Περιεχόμενα
Όταν ο Παναθηναϊκός έχει αποκλειστεί έχοντας παίξει ένα τέτοιο παιχνίδι, έχοντας μεγάλο διάστημα κυριαρχίας στο ματς, με σημαντικές ευκαιρίες να έχουν χαθεί, οι δύο κλασικότατες, δεν μπορείς να χρεώσεις τίποτα στον προπονητή. Μπορείς να κάνεις μια καφενειακή και υποθετική κουβέντα, η οποία όμως δεν έχει καμία βάση. Και στην περίπτωση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ποιος να του πει τι με τρόπο απόλυτο και σκληρό. Ειδικά όταν εμείς που γράφουμε και κρίνουμε, βλέπουμε μόνο τι συμβαίνει στο χόρτο και κρίνουμε με όρους Fifa.
Να φέρω ένα παράδειγμα. Λένε αρκετοί χθες πως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς κακώς έβαλε τον Σπόραρ και έβγαλε τον Ιωαννίδη και πως έπρεπε να παίξει με δύο επιθετικούς. Λογικό ακούγεται ως σκέψη. Όλοι μας το σκεφτήκαμε. Υπάρχει όμως και το «αλλά».
Είδε κανείς τον Φώτη Ιωαννίδη που βρέθηκε όταν έγινε η αλλαγή; Η κάμερα τον έδειξε. Δεν καθόταν στον πάγκο. Είχε κάτσει στο ταρτάν και είχε βγάλει τα παπούτσια του. Έμοιαζε πολύ κουρασμένος, αποκαμωμένος από το ξύλο που έφαγε και το τρέξιμο που έριξε.
Ας υποθέσουμε όμως για την οικονομία της συζήτησης ότι ο Φώτης είχε ακόμα 10-15 λεπτά να παίξει, με την προοπτική σε αυτό το διάστημα να έμπαινε το πολυπόθητο γκολ και μετά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς να τον έβγαζε από το ματς.
Είχε άλλη επιλογή ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς για την επίθεση;
Ποιον να έβγαζε ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς για να μπει ο Σπόραρ; Τον Παλάσιος και να έμενε η αριστερή πτέρυγα χωρίς παίκτη, αφού ο Μαντσίνι πήγε δεξιά; Γιατί ο Ιωαννίδης να πάει να παίξει αριστερά για να βγάλει σέντρα, δεν υπήρχε περίπτωση να λειτουργήσει. Να έστελνε σε αυτό το σενάριο τον Μπερνάρ αριστερά; Ο Βραζιλιάνος δε μπορεί να λειτουργήσει εκεί και χθες έκανε καλό ματς ως δεκάρι. Επιπλέον, ήταν ήδη ψόφιος κάπου στο 70. Να έβγαζε τον Μπερνάρ ο Ιβάν και να μην υπήρχε δεκάρι; Αρκετά ρισκαδόρικο σενάριο.
Όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, καταλάβαμε νομίζω όλοι ότι ο Ιβάν διάλεξε την σωστή εντεκάδα, σωστά έβαλε βασικό τον Ιωαννίδη και δεν τον κράτησε για να τον κάνει αλλαγή, αφού με βασικό Σπόραρ ο Παναθηναϊκός θα είχε σίγουρα πιο παθητικό ρόλο, σωστά επέλεξε να πάει με Παλάσιος βασικό, σωστά όλα στην αρχική εντεκάδα.
Τα «λάθη» εντοπίζονται στις αλλαγές του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, πάντοτε με το σκεπτικό πως αναγκάστηκε να κάνει αλλαγή στο 40ο λεπτό τον Γεντβάι και έχασε έτσι ευκαιρία να βάλει μετά το 0-1 κάποιον πιο επιθετικογενή.
Φυσικά, όταν μιλάμε για λάθη, υπάρχει πάντοτε η υποσημείωση πως κρίνουμε εκ του αποτελέσματος και με βάση δικές μας θεωρίες. Δεν καταδικάζουμε τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, μοιραζόμαστε σκέψεις με μόνο γνώμονα το καλύτερο της ομάδας και επειδή πάντοτε μας εξιτάρουν τα υποθετικά σενάρια, θα θέλαμε να δούμε πώς θα εξελίσσονταν για να επιβεβαιώσουμε το προσωπικό μας κριτήριο.
