Δεν χρειάζεται να περιμένουμε να συμβεί κάτι άλλο. Μπορούμε να το αναφωνήσουμε για τον Τεντόγλου. Μπορεί ο στίβος να μην έχει την αίγλη του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ, μπορεί τα ατομικά αθλήματα να μην εντυπωσιάζουν τόσο, αλλά να μας συγχωρούν ο Γκάλης, ο Πετρούνιας και ο Αντετοκούνμπο, αλλά ο Μίλτος Τεντόγλου είναι με διαφορά ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής όλων των εποχών.
Και αυτό δεν χρειάζεται να το πούμε εμείς ή να υπερθεματίσει κανείς. Μπορεί απλά να αραδιάσει τα μετάλλια του, στα οποία προστέθηκε ένα ακόμα χρυσό στο Παγκόσμιο Στίβου στη Βουδαπέστη.
Ένα χρυσό του έλειπε. Αυτό σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανοιχτού Στίβου. Έχει πάρει χρυσό σε Ολυμπιακούς, έχει πάρει χρυσό σε Ευρωπαϊκό Ανοιχτού και Κλειστού, έχει πάρει χρυσό σε Παγκόσμιο Χρυσού, ήταν ώρα για να το κάνει και στον Ανοιχτό Στίβο.
Μπορεί στα ημιτελικά να έκανε άλλος το άλμα στα 8.54 και ο Μίλτος Τεντόγλου να έμεινε στα 8.25, ήταν όμως αρκετο. Είχε κρατήσει όχι ένα, αλλά δύο καλά άλματα για τον τελικό.
Το πρώτο έγινε μόλις στην πρώτη του προσπάθεια και πιο συγκεκριμένα με τον Τεντόγλου να προσγειώνεται στα 8 μέτρα και 50 εκατοστά.
Ο Γουέιν Πίνοκ απάντησε με 8.50 στο δεύτερο του άλμα και καθώς είχε κάνει στο πρώτο του άλμα 8.40, στην ισοβαθμία ήταν πρώτος. Ο Μίλτος ταυτόχρονα, είχε ένα δεύτερο άλμα που βγήκε άκυρο, οπότε όπως εξελισσόταν ο αγώνας, ήταν δεδομένο πως έπρεπε να πετύχει ένα άλμα στα 8.40, ώστε να ισοφαρίσει τον Πίνοκ και να είναι πρώτος στην ισοβαθμία, αφού είχε κάνει το μεγαλύτερο άλμα στην πρώτη προσπάθεια.
Του πήρε τη μπουκιά από το στόμα ο Τεντόγλου
Και τι πήγε κι έκανε ο Τεντόγλου; Πήγε στο 6ο άλμα, κι ενώ ο Πίνοκ είχε ακόμα μια προσπάθεια, και έπεσε στα 8.52 για να βρεθεί πρώτος, αφού ο Τζαμαϊκανός έκανε 8.38 στην δική του 6η, και να μην ξαναζήσει ό,τι έζησε πέρσι στο Όρεγκον, όπου είχε κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο.
Είναι χαρακτηριστική η αντίδραση του Τεντόγλου στο νικητήριο άλμα, όπου για λίγο πιστεύει ότι δεν έχει περάσει πρώτος, ότι σπατάλησε το άλμα του, αλλά μετά ακούγεται το 8.52 και αρχίζουν τα πανηγύρια και του ίδιου και του σπουδαίου προπονητή του, του Γιώργου Πομάσκι.
Ο Μίλτος είναι ο κορυφαίος παγκοσμίως στο αγώνισμα εδώ και 7 χρόνια, διάρκεια και συνέπεια που δεν έχει πετύχει κανείς Έλληνας αθλητής στο παρελθόν και έχει ακόμα να δώσει. Μέχρι την επόμενη φορά, θα πάει να βάλει αυτό το χρυσό στα 5 χρυσά Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, στο χρυσό της Ολυμπιάδας του Τόκιο, στο χρυσό του Παγκοσμίου Κλειστού και στο ασημένιο του Παγκοσμίου Ανοιχτού.
Πού θα τα χωρέσεις όλα αυτά ρε Μίλτο;
«Έχασα ευκαιρία για 8.70», είπε ο Τεντόγλου
Ο ίδιος στις δηλώσεις του πάντως, φάνηκε κάπως απογοητευμένος γιατί το τελευταίο του άλμα είχε προοπτική για ψηλότερα, ίσως για ρεκόρ αγώνων, αλλά ο Τεντόγλου άπλωσε γρήγορα τα πόδια του στην προσγείωση.
«Είχα υποσχεθεί από πέρσι ότι θα το πάρω. Κατάφερα στο τελευταίο άλμα να το πάρω. Πέρσι ήμουν καλά αλλά ήταν κακός αγώνας, ήμουν σε κακή μέρα.
Σήμερα δεν είχα δικαιολογία. Ήταν δύσκολη μάχη αλλά προσπάθησα να κάνω το καλύτερο. Ήταν πολύ δύσκολος ο αγώνας. Δεν ήμουν άνετος. Μετά το τρίτο άλμα άρχισα να αισθάνομαι κράμπες. Και δεν ήξερα τι μπορώ να κάνω. Στο τελευταίο άλμα, αφού δεν πόνεσα στα προηγούμενα μπήκα να το κάνω. Ήταν δύσκολος αγώνας, ήμουν σε δύσκολη κατάσταση. Στόχος μου ήταν το 8.50 στο πρώτο άλμα και μετά ό,τι περισσότερο, δεν με άφησαν τα πόδια μου, το κλίμα, είχε πολλή ζέστη και υγρασία.
Στο τελευταίο άλμα άφησα τα πόδια μου στην άμμο. Γι’ αυτό νευρίασα με το που τελείωσε, γιατί ήταν άλμα για 8.70, άφησα τα πόδια μου στην άμμο, είναι ένα λάθος που θα το θυμάμαι για πάντα. Είμαι ευχαριστημένος που κέρδισα, αλλά θα μπορούσα να κάνω ρεκόρ. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι αφήνω τα ποδιά μου στην προσγείωση και δεν ξέρω γιατί. Ήθελα κάτι καλύτερο γιατί ήμουν σε εξαιρετική κατάσταση. Τι να κάνουμε..; Έτσι είναι οι αγώνες.
Ευχαριστώ όλους τους Έλληνες, όλη η κερκίδα εκεί ήταν Έλληνες. Με βοήθησέ αυτό αλήθεια. Μου έδωσε πολύ δύναμη η κερκίδα. Τα ποδιά μου ήταν χάλια, νόμιζα ότι θα τραυματιστώ αλλά το πάλεψα.
Τώρα πρέπει να υπερασπίζομαι τους τίτλους μου. Μόνο οι Ολυμπιακοί Αγώνες τώρα είναι το top top. θα προσπαθώ πάντα για το καλύτερο.
Ο Πομάσκι μου είπε ότι “το έχεις μπορείς να το κάνεις”. Ήξερε ότι θα το κάνω».
