Περιεχόμενα
Ήταν σε ένα ματς με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο, πριν ένα μήνα και 5 μέρες που κατά την αλλαγή του, με το σκορ στο 2-0, με τον ίδιο σκόρερ του 1-0, πιάνει τον Τερίμ και του λέει πως ήρθε η ώρα να γίνουν πρωταθλητές. Είναι σε ένα ματς με τον Ολυμπιακό, αυτή τη φορά στο Καραϊσκάκη, όπου δεν έχει σκοράρει αλλά έχει προσφέρει πολλά περισσότερα, που δηλώνει όχι με λόγια, αλλά με την εμφάνισή του πως θα εξαντλήσει κάθε πιθανότητα για να φέρει το πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό.
Πέρσι, βρέθηκε πολύ κοντά ο Μπερνάρ και ο Παναθηναϊκός στο να το κατακτήσουν. Αλλά με τον τρόπο που προσεγγίζει το ποδόσφαιρο ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, η 2η θέση ήταν το ταβάνι. Τουλάχιστον σε ένα πρωτάθλημα όπου υπήρχε ο Αλμέιδα και η ΑΕΚ, που είχαν μια πιο διψασμένη ποδοσφαιρική προσέγγιση.
Η μπάλα είναι σαν το άτομο που έχεις ερωτευτεί. Αν δεν το διεκδικήσεις, αν δε δείξεις δίψα, αν δε δείξεις πως ξέρεις πού πατάς και ότι έχεις την ικανότητα να του προσφέρεις όσα ψάχνει, το καλύτερο που θα πάρεις είναι ένα σεξ. Στην περσινή σεζόν, ο Παναθηναϊκός πήρε ένα σεξ και έγινε το αίσθημα, όχι η σχέση της μπάλας. Αυτή ήταν η ΑΕΚ.
Στη φετινή σεζόν, προέκυψε κι ένας 2ος εξίσου διεκδικητικός με την ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ. Κι όσο ο Παναθηναϊκός βάδιζε με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, πάλι στο τέλος με ένα σεξ θα έμενε. Κι αυτή τη φορά ίσως ούτε αυτό.
Ο Τερίμ των ντέρμπι κι ο Μπερνάρ της ελευθερίας
Δεν ξέρω αν ο Φατίχ Τερίμ θα οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα. Είναι εμφανές όμως ότι έπρεπε να γίνει μια αλλαγή και να έρθει κάποιος που να έχει τα κότσια να πει σε Αλμέιδα-Λουτσέσκου «αυτό μου ανήκει». Ακόμα κι αν οι παίκτες που έχει στη διάθεσή του δεν μπορούν να υποστηρίξουν αυτή τη δήλωση.
Ο Φατίχ Τερίμ δείχνει προς ώρας να το κάνει αυτό. Μπορεί στα ματς με υποδεέστερους αντιπάλους να απαιτείται το στυλ του Ιβάν, αλλά στα ντέρμπι έχουμε δει μέχρι σήμερα έναν Παναθηναϊκό που ήταν κατώτερος του αντιπάλου μόνο με τον ΠΑΟΚ στο 2ο ματς κυπέλλου και στο πρωτάθλημα στο 2ο ημίχρονο στην Τούμπα.
Σε 4 ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, στον πρώτο ημιτελικό στην Τούμπα και με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο Παναθηναϊκός ήταν σε όλα τα ματς πιο κοντά στη νίκη. Σε 3 ματς την πήρε, σε 3 ματς ήρθε ισοπαλία.
Θα έχει ενδιαφέρον αν ο Τερίμ παρουσιάσει έναν τόσο εντυπωσιακό Παναθηναϊκό με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ σε 3 εβδομάδες στη Λεωφόρο. Απέναντι στον Ολυμπιακό είδαμε μια ομάδα που και στα 3 της γκολ είχε τέτοια ανάπτυξη που ο αντίπαλος δεν προλάβαινε να καταλάβει από πού του ερχόταν.
