Περιεχόμενα
Δεν χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2023 για να συνειδητοποιήσουμε πόσα πολλά λεφτά έχουν οι Σαουδάραβες. Το ξέραμε εδώ και χρόνια και για τη χώρα αυτή και για το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οι άνθρωποι εκεί ευλογήθηκαν από το Θεό τους να ζουν σε μια έρημο γεμάτη κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, που τους χάρισαν τόσα πολλά λεφτά, που κυριολεκτικά δεν ξέρουν τι να τα κάνουν. Γι’ αυτό καταφεύγουν σε ακρότητες και υπερβολές μεγατόνων, σηκώνουν κτίρια εκατοντάδων μέτρων, παρκάρουν στο ρετιρέ τους αυτοκίνητα πολλών εκατοντάδων χιλιάδων απλά για να τα κοιτάζουν και βάζουν στο μπάνιο τους σμαραγδένιες λεκάνες και βρύσες από χρυσάφι.
Ποδόσφαιρο, το καινούργιο κοσκινάκι των Σαουδαράβων
Το καινούργιο «παιχνιδάκι» τους είναι το ποδόσφαιρο. Οι Σαουδάραβες αποφάσισαν λοιπόν, μια που το Κατάρ μπήκε «στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας» και διαφημίστηκε επαρκώς τα τελευταία χρόνια λόγω Μουντιάλ, να αναζητήσουν κι εκείνοι τη «λεζάντα» μέσω της απόκτησης γνωστών παικτών και προπονητών. Το πρότζεκτ αυτό, ξεκίνησε «δοκιμαστικά» υπό μια έννοια, όταν οι Σαουδάραβες αγόρασαν τη Νιουκάστλ: το θέμα δεν ήταν τα χρήματα, αλλά αν θα πέρναγαν από την έγκριση της Επιτροπής, που γνωμοδοτεί θετικά ή αρνητικά για την αγορά μιας ομάδας της Πρέμιερ Λιγκ, από ανθρώπους που δεν είναι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τότε, παρά τις αντιδράσεις για την είσοδο των Σαουδαράβων στην Πρέμιερ, τους δόθηκε το «πράσινο φως». Πολύ απλά διότι όταν «money talks, everything else walks…».
Οι Σαουδάραβες, η Νιούκαστλ και το Μουντιάλ
Και κάπως έτσι, οι νέοι ιδιοκτήτες της Νιούκαστλ, είναι πλέον επιφανείς επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται με κάθε επισημότητα στη Βρετανία, που μπορούν να αγοράζουν εταιρείες, να τζιράρουν δισεκατομμύρια, να συναντούν πολιτικούς, τραπεζίτες και επενδυτές, να καλούνται σε εκδηλώσεις και πάρτι και να έχουν ρόλο στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι – η «Κερκόπορτα» για όλα αυτά, ήταν το ποδόσφαιρο, όπως ήταν κάποτε το ποδόσφαιρο και η Τσέλσι για τον Αμπράμοβιτς και το αφεντικό του, τον Πούτιν.
Οι Σαουδάραβες σκέφτηκαν στη συνέχεια ότι θα ήταν μια πολύ καλή ιδέα να (συν)διοργανώσουν κι αυτοί ένα Μουντιάλ, όπως έκαναν οι Καταριανοί, το 2030. Προσέγγισαν μάλιστα Ελλάδα και Αίγυπτο, έταξαν να τους φτιάξουν γήπεδα και εγκαταστάσεις, να κάνουν επενδύσεις στις δυο αυτές χώρες, ώστε να «νομιμοποιηθούν» με κάποιον τρόπο: θα υπήρχε εκπροσώπηση και από Ευρώπη και από Αφρική, οπότε κανείς δεν θα «γκρίνιαζε» για ποιο λόγο να ξαναγίνει Μουντιάλ, μετά το Κατάρ, σε μια ακόμα χώρα χωρίς καμία σοβαρή ποδοσφαιρική ιστορία.
Η επέλαση στην Ευρώπη
Το πλάνο αυτό όμως μπήκε σε «pause», διότι οι Σαουδάραβες σκέφτηκαν κάτι καλύτερο: γιατί να μην γεμίσουν τον «ζωολογικό τους κήπο» με τα πιο σπάνια, πολύτιμα και ακριβά «πτηνά»;
Έπρεπε να βρουν το πιο δυνατό όνομα, τον πόλο έλξης, τον «κράχτη», η παρουσία του οποίου θα «απενεχοποιούσε» το πρωτάθλημα της Σαουδικής Αραβίας και στην πορεία θα έφερνε και άλλους. Οι Σαουδάραβες το βρήκαν στο πρόσωπο του Κριστιάνο Ρονάλντο, στην προνομιακή τιμή των «μόλις 500 εκατομμυρίων για 2,5 χρόνια», όπως κάποτε η Μάντσεστερ Σίτι το βρήκε στο πρόσωπο του Ρομπίνιο και η Παρί στο πρόσωπο του Νεϊμάρ. Και από κείνη τη στιγμή και μετά, το νερό είχε μπει στ’ αυλάκι.