Αλίμονο, αν καθόμαστε να συζητάμε για «εγκλήματα» του Ιβάν. Ο Παναθηναϊκός, το μόνο πρόβλημα σε αυτά τα δύο ματς ήταν η ικανότητα του να τελειώσει φάσεις. Κι αυτό δεν οφείλεται στον προπονητή, αλλά στους παίκτες. Γιατί αν οι φάσεις βγαίνουν, τι παραπάνω να κάνει ο προπονητής; Και οι φάσεις δεν ολοκληρώνονται σωστά είτε από κακό βράδυ παικτών, είτε από κακή απόφαση της στιγμής, είτε γιατί κάποιοι παίκτες δεν κάνουν. Δεν κάνουν όχι γενικά, αλλά για τον Παναθηναϊκό. Για τον Παναθηναϊκό όχι ως μέγεθος, αλλά ως στυλ παιχνιδιού.
Αϊτόρ ή Μλαντένοβιτς, Σπόραρ ή Βέρμπιτς;
Αν μπορούμε κάτι να πούμε ως σενάριο που ίσως να έφερνε κάτι περισσότερο στον Παναθηναϊκό, όχι όμως και την πρόκριση απαραίτητα, είναι η επιλογή Μλαντένοβιτς. Ο Αϊτόρ δεν ήταν σε θέση για να μπει σε τέτοιο ματς. Δεν είναι ακόμα για να μπει σε αυτούς τους αγώνες. Είναι για να μπει με τον Βόλο. Όχι γιατί δεν είναι καλός παίκτης. Αλλά γιατί μετά από τόσους μήνες εκτός, σωματικά δεν είναι ακόμα για να ανταποκριθεί σε τέτοια απαίτηση και πνευματικά έχει υπέρμετρη ανυπομονησία που τον οδήγησε χθες σε κακές αποφάσεις, όπως η κίτρινη που δέχτηκε ή κάποιες μπαλιές προς τον Σπόραρ. Σε ματς κιόλας που ο Χουάνκαρ ήταν κακός, ο Αϊτόρ φάνηκε ακόμα περισσότερο εκτός.
Αυτό ήταν το μόνο που σύμφωνα με τη δική μου οπτική, η οποία προφανώς δεν είναι σωστή απαραίτητα, αλλά είναι μια εικασία, θα μπορούσε να έχει δώσει παραπάνω καθαρές ευκαιρίες στον Παναθηναϊκό για να σκοράρει. Ειδικά σε δύο φάσεις που ο Χουάνκαρ βγήκε από αριστερά μόνος και κατέληξε στη μία να χάσει το κοντρόλ και στην άλλη να καθυστερήσει και να βγάλει σε λανθασμένο σημείο την πάσα στον Σπόραρ, ο Μλαντένοβιτς θα είχε κάνει καλύτερη δουλειά.
Το έτερο «λάθος», ακόμα πιο υποθετικό και ενδεχόμενα άτοπο για κάποιον που γνωρίζει την ομάδα όπως ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, είναι που επέλεξε τον Σπόραρ αντί του Ιωαννίδη και όχι τον Βέρμπιτς. Φρονώ πως θα μπορούσε να προσφέρει περισσότερα ο Μπέντζαμιν, ειδικά σε κάποιες εκτελέσεις.
ΥΓ. Ο Σπόραρ θα συνεχίσει να μπαίνει στο στόχαστρο χωρίς να φταίει. Δεν είναι κακός επιθετικός. Είναι κακός επιθετικός για αυτό που παίζει ο Παναθηναϊκός του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Δεν ταιριάζει. Δεν είναι πρόβλημα τα τελειώματα του. Είναι η ποδοσφαιρική του αντίληψη. Δεν έχει καλά κοντρόλ με την πλάτη, δεν μπορεί να σπάει σωστά αριστερά ή δεξιά και πάει τη μπάλα προς τα πίσω. Στον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού για παράδειγμα, θα έδειχνε καλύτερα στοιχεία. Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να πάρει την απόφαση να τον πουλήσει και να ψάξει κάτι άλλο.