Σίγουρα, ο Παναθηναϊκός δεν είναι τέλειος, σίγουρα έχει θέματα να λύσει, όπως η αδυναμία του Μλαντένοβιτς στην αριστερή μεριά να κάνει το απλό διώξιμο και όχι ζεμπεκιά ή όπως η αδυναμία του Ακαϊντίν να δώσει γρήγορα τη μπάλα και σχεδόν πάντα να έχει μια αμφιβολία που καθυστερεί την πάσα, με αποτέλεσμα να κλείνεται γρήγορα.
Απέναντι στην ΑΕΚ που ξέρει να πρεσάρει φανταστικά, ο Ακαϊντίν δύο φορές να διστάσει, η μπάλα θα βρεθεί στα δίχτυα στα επόμενα 5-6 δευτερόλεπτα.
Ο Μπερνάρ τους έκανε «χαζούς»
Αλλά ο Τερίμ παρέταξε για πρώτη φορά χθες μια νορμάλ 11άδα βάσει των διαθέσιμων επιλογών. Ο Παναθηναϊκός έχει όλους τους τραυματισμούς του στην άμυνα εδώ και 2 εβδομάδες, πράγμα σχεδόν μεταφυσικό. Μάγκνουσον, Μπράουν μόνιμα τραυματίες, ο Σένκεφελντ διαρκώς με ενόχληση, ο Γεντβάι ξανά τραυματίας για 1 μήνα, Χουάνκαρ επίσης λείπει ένα μήνα κοντά, ενώ χθες είχε και τιμωρημένο Βαγιαννίδη.
6 παίκτες λείπουν από την άμυνα και ευτυχώς που ο Αράο αντεπεξέρχεται τρομερά ως αμυντικός και ανεβάζει επίπεδο όποιον παίζει δίπλα του. Ευτυχώς που αντέχουν ο βιονικός Κώτσιρας και ο Μλαντένοβιτς να παίζουν ασταμάτητα χωρίς να υπάρχει εναλλακτική. Οι 15 μέρες ξεκούρασης θα βοηθήσουν σημαντικά.
Επιθετικά πάντως, ο Τερίμ παρουσίασε μια ομάδα που άλλαζε πάσες με ρυθμό Μπαρτσελόνα στα καλά της και κεντρικό ρόλο σε αυτό είχαν (και) χθες ο Ιωαννίδης με τον Μπερνάρ. Ο δεύτερος είναι αυτός που ανεβάζει επίπεδο δημιουργικά τον Παναθηναϊκό. Και όταν έχει μπροστά και δίπλα του Τσέριν, Μπακασέτα, Ιωαννίδη και Παλάσιος, η δουλειά του φαίνεται και στο αποτέλεσμα. Όταν έχει δίπλα του Βιλένα, Τζούρισιτς, Αϊτόρ, Σπόραρ, τότε ό,τι και να κάνει, στράφι θα πάει.
Ο Μπερνάρ δείχνει άλλος άνθρωπος επί Τερίμ, ειδικά από την ανακοίνωση της μετακίνησης του στη Μινέιρο από το καλοκαίρι και η απόδοσή του, ειδικά επειδή αυτή γίνεται από θέση αριστερού εξτρέμ και όχι 10αριού, είναι τρομερή. Μοιάζει ακόμα και πιο γρήγορος σε σχέση με τον Μπερνάρ του προηγούμενου ενάμιση χρόνου.
Είχαμε γράψει πέρσι εδώ ότι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι σαν τον Μπαρτζώκα, δεν θέλει να εξέχει κανένα κεφάλι από τους παίκτες του, θέλει πιόνια για να παίζει το σκάκι του. Σε ένα τέτοιο στυλ όμως, δε μπορεί να έχεις παίκτες που θέλουν ελευθερία κινήσεων και να περιμένεις να αποδώσουν. Είναι ο λόγος που ο Σπόραρ φαίνεται τόσο κακός, ο λόγος που ο Μπερνάρ ήταν τόσο κακός και ο λόγος που αναδείχθηκε ο Αϊτόρ.
