Έχει τον τρόπο της η Ρεάλ Μαδρίτης να μας κάνει να ασχολούμαστε μαζί της ακόμα κι όταν δεν είναι αυτή που έχει κατακτήσει κάτι. Φροντίζει πάντοτε αυτή η ομάδα να πάρει τα φώτα πάνω της γιατί δεν έμαθε ποτέ της να σέβεται τη νίκη του αντιπάλου και να μην φιτιλιάζει τη δική του χαρά.
Ο Ρόδρι έγινε ο αποδέκτης του μίσους που έχουν όλοι οι φίλαθλοι της Ρεάλ Μαδρίτης προς οτιδήποτε δεν είναι Μερένγκες, με τον Ντάνι Καρβαχάλ να κάνει το σφάλμα να δώσει συγχαρητήρια στον συμπατριώτη και φίλο του, την ώρα που η υπόλοιπη ομάδα, όλος ο οργανισμός, απείχε από τις βραβεύσεις στο πλαίσιο της Χρυσής Μπάλας, επειδή δεν δόθηκε στον Βινίσιους.
Για να το πω απλά, κοτζάμ Ρεάλ Μαδρίτης, με 15 Τσάμπιονς Λιγκ, που είναι ο πιο πολυνίκης ποδοσφαιρικός σύλλογος στον κόσμο, ικανοποίησε το στραβομουτσούνιασμα και τα τερτίπια ενός 24χρονου που το μόνο που έχει δείξει να τον νοιάζει, είναι να περηφανεύεται για το πόσα λεφτά βγάζει, για τα τσαλιμάκια που κάνει, πράγματα που δεν έχουν δηλαδή καμία σχέση με την αξία του ανθρώπου. Για έναν παίκτη που σε πολλές περιπτώσεις έχει φερθεί αντιαθλητικά σε αντιπάλους σε επίπεδο λεκτικό, με ειρωνικές χειρονομίες και διάφορα άλλα.
Για χάρη του Βινίσιους, επομένως, η Ρεάλ και ο Πέρεθ ζήτησαν να μην βρεθεί κανείς στην απονομή, πιστεύοντας ότι η UEFA τους πολεμάει. Ναι, αυτό πιστεύουν για μια απονομή που δεν σχετίζεται με την UEFA, για μια απονομή που ανέδειξε τον Αντσελότι κορυφαίο προπονητή στον κόσμο και τη Ρεάλ την καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Εγώ δεν έχω δει κανέναν να σε πολεμάει και να σε αναδεικνύει ως κορυφαίο.
Προσωπικά, θα άκουγα κάθε ενόχληση της Ρεάλ αν αφορούσε το γιατί δεν πήρε ο Καρβαχάλ τη Χρυσή Μπάλα. Ή γιατί δεν την πήρε ο Μπέλιγχαμ. Που, οκ, ο Μπέλιγχαμ ήταν εξαφανισμένος από τον Φεβρουάριο και μετά, αλλά τα στατιστικά ήταν ίδια και πήγε και τελικό Euro με την Αγγλία. Κι είναι κι ένας παίκτης που, παραδόξως πως, δεν έχει δηλητηριαστεί από την εγωπάθεια και την αλαζονεία που διακρίνει τον σύλλογο που υπηρετεί. Όχι τόσο ώστε να προβαίνει σε, λαϊκιστί, κωλοπαιδισμούς προς αντιπάλους και να μειώνει τους πάντες επειδή δεν παίρνουν 20 εκατομμύρια το χρόνο ή επειδή δεν παίζουν στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Η Ρεάλ Μαδρίτης θα είναι πάντα η πιο αντιπαθέστατη επιτυχημένη ομάδα στον κόσμο
Αλλά για τον Βινίσιους όλη αυτή η ασέβεια και η ψευτοεπανάσταση; Αλήθεια; Είναι παράλογο, επομένως, που ο κόσμος αντιπαθεί την κορυφαία, βάσει κατακτήσεων, ομάδα στον κόσμο και που πανηγυρίζει τις 4άρες από τη Μπαρτσελόνα κι ας μην υποστηρίζει καν Μπαρτσελόνα;
Η Ρεάλ είναι ένας σύλλογος κακομαθημένος, με παίκτες κακομαθημένους, ως επί το πλείστον, και το βλέπεις αυτό στην συμπεριφορά του Ρούντιγκερ, που δεν ήταν έτσι στην Τσέλσι, και άλλων. Ποτίζονται με αυταρέσκεια, με έναν άκρατο ναρκισσισμό και θεωρούν τους υπόλοιπους κατώτερους. Όλο αυτό επειδή ξέρουν να κλωτσάνε μια μπάλα. Ευτυχώς που βρέθηκαν στον δρόμο αυτής της ομάδας ο Μόντριτς και ο Κρος και έσωζαν την αξιοπρέπειά της με τον χαρακτήρα τους, ειδάλλως δε θα χρειαζόταν καν να τεθεί το ερώτημα στον τίτλο.
Εννοείται πως αρκετοί φθονούν τη Ρεάλ για την επιτυχία της. Αλλά ακόμα κι αυτοί, έχουν ένα ποσοστό μέσα τους σωστά τοποθετημένο.
Ασέβεια προς τον αντίπαλο και το ίδιο το άθλημα. Όπως ακριβώς είναι δηλαδή ο πρόεδρος της. Κατά μάνα κατά κύρη, κατά γιο και μιαν ετέρα. Έτσι λέει το δημώδες. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι αντικατοπτρισμός του προέδρου της. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, μα και στο μπάσκετ. Δηλαδή είναι φθονεροί και ζηλιάρηδες όλοι, αλλά καλά και άγια παιδιά ο Βινίσιους, ο Μπαπέ, ο Ρούντι, ο Γιουλ, ο Καμπάτσο. Να μια ακόμα περίπτωση. Είναι ίδια η συμπεριφορά του Καμπάτσο με αυτή που είχε στον Ερυθρό Αστέρα πρόπερσι; Μέρα με τη νύχτα.
Ελάχιστη σημασία έχουν όσα γράφω. Ο κόσμος αυτό που θα γυρίζει πάντα να σου λέει, είναι ότι αυτοί βγάζουν εκατομμύρια, ότι είναι πασίγνωστοι κτλ. Λες κι αυτά ορίζουν τις ανθρώπινες αξίες. Λες και αυτός που διάλεξε να γίνει γεωπόνος, είναι λίγος επειδή το επάγγελμά του δεν είναι τόσο λαοπρόβλητο όσο το ποδόσφαιρο και δεν του δίνει την ευκαιρία να αμείβεται με 10 εκατομμύρια τον χρόνο.
Δεν το γνωρίζαμε πως για να μπορούμε να σχολιάσουμε τις συμπεριφορές πεντάχρονου από τα είδωλά σας, πρέπει να έχουμε 10 μηδενικά μίνιμουμ στους λογαριασμούς μας στις τράπεζες…
Η Ρεάλ Μαδρίτης θα είναι πάντα αντιπαθέστατη, όσες επιτυχίες και να κάνει. Κι αυτό λέει κάτι για την ίδια, όχι για αυτούς που δεν επικροτούν την αυθάδεια και την «όλα δικά μου» νοοτροπία.
