Τα τελευταία 2-3 χρόνια έχουν γίνει μέρος του λεξιλογίου και αν είσαι μεγαλύτερος, συνήθως ακούς τους μικρότερους να σε αποκαλούν είτε boomer είτε millenial. Και αναρωτιέσαι αν σου έβρισαν τη μάνα, αν πρέπει να τους κυνηγήσεις ή αν σου μιλάνε για κάποια μεταδοτική ασθένεια. Αν σε έχουν πει boomer, αυτό σημαίνει πως τα μαντάτα στην κεφαλή δεν είναι και πολύ καλά, γιατί ανήκεις στα γερόντια. Δεν προσδιορίζεσαι από συγκεκριμένη δεκαετία, αν και η ταμπέλα μπήκε πρώτα στους γεννημένους στα 60s, είσαι απλά ένας boomer. Είτε ηλικιακά είτε πνευματικά. Boomers θα γίνουμε όλοι μας κάποια στιγμή.

Αν σε έχουν πει millenial, ανήκεις στην Generation Y, έχεις γεννηθεί δηλαδή κάπου ανάμεσα στο 1981 και το 1996.

Τώρα, έρχεται ένας νέος όρος, γιατί αυτό είναι που έλειπε από τις ζωές μας. Πρόκειται για μια γενιά ανθρώπων που είναι ανάμεσα στην Generation Y και την Generation Z – στην τελευταία ανήκουν όσοι έχουν γεννηθεί μεταξύ 1997 και 2012.

Οι Zillenials, περί ων ο λόγος, βρίσκονται στο ενδιάμεσο των δύο αυτών γενεών. «Σε αυτή την κατηγορία ανήκει μια μικρή κοορτή ανθρώπων που γεννήθηκαν στις αρχές των 90s μέχρι τις αρχές των 00s. Είναι στο μεταίχμιο μεταξύ Gen Z και millenial, γι’ αυτό και η σύμπτυξη σε zillenial», λέει στο CNN η κοινωνιολόγος και διευθύντρια στο Κέντρο Καινοτομίας και Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, Ντέμπορα Καρ.

Το βασικό χαρακτηριστικό αυτών των ανθρώπων είναι ότι, αν και βρίσκονται μεταξύ των 20-30 ετών, έχουν περάσει τόσες αντιθέσεις στις ζωές τους και τόσα παγκόσμια γεγονότα. Όταν ήταν μωρά ή μέχρι 6-7 ετών, έζησαν την 11η Σεπτεμβρίου. Δεν έχουν ιδέα πώς ήταν τα αεροδρόμια πριν. Το 2008 έζησαν την παγκόσμια οικονομική κρίση χωρίς να κατανοούν τι ακριβώς είναι. Και όταν έφτασαν στην ενηλικίωση και ήρθε η στιγμή να σπουδάσουν, έσκασε η πανδημία και δεν είχαν την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν.

Οι zillenials ενώνουν τους δύο κόσμους: ο ένας, της Gen Y, είναι αυτός των πρωτοπόρων της τεχνολογίας, και ο άλλος, της Gen Z, είναι αυτός το ψηφιακών ιθαγενών, αυτών που δεν έχουν ιδέα απο τον αναλογικό κόσμο.

«Μεγαλώνουμε με την τεχνολογία σε όλη μας τη ζωή, αλλά δεν χορεύουμε στο TikTok όπως η Gen Z, ούτε όμως είχαμε MySpace σαν τους millenials», λέει η 23χρονη Σαμπρίνα Γκριμάλντι, η οποία έχει μια μικρότερη αδερφή που ανήκει στη Gen Z και έναν μεγαλύτερο αδελφό που είναι millenial και δεν ταυτίζεται απόλυτα και με τους δύο.

«Βρισκόμαστε σε αυτό το περίεργο, ενδιάμεσο έδαφος για το οποίο κανένας δε μιλάι, που είμαστε εξίσου νέοι και ανακαλύπτουμε πράγματα, στο ξεκίνημα της καριέρας μας, ανακαλύπτοντας τον κόσμο ως ενήλικες. Το πιο παρεξηγημένο πράγμα σχετικά με εμάς, είναι πιθανότατα η ύπαρξή μας», υποστηρίζει η Γκριμάλντι.

«Κάποιες γενιές απορρίπτουν τις ταμπέλες που τους βάζουν άλλοι και κάποιες γενιές υιοθετούν το όνομα μόνο αν βλέπουν πως ταιριάζει στις αξίες και τις διαφορές τους», λέει ο Τζέισον Ντόρσι, ερευνητής στο Κέντρο Διαγενετικής Κινητικής.

«Έχουμε δει ότι οι zillenials απωθούν τις αρνητικές ταμπέλες των millenial και προσπαθούν να μην τις αναπαράγουν, όπως οι clickbait ιστορίες για το πώς να συμπεριφέρεται κάποιος ως ενήλικας ή τι πρέπει να έχει κάνει στη ζωή του μέχρι κάποια ηλικία».

Για τον Ντόρσι, οι zillenials είναι ένας συνδετικός κρίκος που μπορεί να αμβλύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στους millenials και τους GenZs και φαίνεται πως αυτή η άμβλυνση επιτυγχάνεται με την οικολογία, την περιβαλλοντική ανησυχία και ενδιαφέρον.

Φυσικά, σε όλες αυτές τις ταμπέλες, υπάρχει πάντοτε μια χιπστεριά, μια μαρκετίστικη ματιά, που στην ουσία…δεν έχει ουσία. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, κοινωνιολόγος Φίλιπ Κόεν, υποστηρίζει ότι «οι μαρκετίστες και οι ινφλουένσερ θέλουν πάντα να είναι οι πρώτοι που ονομάζουν μια γενιά ή μικρογενιά, για τα κλικ και τους ακόλουθους. Αλλά είναι ανούσιο κάτι τέτοιο πριν κατανοήσουμε τι μελετάμε και γιατί. Οι κοινωνικές επιστήμες δεν δίνουν τόση προσοχή στη διαμάχη μεταξύ των γενεών, κυρίως γιατί είναι απλά ένα hype».

Αυτό βέβαια δεν το ασπάζονται ιδιαίτερα όσοι αποδέχονται την θέση τους σε μια ταμπέλα. «Κάθε φορά που εμφανίζεται μια νέα γένια, υπάρχει μια αντιπαράθεση για το ποιος είναι χειρότερος και γιατί και νομίζω ότι οι zillenials προσπαθούμε να το σταματήσουμε όσο μπορούμε. Δε χρειάζεται να μισούμε κάθε νέα γενιά», εξηγεί η Γκριμάλντι.