Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης συμφωνίας ολοκληρώθηκε, με τον Εργκίν Αταμάν να υπογράφει το προσύμφωνό του με τον Παναθηναϊκό για να αναλάβει την θέση του head coach για την διετία 2023-2025. Η δέσμευση της συμφωνίας δεν ήρθε με ανακοίνωση της ΚΑΕ, αλλά με ανάρτηση του προέδρου της ομάδας, κ. Δημήτρη Γιαννακόπουλου.
Το ενδιαφέρον τώρα στρέφεται στην παρουσία του Αταμάν για τον πάγκο της Εφές ως το τέλος της σεζόν, με τις προθέσεις των Τούρκων να μην είναι προς το παρόν σαφείς ως προς το πώς θα χειριστεί το ζήτημα εν όψει και των play offs της τουρκικής λίγκας.
Γιατί ο Αταμάν ήταν η μόνη επιλογή
Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός πήρε την απόφαση να διώξει τον Ράντονιτς και βγήκε στην αγορά για αναζήτηση του επόμενου προπονητή, και με δεδομένη την απόφαση της διοίκησης να διεκδικήσει κορυφαίο όνομα, οι επιλογές που είχαν οι Πράσινοι ήταν πολύ συγκεκριμένες.
Ο Πάμπλο Λάσο ήταν τον Φεβρουάριο ο μοναδικός διαθέσιμος από το πάνω πάνω ράφι. Στην πορεία, υπήρξε αυτή η ρήξη στις σχέσεις Αταμάν-Εφές και ο Τούρκος μπήκε στο στόχαστρο και μάλιστα ως πρώτη επιλογή, από την στιγμή που ο Λάσο είχε δεχτεί, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, πρόταση για να αναλάβει άμεσα, αλλά δεν ήθελε να έρθει μεσούσης της σεζόν.
Άλλες επιλογές που υπήρχαν για τον Παναθηναϊκό, ήταν ο Πασκουάλ και ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, οι οποίοι όμως θα κατέληγαν για το μέλλον τους προπονητικά προς το τέλος Μαΐου ή τις αρχές Ιουνίου.
Ο Παναθηναϊκός δε θα μπορούσε να περιμένει ως τότε, καθώς θα είχε χαθεί το πιο σημαντικό διάστημα για το κυνήγι παικτών στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Ο Αταμάν κατέληξε να είναι ο μοναδικός που θα μπορούσε να αναλάβει τον πάγκο από το πάνω ράφι της Ευρώπης από τη στιγμή που οι Πράσινοι ήθελαν να τελειώνουν με το ζήτημα όσο πιο άμεσα γίνεται και πλέον έχει βρεθεί το πιο σημαντικό κομμάτι του παζλ της επόμενης σεζόν.
Ο Παναθηναϊκός βρίσκει στο πρόσωπο του Αταμάν έναν άνθρωπο που θα βάλει σε μια τάξη τα αποδυτήρια, κάτι που έλειπε από την ομάδα τα τελευταία 3 χρόνια, και ένας προπονητής που αλλάζει και το στάτους των Πρασίνων στη μεταγραφική αγορά, αφού η στόχευση σε ονόματα τύπου Καμπάτσο διευκολύνεται όταν υπάρχει ως ατού ο Αταμάν κι όχι ο Ράντονιτς ή ο Σερέλης.