«Παράνοια είναι να κάνεις το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα». Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν τόσο σαφής, όσο και ο Στέφανος Τσιτσιπάς απαιτώντας από τη μητέρα του να αποχωρήσει από το box των προπονητών του. Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο μοναδικός τενίστας παγκοσμίου επιπέδου που έχει αναδείξει η χώρα έφερνε σε αμηχανία τους ανθρώπους του.
Θα περίμενες από έναν αθλητή που έχει συνηθίσει πλέον τη σκληρή πίεση μέσα στα κορτ, ζώντας κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας, να μπορεί να κοντρολάρει τον συναισθηματισμό του. Βαδίζοντας πλέον προς τα 25 του, ο Τσιτσιπάς μοιάζει μπλοκαρισμένος, ανήμπορος να διανύσει τα λίγα -αλλά πιο ζόρικα- μέτρα που χωρίζουν το «πολύ καλός» από το «φημισμένος».
Η ευμετάβλητη ψυχοσύνθεσή του εμφανίζεται με την πρώτη στραβή. Ποιος αθλητής μπορεί να κερδίσει με τα νευρά του Στέφανου, ειδικά σε ένα άθλημα όπου στο «job description» είναι ξεκάθαρο: το καθαρό μυαλό, η ακρίβεια των χτυπημάτων και η ζεν προσέγγιση είναι προαπαιτούμενα.
Τα ακριβώς αντίθετα δηλαδή από όσα είδαμε τις προάλλες, όταν στον αγώνα εναντίον του Ντανίλ Μεντβέντεφ, στο Open της Ρώμης, επιτέθηκε φραστικά στη μητέρα του. Όπως είναι φυσικό, τα social media πήραν για άλλη μια φορά «φωτιά», το βίντεο έγινε viral και για άλλη μια φορά, αντί να βρίσκεται στο επίκεντρο η απόδοση του Στέφανου, όλος ο κόσμος σχολιάζει τις οικογενειακές διαφορές.
Για άλλη μια φορά ο πατέρας του Στέφανου κλήθηκε να καθησυχάσει τους θαυμαστές του γιου του.
Οι «διαδρομές» της οικογένειας Τσιτσιπά
Ως ο πρωτότοκος γιος της οικογένειας του Απόστολου και της Τζούλιας, ο Στέφανος Τσιτσιπάς «κουβαλάει» τα όνειρα των γονιών του, να διαπρέψει στο άθλημα στο οποίο και οι δυο τους έχουν αφοσιωθεί στη ζωή τους. Όμως όσο περνούν τα χρόνια, τόσο και πιο αμήχανο μοιάζει να μπορούν να υπηρετήσουν και τους δύο ρόλους, του γονιού και του προπονητή.
Μπορεί το ταλέντο του να είναι αναμφίβολο, αλλά και ο συνετός σχεδιασμός της καριέρας του από τους γονείς του δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί. Όμως αυτή η «συνεργασία» φαίνεται πως έχει πιάσει εδώ και καιρό «ταβάνι». Και είναι τόσο χαμηλοτάβανη αυτή η σχέση, που τα συσσωρευμένα συναισθήματα κοχλάζουν.
Μια η μητέρα του να δίνει εντολές στα ρωσικά -την ώρα που αντιμετωπίζει Ρώσο, την άλλη ο πατέρας του να τον ζορίζει για προπόνηση, ο Στέφανος μοιάζει αδύνατον να διαχωρίζει την ιδιότητα του γιου από του αθλητή, αφού και τα όρια είναι δυσδιάκριτα.
Για κάθε βρισίδι που καταγράφεται on camera, υπάρχει ένα εντυπωσιακό δώρο. Για κάθε βίντεο στο οποίο μιλάει στοργικά για τη μητέρα του, υπάρχει μια «στιγμή παραφροσύνης», όπως θα έλεγε και ο Σωτηρακόπουλος για τα αυτογκόλ.
«Πράγματα που είναι εκτός ελέγχου επηρεάζουν τον Στέφανο Τσιτσιπά. Η οικογένειά του, έχει επενδύσει τόσο πολύ στην επιτυχία του. Θέλουν τόσα πολλά για εκείνον, θέλουν να τον βοηθήσουν από τις κερκίδες, αλλά απλώς τον πληγώνουν. Και αυτό βλάπτει τις πιθανότητές του να παίξει καλό τένις», έχει δηλώσει ο Jim Courier, βετεράνος τενίστας έπειτα από την ήττα του από τον Ρούμπλεφ το 2022. Αλλά δεν σταμάτησε εκεί.
Μεταξύ άλλων, ο πρώην Νο1 συνέστησε στην οικογένεια να κάνουν θεραπεία. «Φαίνεται ότι χρειάζονται μια συνεδρία ψυχοθεραπείας για να τα καταλάβουν όλα. Γιατί όλοι θέλουν το ίδιο. Θέλουν το παιδί τους να τα πάει καλά, φυσικά και το κάνουν, αλλά απλά δεν λειτουργεί. Ο τρόπος που συμβαίνει αυτή τη στιγμή, τον πληγώνει περισσότερο παρά τον βοηθά».
Στέφανος Τσιτσιπάς: Εν αναμονή Νο1!
Η αθλητική εξέλιξη του Τσιτσιπά δεν φαίνεται να συμβαδίζει με την πνευματική του. Την ώρα που ο Κύργιος, ο Μεντβέντεφ φαίνεται πως δείχνουν τον δρόμο και στους υπόλοιπους αντιπάλους για το πώς θα τον νικήσουν, εκείνος δείχνει ευάλωτος στην πρώτη στραβή.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η είδηση της αποχώρησης του προπονητή του και παλιού σταρ του τένις, Μαρκ Φιλιππούση, έρχεται για να επιβεβαιώσει πως κάτι δεν «ρολάρει» σωστά στην #TeamStefanos. Από την άλλη, δεν θα ήταν ρομαντικό να περιμένουμε από τον Τσιτσιπά το κάτι παραπάνω, αφού διαθέτει όλο το «πακέτο» για να δει το όνομά του με χρυσά γράμματα στο πάνθεον του παγκόσμιου τένις.
Ο απογαλακτισμός, ιδιαίτερα στις μεσογειακές οικογένειες φαντάζει δύσκολος, ωστόσο απαραίτητος. Του το λέει και ο Αϊνστάιν, άλλωστε.
