφαση ότι έπρεπε να μετακομίσουμε στο εξωτερικό. Μιλάμε ότι έπρεπε να κάνουμε το μισό γύρο του κόσμου σε ένα μέρος όπου κυριολεκτικά δεν ξέραμε κανέναν, δεν ξέραμε τη γλώσσα, δεν είχαμε καμία εγγύηση για στέγαση, οποιαδήποτε εργασία. Το μόνο που πραγματικά είχαμε ήταν ένα εισιτήριο», έχει πει ο Ange Postecoglou στο ντοκιμαντέρ «Age of Ange», γύρω από τη ζωή του.
Με τον πατέρα του, Δημήτρη, τους ένωναν οι Κυριακές που πήγαιναν στο γήπεδο – εκεί ο σχεδόν πάντα σκληρός και αμίλητος Τζιμ, πανηγύριζε, φώναζε, ξανάνιωνε, βλέποντας τη «South Melbourne Hellas», ομάδα που είχε δημιουργηθεί για τους Έλληνες μετανάστες.
Ο πατέρας του έχει φύγει από τη ζωή. Όμως ο Ange Postecoglou πάντα τον μνημονεύει. Για τον αξιακό κώδικα που του κληροδότησε. Τις αρχές. Τη φιλοσοφία ζωής, που βασίζεται στη σκληρή δουλειά. Την έννοια της θυσίας. Ο Ange Postecoglou (ή Άνγκε Ποστέκο), έγινε δουλευταράς. Μερικές φορές σκληρός, αλλά ταυτόχρονα δίκαιος. Άτεγκτος σε θέματα πειθαρχίας αλλά και αξιοκρατικός – όπως τον έμαθε ο πατέρας του να είναι.
Αγάπησε τη μπάλα, ήταν ένας σκληροτράχηλος αμυντικός, αλλά αναγκάστηκε να σταματήσει στα 27 του λόγω τραυματισμού. Ως τότε κατάφερε να κερδίσει το εθνικό πρωτάθλημα Αυστραλίας, ενώ ο σπουδαίος Φέρεντς Πούσκας ήταν ο μάνατζέρ του. Όταν έγινε προπονητής, βίωσε την αμφισβήτηση.
Απάντησε με τίτλους, επιτυχίες και στιγμές που σημάδεψαν ανεξίτηλα το αυστραλιανό ποδόσφαιρο: δύο Πρωταθλήματα Αυστραλίας, τέσσερις Εθνικοί τίτλοι, οδήγησε την εθνική Αυστραλίας σε δύο Μουντιάλ, πανηγύρισε μαζί της το Κύπελλο Ασίας το 2015, έγραψε ιστορία με τους Μπρισμπέιν Ρόουρ όντας αήττητος σε 36 σερί παιχνίδια και αναδείχθηκε κορυφαίος τεχνικός της δεκαετίας (2005-15).
Η ελληνική περιπέτεια και παραλίγο ΑΕΚ…
Έπειτα από επτά χρόνια θητείας ως προπονητής στην U20 της εθνικής Αυστραλίας, ο Ange Postecoglou επέστρεψε τον Μάρτιο του 2008 στην Ελλάδα αναλαμβάνοντας την Παναχαϊκή, με Πρόεδρο τότε τον Κώστα Μακρή. «Ήταν όνειρό μου να τον φέρω στην Παναχαϊκή», είχε πει τότε ο Μακρής. «Δεν πίστευα ότι θα ερχόταν στην ομάδα ένας τεχνικός της αξίας του. Έχει κερδίσει τα πάντα, έχοντας εμπειρία και ψυχολογία. Είναι ελεύθερος από εμένα να κάνει ό,τι θέλει. Του ζήτησα να φτιάξει την ομάδα του μέλλοντος».
Ο Ange Postecoglou είπε: «Έκανα καριέρα στην Αυστραλία, αλλά το όνειρό μου ήταν πάντα να έρθω στην Ελλάδα. Δεν θέλω να πω πολλά, μου αρέσει να δουλεύω. Δεν έχει σημασία τι έχω πετύχει μέχρι τώρα, αλλά τι θα πετύχω από εδώ και πέρα. Το μόνο που ζητάω είναι λίγη υπομονή μέχρι να γνωρίσω την ομάδα. Μου αρέσει να κάνω σταθερά και σίγουρα βήματα. Η φιλοσοφία μου είναι να παίρνει αποτελέσματα η ομάδα, γιατί αυτό μετράει, αλλά και να παίζει καλό ποδόσφαιρο και να φέρνει κόσμο στο γήπεδο.