Σε ένα πιο άμεσο επιθετικά στυλ παιχνιδιού που πάει να παίξει ο Παναθηναϊκός με Τερίμ (του βγαίνει στα ντέρμπι γιατί κι ο αντίπαλος δεν παίζει ταμπούρι, αλλά δεν του βγαίνει με Λαμίες και Κηφισιές γιατί δεν ξανοίγονται), ο Μπερνάρ δείχνει όλη του την κλάση. Οκ, τα τελειώματα του δύσκολα θα φτιάξουν, αλλά ο τρόπος που απελευθερώνει τους συμπαίκτες του και τους βγάζει σε θέση βολής, είναι τρομερός.
Ο Τερίμ δίνει αυτοπεποίθηση στους παίκτες του…θα είναι αρκετό;
Χθες, στο πρώτο γκολ έχει κάνει τους αμυντικούς του Ολυμπιακού να ψάχνονται πώς τους ξέφυγε, αλλά κάνει λίγο πιο ανοικτό κοντρόλ που τον αναγκάζει να κάνει το αδύναμο πλασέ με το φάλτσο. Στο 2ο γκολ έχει πάρει πάνω του αμυντικό, δίνει την πάσα στον Μπακασέτα που σουτάρει με όλη την άνεση για να σκοράρει μετά ο Ιωαννίδης. Και στο 3ο γκολ έχουμε την αποθέωση. Την ώρα που όλη η άμυνα του Ολυμπιακού περιμένει σουτ ή σέντρα στα ψηλά, αυτός έχει την ψυχραιμία να κάνει συρτή πάσα στον ολομόναχο Ιωαννίδη, τη στιγμή που ο Πασχαλάκης έχει αφήσει ελεύθερα τα 3/4 του τέρματος.
Ο Παναθηναϊκός δεν έγινε προφανώς πρώτο φαβορί για πρωτάθλημα. Παραμένει 3ος, πίσω από την ΑΕΚ και ελαφρώς πιο πίσω από τον ΠΑΟΚ. Ο Τερίμ όμως δείχνει να του δίνει μέσω των ντέρμπι μια αυτοπεποίθηση. Ένα σούπερ ρόστερ με χαμηλή αυτοπεποίθηση δεν πάει πουθενά. Ένα μέτριο ρόστερ με σούπερ αυτοπεποίθηση, μπορεί να πάρει ως και πρωτάθλημα. Αν δεν υπήρχε η διακοπή, ο Παναθηναϊκός κι ο Τερίμ θα είχαν το μομέντουμ.
Θα υποδέχονταν έναν ΠΑΟΚ σε μίνι κρίση, μετά από επαναληπτικό με τη Ζάγκρεμπ που είτε θα είχε αποκλειστεί είτε θα είχε προκριθεί μετά από μεγάλη σωματική και πνευματική προσπάθεια και με νίκη θα πήγαινε δεύτερος με διαφορά δύο βαθμών. Μπορεί αυτό το σενάριο να γίνει και σε 3 βδομάδες.
Σε κάθε περίπτωση, είναι διαφορετικό ο Τερίμ να χάσει το πρωτάθλημα με 3 βαθμούς διαφορά και να νιώθουν ΑΕΚ και ΠΑΟΚ την πίεση, και διαφορετικό να έχανε χθες και να είχαν τελειώσει όλα. Υπάρχει, άλλωστε, ακόμα το διακύβευμα της 2ης θέσης και της Ευρώπης, γιατί σίγουρα ο Τερίμ δε θα ήθελε να πάει ο Παναθηναϊκός στον τελικό κυπέλλου για να παίξει την επιβίωσή του και την ευρωπαϊκή έξοδο.
