Λένε πως αυτό που βλέπεις στο Instagram, και εν γένει στα social media δεν είναι η αλήθεια. Είναι μόνο ένα μικρό μέρος της αλήθειας. Ενίοτε είναι και μια παραμόρφωσή της. Σε μια εποχή που έχουμε συνηθίσει οι ερωτικές σχέσεις να προβάλλονται πολύ, χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα καλό ή κακό, θεώρησα πως μια κοπέλα που δεν έχει ανεβάσει καμία φωτογραφία και κανένα ξεκάθαρο στόρι, θα είναι ελεύθερη. Οπότε είπα να το δοκιμάσω. Ευτυχώς, το Instagram έχει ακύρωση αποστολής και μπόρεσα να κρατήσω την περηφάνια και την ελάχιστη αξιοπρέπεια που έχω.
Ένας αρκετά διαδεδομένος τρόπος για να ξεκινήσει μια συζήτηση, ειδικά για ανθρώπους που δεν το έχουν με τίποτα με το μπλα μπλα μέσω Instagram κτλ., όπως εγώ, είναι τα reactions στα stories. Είναι λες και οι άνθρωποι στη Meta ήξεραν από πρώτο χέρι πόσο δύσκολη είναι η πρώτη προσέγγιση μεταξύ δύο ανθρώπων που είτε δεν έχουν γνωριστεί ποτέ από κοντά είτε συναντήθηκαν μια φορά κι από τότε απλά ακολουθιούνται, και έβγαλαν τα reactions για να αρχίσει η κουβέντα.
Είναι ένα πολύ βοηθητικό εργαλείο για έναν άντρα τη σήμερον ημέρα τα reactions στα Instagram stories. Τουλάχιστον, για έναν άντρα που σέβεται απόλυτα μια γυναίκα, που σκέφτεται τη θέση της και το πόσες φορές μπορεί να έχει δεχτεί ενοχλητικό και ασεβές φλερτάρισμα. Το reaction είναι ένα σινιάλο που αν το στείλεις δεν προκαλεί και ενόχληση στην άλλη, σε βαθμό να νιώθει άβολα ή ότι την πιέζεις, και της δίνει το μήνυμα να δώσει feedback αν την ενδιαφέρει να φλερτάρει.
Σε αυτό το σημείο αρκετοί και αρκετές θα πουν ότι όταν είσαι άντρας πρέπει να δείχνεις δυναμικός και να παίρνεις την πρωτοβουλία. Ωραία αυτά τα τσιτάτα, αλλά πια δεν ευσταθούν. Δεν ευσταθούν ακριβώς γιατί αν δεν ξέρεις το άλλο πρόσωπο, η κοπέλα εν προκειμένω, τι έχει βιώσει από «πεσίματα», μπορεί η πρωτοβουλία σου να θεωρηθεί ως red flag ενός όψιμου predator και μετά να σου μπει η στάμπα από το πουθενά. Κι αν σας φαίνεται υπερβολικό αυτό, τότε δεν το έχετε βιώσει ή είστε γυναίκες.
Πάμε λοιπόν παρακάτω. Κάνω που λέτε πριν μερικές μέρες ένα reaction στο Instagram σε μια κοπέλα που είχα δει 2-3 φορές, είχαμε μιλήσει στο πλαίσιο κοινής παρέας, δεν είχαμε όμως ιδιαίτερη επικοινωνία παρά μόνο κάτι ξέμπαρκα reactions και likes, που μόνο 15χρονα το θεωρούν αυτό επικοινωνία, οπότε δεν είχαμε καθόλου επικοινωνία.
Αφού κάνω το reaction σε ένα story της με την προοπτική να ανταποκριθεί, περνάει μια ώρα και κάτι, ξαναμπαίνω στο Instagram και βλέπω επόμενο story όπου ο σύντροφός της της κάνει πρόταση γάμου. Εικάζω δηλαδή πως είναι σύντροφός της κι όχι κάποιος περαστικός ή κάποιος φίλος που της έκανε πλάκα.
Εκείνη τη στιγμή με λούζει κρύος ιδρώτας. Λέω μέσα μου «πολύ ωραία, δεν έχεις που δεν έχεις περισσεύουμενη αξιοπρέπεια, τώρα θα παραδώσεις και αυτή την ελάχιστη που σου απέμεινε και πάλι μια κοπέλα θα γελάει εις βάρος σου».
Ευτυχώς, παράδοξο για μένα, εκείνη τη στιγμή σκέφτομαι γρήγορα να πάω στα μηνύματα και να κάνω ακύρωση αποστολής. Κι αν έχει προλάβει να το δει, θα πω ότι το έκανα κατά λάθος κι ότι ήθελα να το κάνω σε προηγούμενο story άλλης κοπέλας ή ότι κάποιο πρόβλημα έχει το Instagram. Εν τέλει, δεν είχε προλάβει να το δει (ή το είχε δει από την ειδοποίηση πάνω και δεν είχε ανοίξει το μήνυμα…ΣΚΑΣΕ ΜΙΚΡΗ ΦΩΝΟΥΛΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ), οπότε η ακύρωση αποστολής περιέσωσε όπως όπως το ψήγμα αξιοπρέπειας που μου είχε μείνει.
Κι έτσι, μπορώ σήμερα να το περιγράφω ως κάτι αστείο και αν με ρωτάνε, να λέω πως είναι ψεύτικη ιστορία, ενώ το μέσα μου ξέρει πολύ καλά πόσο αληθινή είναι. Άλλη μια ένδοξη σελίδα στην φλερτοϊστορία μου γράφτηκε και θα ‘χω να λέω πολλές ιστορίες στα εγγόνια μου, που δε θα είναι δικά μου, αλλά των φίλων μου, και θα με φωνάζουν παππού γιατί εγώ δε θα έχω καν σύντροφο.
