Τα τελευταία είκοσι χρόνια, πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι σκύλοι είναι κοινωνικοί και πολύ ευαίσθητοι στις ανθρώπινες ενδείξεις.

Παρά την πρόοδο στην  επιστήμη της γνωστικής συμπεριφοράς των σκύλων, λίγοι ερευνητές εξερεύνησαν τις κοινωνικές δεξιότητες που έχει η γάτα.

Εξάλλου οι σκύλοι, που κατάγονται από τους κοινωνικούς γκρίζους λύκους, είχαν εκτραφεί σκόπιμα για να εκπληρώνουν συγκεκριμένους ρόλους δίπλα στους ανθρώπους.

Οι γάτες από την άλλη πλευρά κατάγονται από τις μοναχικές αφρικανικές αγριόγατες και δεν είχαν υποστεί την ίδια επιλεκτική πίεση από τους ανθρώπους. Ως αποτέλεσμα, θεωρούνταν αντικοινωνικές και μη συνεργάσιμες, καθιστώντας τες μη ελκυστικά αντικείμενα έρευνας.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, μια μικρή ομάδα αφοσιωμένων επιστημόνων έχει πραγματοποιήσει έρευνες που δείχνουν ότι έχουμε υποτιμήσει τις κοινωνικές δεξιότητες των γατών και το ενδιαφέρον σε αυτόν τον τομέα αυξάνεται.

«Βλέπω όλο και περισσότερες εργασίες κάθε χρόνο,» είπε η Δρ. Κριστίν Βιτάλε, επιστήμονας στην συμπεριφορά των ζώων στο Πανεπιστήμιου του Μέιν. «Έχουμε πολλά να καλύψουμε.»

Η Δρ. Βιτάλε , που έχει τρεις  γάτες, συνεργάζεται συχνά με τη διευθύντρια του εργαστηρίου αλληλεπίδρασης ανθρώπου – ζώου στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον.

Η Δρ. Βιτάλε μίλησε πρόσφατα στους New York Times για την έρευνά τους και για τη μελέτη των ονείρων της σχετικά με τη γνωστική ικανότητα των  γατών.

Τι κάνουν λάθος οι άνθρωποι για τις γάτες;

Το μεγαλύτερο λάθος είναι ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι  γάτες δεν είναι κοινωνικά πλάσματα ή ότι η κοινωνική αλληλεπίδραση δεν είναι σημαντική για αυτές. Οι γάτες είναι πολύ ευέλικτες στη κοινωνική τους συμπεριφορά. Είναι πολύ ατομική και εξαρτάται από την κάθε γάτα και τις προσωπικές της εμπειρίες.

Οι γάτες πρέπει να βιώσουν κοινωνικοποίηση με ανθρώπους σε μια κρίσιμη περίοδο της ζωής τους για να αναπτύξουν υγιή κοινωνική συμπεριφορά προς τους ανθρώπους. Έτσι, αν έχετε μια γάτα που δεν έχει ποτέ συναντήσει άνθρωπο, ειδικά όταν ήταν  γατάκι, θα μεγαλώσει φοβούμενη τους ανθρώπους, γιατί δεν έμαθε ποτέ ότι οι άνθρωποι μπορεί να είναι πηγή καλών πραγμάτων.

Όταν δοθούν οι κατάλληλες εμπειρίες, βλέπουμε ότι οι γάτες-σύντροφοι μπορούν να δημιουργήσουν δεσμούς με τους ιδιοκτήτες τους, οι δεσμοί αυτοί μπορεί να είναι ισχυροί και να παραμένουν σταθεροί με την πάροδο του χρόνου.

Τι περιλαμβάνει η εκπαίδευση γατών;

Όπως τα μαθήματα εκπαίδευσης σκύλων, η Βιτάλε κάνει με τα γατιά πράγματα όπως κάθισμα, να έρχονται όταν καλούνται, να πηγαίνουν στο χαλάκι, περπάτημα με λουρί και ζώνη. Στο τελικό μάθημα, οι άνθρωποι δίδασκαν ένα κόλπο που ήθελαν να κάνουν με τη γάτα τους.

Έτσι είχε ανθρώπους να διδάσκουν πηδήματα μέσα από ένα στεφάνι. Όπως λέει, η πιο προχωρημένη συμπεριφορά ήταν να κάθονται και να μένουν ενώ βγαίνουν βόλτα με καγιάκ στη λίμνη.

Είχε πάνω από 50 γατάκια και τους ιδιοκτήτες τους. Τα γατάκια, ηλικίας 3 έως 8 μηνών, μπορούσαν να έρθουν σε αυτό το περιβάλλον, να κάνουν εκπαίδευση, να κοινωνικοποιηθούν και ποτέ δεν είχαμε καυγά. Σημαντικός παράγοντας είναι και η διαχείριση της κατάστασης, η παρακολούθηση της συμπεριφοράς των  γατών. Όταν μια γάτα αρχίζει να δείχνει σημάδια άγχους, είναι ώρα να τελειώσει η συνεδρία και να πάει σπίτι.

Ποιο είναι το επόμενο βήμα

«Συλλέγουμε δεδομένα σχετικά με παρεμβάσεις με τη βοήθεια  γατών για παιδιά με αναπτυξιακές διαφορές. Έτσι, τα παιδιά φέρνουν τις κατοικίδιες  γάτες τους στον χώρο μας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον και μαθαίνουν πώς να εκπαιδεύουν τις  γάτες τους, πώς να διαβάζουν τη γλώσσα του σώματός τους και τη συμπεριφορά τους.

Εξετάζουμε αν υπάρχουν πιθανά οφέλη για το παιδί όσον αφορά τη σωματική του δραστηριότητα ή την κοινωνική του ευημερία και, επίσης, αν υπάρχουν οφέλη για τη γάτα. Δημιουργείται βαθύτερος δεσμός μεταξύ της γάτας και του παιδιού; Υπάρχουν διαφορές στην κοινωνική συμπεριφορά ή στην ικανότητά τους να διαβάζουν κοινωνικά σημάδια;», απαντά η Βιτάλε.

«Μόλις αρχίσαμε να εξερευνούμε την κοινωνική γνωστική ικανότητα των  κατοικίδιων και των  γατών σε καταφύγια, αλλά δεν το έχουμε κάνει με τις  γάτες που ελεύθερες ζουν έξω. Υπάρχουν γάτες που ζουν στη Ρώμη, στο Κολοσσαίο.

Στην Ιαπωνία, υπάρχουν νησιά  γατών, τα οποία έχω επισκεφτεί, όπου υπάρχουν μεγάλες ομάδες γατών που ζουν μαζί. Νομίζω ότι θα ήταν ενδιαφέρον να εξετάσουμε πόσο κοινωνικά έξυπνες είναι αυτές οι  γάτες που ζουν έξω».

Τι θα έπρεπε να γνωρίζουν οι ιδιοκτήτες γατών;

«Είχαμε ένα ερευνητικό έργο που έδειξε ότι όταν δίνετε προσοχή στις γάτες, οι γάτες περνούν περισσότερο χρόνο μαζί σας.

Νομίζω ότι οι άνθρωποι πολύ συχνά αποκτούν μια γάτα και την αφήνουν να κάθεται στο σπίτι και δεν κάνουν τίποτα μαζί της. Είναι πραγματικά θέμα εξερεύνησης αυτού του δεσμού, τι προτιμούν και τι μπορείτε να κάνετε μαζί», τονίζει η Βιτάλε.

Πηγή: New York Times