Δεν προλάβαμε να δούμε και πολύ τα «έργα και ημέρες Ange Postecoglou στην Πανάχα». Η έλευση του Αλέξη Κούγια στα διοικητικά του συλλόγου, σήμανε την απόλυσή του. Με την Παναχαϊκή κατέγραψε 17 νίκες, εννέα ισοπαλίες και οκτώ ήττες σε 34 αγώνες. Το όνομά του έπαιξε δυνατά για την Ελλάδα και την ΑΕΚ πριν μερικά χρόνια. Τελικά η ΑΕΚ τότε επέλεξε να συνεργαστεί με το Βλάνταν Μιλόγεβιτς, επιλογή που δεν ευδοκίμησε ιδιαίτερα.
Big in Japan
Δύο εβδομάδες μετά την πρόκριση της εθνικής Αυστραλίας στα τελικά του Μουντιάλ του 2018, Ange Postecoglou εγκατέλειψε το πόστο του αναλαμβάνοντας το τιμόνι της Γιοκοχάμα στην Ιαπωνία. Η Γιοκοχάμα, έγινε μια κανονική «μηχανή του κιμά»: πολλά γκολ, μεγάλη κατοχή μπάλας, ένα σωρό ευκαιρίες σε κάθε αγώνα και ατέλειωτο τρέξιμο.
Αυτή είναι η αγωνιστική φιλοσοφία ενός ανθρώπου, που παίρνει στα πολύ σοβαρά τη δουλειά του, σε όποια χώρα ή ήπειρο και αν εργάζεται, σε πρωτάθλημα «πρεστιζάτο» ή μάλλον άγνωστο. Κι αυτή ακριβώς η δουλειά που έκανε στην Ιαπωνία, του άνοιξε την πόρτα για τη Σέλτικ, τον Ιούνιο του 2021. Η Σκωτσέζικη ομάδα ήταν ήδη 100 μέρες χωρίς προπονητή, η υπομονή είχε εξαντληθεί. Και εγένετο φως!
Και τώρα, τι;
Ο Ange Postecoglou είναι ο πρώτος Αυστραλός (και πρώτος Έλληνας) που αναλαμβάνει ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ. Και όχι όποια κι όποια ομάδα, αλλά την Τότεναμ, αυτή που έχει καταφέρει να αποτύχει με 1000 και έναν τρόπους. Η ομάδα πάει σε ολική αναδόμηση, ετοιμάζεται να αποχαιρετίσει τον Χάρι Κέιν (το συμβόλαιό του λήγει του χρόνου και η Ρεάλ Μαδρίτης, που ψάχνει για αντικαταστάτη του Μπενζεμά τον γλυκοκοιτάζει), ο Σον ακούγεται ότι έχει μυθική προσφορά από τη «σεσημασμένη» Σαουδική Αραβία, διάφοροι παίκτες ετοιμάζονται να κουνήσουν μαντίλι.
Ε, και; Ο Postecoglou θα έχει τη δυνατότητα να φτιάξει μια ομάδα, όπως εκείνος την έχει στο μυαλό του – το πολυετές συμβόλαιο που υπέγραψε, όση σημασία τέλος πάντων έχουν τα συμβόλαια και τα χαρτιά, δείχνει ότι υπάρχει υπομονή, πλάνο και σχέδιο. Θα φέρει άραγε για αντι-Κέιν τον Ιάπωνα Κιόγκο Φουρουχάσι, που σε δυο σεζόν στη Σέλτικ, υπό τις οδηγίες του, έβαλε 54 γκολ σε 88 παιχνίδια; Θα θελήσει να αποκτήσει, όπως έχει γραφτεί, τον μεγαλύτερο περίγελο του αγγλικού ποδοσφαίρου, Χάρι Μαγκουάιρ; Θα δείξει; Αλλά αν καταφέρει να κάνει τον Μαγκουάιρ «κανονικό ποδοσφαιριστή», τότε ας ζητήσουμε από τον Ποστέκογλου να μας πει πώς θα λύσουμε το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, διότι ο τύπος, προφανώς, μπορεί να κάνει θαύματα…