Μπορεί ο Μέσι να μην πήγε, αλλά πήγε ο Μπενζεμά, ο Καντέ, ο Μπρόζοβιτς, ετοιμάζεται να πάει ο Φιρμίνο και πάει λέγοντας. Καθήστε αναπαυτικά και μετρήστε πόσοι ακόμα γνωστοί και σπουδαίοι ποδοσφαιριστές – κι όχι απαραίτητα σε ηλικία συνταξιοδότησης ή στα ποδοσφαιρικά τους «στερνά» – θα γίνουν κάτοικοι Σαουδικής Αραβίας αυτό το καλοκαίρι.
Ο Κριστιάνο, το είχε πει πρόσφατα σε μια συνέντευξη: το πρωτάθλημα της χώρας, στα επόμενα 5 χρόνια, θα γίνει ένα από τα καλύτερα του κόσμου. Δεν το είπε (μόνο) από αλαζονεία, επειδή παίζει εκείνος εκεί, ούτε ξεσκόνισε την κρυστάλλινη σφαίρα του. Απλά, όταν βλέπεις και καταλαβαίνεις ότι η κάνουλα με τα λεφτά ρέει ασταμάτητα, όταν είναι δεδομένο ότι θα έρθουν πολύ καλοί παίκτες και προπονητές, τότε είναι μαθηματικά βέβαιο και νομοτελειακό ότι το επίπεδο θα ανέβει.
Διότι όλα τα άλλα, ούτως ή άλλως υπάρχουν: γήπεδα, εγκαταστάσεις, ανέσεις, προπονητικά κέντρα. Εντάξει, δεν υπάρχει ποδοσφαιρική κουλτούρα ή πολλοί φίλαθλοι, αλλά θα τα αγοράσουν κι αυτά… Επιπλέον, σε λίγο καιρό μπορεί να μιλάμε για «αθλητικό τουρισμό», για ανθρώπους που θα πηγαίνουν στη Σαουδική Αραβία για πολυτελείς διακοπές και παράλληλα να δουν και τον Κριστιάνο να αγωνίζεται κόντρα στον Μπενζεμά… Οι Σαουδάραβες υπολογίζουν πως το 2030 η λίγκα τους θα εκτιμάται στα 2,1 δισ. από τα 800 εκατ. που εκτιμάται μέχρι στιγμής.
What if…
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: αν μια μέρα οι Σαουδάραβες αποφάσιζαν να αγοράσουν όλους ή τέλος πάντων τους περισσότερους σπουδαίους ποδοσφαιριστές και προπονητές του πλανήτη, ανεξαρτήτως χρημάτων, τι και ποιος θα μπορούσε να τους σταματήσει;
Αν οι Σαουδάραβες έλεγαν π.χ. του Εμπαπέ, ο οποίος του χρόνου θέλει να φύγει από την Παρί, «πάρε αυτήν την επιταγή και βάλε όποιο νούμερο θες, 1 δισεκατομμύριο το χρόνο ή 2 ή 3», τι πιστεύετε θα γινόταν; Αν έλεγαν του Χάαλαντ σε 1-2 χρόνια το ίδιο;
Ή περίμεναν να δουν ποιο συμβόλαιο τελειώνει και ποιος μένει ελέυθερος (για να μην μπλέκουν καν με διαπραγματεύσεις με ομάδες) και χτύπαγαν τον Ντε Μπρόινε, τον Σαλάχ, τον Ρόδρι, τον Λεάλ, τον Ντοναρούμα, τον Κέιν, οποιονδήποτε;
Ναι, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που αντιστέκονται, είτε είναι ο Μέσι, είτε ο Μόντριτς, είτε ο Βινίσιους Τζούνιορ ή ο Μουρίνιο. Αλλά αν τα χρήματα φτάσουν σε ένα ύψος, απ’ αυτό που λέμε ότι «δεν μπορείς να αρνηθείς» και αν οι ποδοσφαιριστές βλέπουν όλο και περισσότερους συναδέλφους τους να μετακομίζουν εκεί, τι λέτε να γίνει;
Μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ένα «μετα-αποκαλυπτικό» ποδόσφαιρο, ενδεχομένως κάτι από «Black Mirror» ή εφιάλτη, αλλά τελικά μπορεί να είναι απλά θέμα χρόνου. Ή η στιγμή που οι Σαουδάραβες θα πεισμώσουν και θα αποφασίσουν να δείξουν σε όλο τον πλανήτη, ότι τα λεφτά (τους), μπορούν να αγοράσουν (κυριολεκτικά) τα πάντα…
