Περιεχόμενα
Κάποτε τα πανηγύρια ήταν πασέ. Πήγαινες με το ζόρι και κατά βάση περνούσες χάλια. Χυνόσουν σε μια καρέκλα πλαστική, άκουγες το κλαρίνο επί ώρες και βαθιά μέσα σου πίστευες ότι ήθελαν να κακοποιήσουν τα τύμπανά σου οι αθεόφοβοι. Σε γενικές γραμμές, τα πανηγύρια στα χωριά ήταν (και σε κάποια είναι ακόμα) μια καλτίλα, που νιώθεις πως σε έχουν ρίξει με το ζόρι και πρέπει να τα βγάλεις πέρα.
Οι περισσότερες γυναίκες φορούσαν φανταζί φορέματα, λες και πήγαιναν σε γάμο, συνδυασμένα με τα ψηλοτάκουνα παπούτσια γιατί προφανώς αν δεν τα βάλεις στην χαλικόστρωτη πλατεία του χωριού για χορό, τότε που, (ευτυχώς που το ΚΑΤ δεν είχε δουλίτσα) και στο τέλος της ημέρας εκείνοι που περνούσαν καλά ήταν οι ντόπιοι και όσοι κατάφερναν να πιουν ένα βουνό μπύρας. Φήμες λενε, επίσης, πως όποιος δεν έφτιαχνε κάστρο με τα άδεια κουτάκια μπύρας και δεν τα φωτογράφιζε για να τα ανεβάσει στα social, ήταν ένας φλώρος και μισός.
Μεγαλώνοντας η γνώμη για τα πανηγύρια άλλαξε άρδην. Και σε αυτό ευθύνεται η Ικαρία ξεκάθαρα. Στα χωριά τα πανηγύρια έχουν άλλο vibe, κυρίως γιατί το κλαρίνο απουσιάζει. Και βλέπεις κόσμο που τα αποζητά. Τα ψάχνει όταν πάει σε νησί. Πολλοί πηγαίνουν και στην Ικαρία μόνο γι’αυτά. Που μεταξύ μας, γίνεσαι σαρδέλα μέσα στον όχλο, αλλά κατά ένα μαγικό τρόπο περνάς καλά. Έχει τη φάση του. Αν τώρα, είσαι σε αυτό το mood και σε κάτι μέρες θα σε δούμε να σέρνεις τον χορό, σου αφήνουμε κάποια tips για να το κάνεις σωστά:
Tip #1 – Ρώτα για τα πανηγύρια των ντόπιων
Οι ντόπιοι είναι έξυπνοι άνθρωποι. Ξέρουν πότε πρέπει να κάνουν το πανηγύρι και πότε όχι. Ξέρουν ότι οι πολλοί τουρίστες θα τους το χαλάσουν, αλλά αν τους ρωτήσεις θα σε ενημερώσουν καταλλήλως για το που να πας. Τι εννοώ; Φρόντισε να μάθεις πότε γιορτάζουν οι ντόπιοι, γιατί πολλές φορές κάνουν ένα μικρό πρώτα και την επομένη κάνουν το μεγάλο για τους τουρίστες. Προφανώς η φάση είναι πολύ ωραία στα μικρά, ειδικά αν είσαι χορευταράς.
Tip #2 – Όσο πιο αργά πας τόσο το χειρότερο
Στα πανηγύρια ο σκοπός δεν είναι μόνο να ακούσεις το βιολί ή τη λύρα και να αδειάσεις τις μπύρες του νησιού, είναι και το φαγητό στη μέση. Όλα κι όλα. Υπάρχουν μέρη που κάνουν τρομερό φαγητό, τύπου πιλάφι, που αξίζει να το δοκιμάσεις. Αν πας όμως αργά, δύο θα είναι τα τεινά: Ή δεν θα βρεις ούτε κοκκαλάκι ή θα είναι πάρα πολύ κρύο το κρέας. Και δεν είναι καθόλου ωραίο το κρύο believe me.
Tip #3 – Bring your own bottle, που λένε και οι Άγγλοι
Αν δεν πίνεις την μπύρα, που ας πούμε είναι μια safe επιλογή για να μη φύγεις τρεκλίζοντας από εκεί, τότε τα πράγματα είναι άσχημα. Είναι κάτι χωριά που δίνουν τσίπουρα και κρασιά που είναι πιο βαριά και από τεκίλα. Σε μαζεύουν μετά, όχι αστεία. Οπότε έχε μαζί σου το δικό σου μπουκαλάκι, να το πίνεις σιγά-σιγά και να ξέρεις και την προέλευση του.
