Κάθε γενιά συνηθίζει να λέει πως η εποχή της ήταν η δυσκολότερη ή δυσκολότερη σε σχέση με τους προγόνους της. Δεν βρίσκω κάποιο νόημα να μετρήσει κανείς τις δυσκολίες και να πει ποια ήταν η μεγαλύτερη γιατί όλα είναι ζήτημα προοπτικής και θέσης. Αν δηλαδή μου πουν σήμερα να πάω να ζήσω κάπου χωρίς λεκάνη, θα το θεωρήσω τρομερή δυσκολία. Αν το πουν σε άνθρωπο του 1910, μάλλον δεν θα τον νοιάξει. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να αναγνωρίζουμε κάποια πράγματα και να μη γίνεται ο λαϊκισμός το όπλο που διαλέγουμε.
Τα τελευταία τρία 24ωρα έχουμε διαβάσει για δύο γυναικοκτονίες και παίζει να υπάρξει άλλη μία στην υπόθεση της 17χρονης στο Περιστέρι.
Η περίπτωση της 42χρονης που δολοφονήθηκε από τον 50χρονο άντρα της είναι που αποτελεί την αφορμή για αυτό το κείμενο. Έγραψαν πάρα πολλοί ότι η συγκεκριμένη γυναίκα είχε κάνει δύο φορές καταγγελία στην αστυνομία και δεν είχε γίνει τίποτα και πως είναι τραγικό να ζητάμε από τις γυναίκες να μιλάνε όταν μιλάνε και τις αγνοούν.
Κι ενω αυτός όντως είναι ένας κανόνας που εμπειρικά έχει διαπιστωθεί, καλό είναι να εξετάζουμε κάθε περίπτωση διαφορετικά και να μην προχωράμε σε γενικεύσεις που μόνο αποπροσανατολισμό προκαλούν.
Εδώ γραφόταν χθες ότι όντως η αστυνομία πολύ συχνά δεν κάνει σωστά τη δουλειά της και πως επικρατεί μια ομερτά, ειδικά στην επαρχία. Είναι επίσης σαφές πως καμία σχέση δε θέλουμε να έχουμε με ένα σώμα εξουσίας που τα μέλη του θεωρούν μαγκιά να κάνουν κατάχρηση εξουσίας και να ρίχνουν μπουνιά στον λαιμό ενός ανθρώπου με χειροπέδες ή να του σκάνε γονατιά στην πλάτη κι ενώ δεν προβάλει ίχνος αντίστασης.
Όμως, είπαμε, ο λαϊκισμός να μη γίνεται η εύκολη λύση. Στην περίπτωση της γυναίκας της Ζακύνθου μη βγαίνουν συμπεράσματα και γράφονται αμέσως τουίτ και στάτους που λένε για ανικανότητα της αστυνομίας. Τουλάχιστον τα στοιχεία δεν δείχνουν κάτι τέτοιο. Τα ρεπορτάζ αναφέρουν πως μετά την πρώτη καταγγελία η αστυνομία προχώρησε σε σύλληψη του 50χρονου και έκανε όσα προβλέπει ο νόμος δίχως να καταπατά και τα δικά του δικαιώματα. Εν τέλει, αφέθηκε ελεύθερος αλλά του επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα.
Μετά από κάποιο διάστημα, τα παιδιά ζήτησαν από τη μητέρα τους να του επιτρέψει να γυρίσει σπίτι και εκείνη τα άκουσε. Τι μπορούσε να κάνει εδώ η αστυνομία; Τίποτα. Περνάει ο καιρός, έρχεται η Κυριακή και γίνεται η δεύτερη καταγγελία. Μισή ώρα μετά, η γυναίκα ήταν δολοφονημένη. Δεν υπήρξε δηλαδή διάστημα απόκρισης για την αστυνομία.
Άρα, το να λέμε ότι η αστυνομία δεν έκανε εις διπλούν τη δουλειά της σωστά, στην προκειμένη και μόνο περίπτωση είναι λάθος. Όχι μόνο γιατί ουσιαστικά δεν υπήρξε δεύτερη φορά, αλλά γιατί και στην πρώτη επέβαλε τα περιοριστικά και το θύμα αποφάσισε να δώσει άλλη μια ευκαιρία στον θύτη της και στην οικογένεια τους.
Αν είμαστε και λογικοί, θα συμφωνήσουμε επίσης πως ναι, είναι πολλά τα περιστατικά βίας από πλευράς του άντρα, αλλά αυτό δε μπορεί να οδηγήσει τον νόμο και την αστυνομία στο να θεωρούν εξ αρχής πως ένας κατηγορούμενος είναι ένοχος, γιατί αυτό θα οδηγήσει σε πολύ λάθος μονοπάτι.
Οφείλει η αστυνομία να παρέχει προστασία σε αυτό το άτομο που καταγγέλει εις βάρος του βία, αλλά δε μπορεί να βάλει στη φυλακή τον κατηγορούμενο δίχως στοιχεία. Εκτός κι αν αυτός είναι ο στόχος-θέλημα κάποιων, οπότε τσάμπα διαβάζουν αυτό το κείμενο.
Ο λαϊκισμός είναι πάντοτε ελκυστικός, ειδικά όταν είσαι στην πλευρά του popular opinion και κανείς δεν πρόκειται να σου πει κάτι. Ναι, είναι το πιο εύκολο πράγμα να τα βάλεις με την αστυνομία σήμερα. Και στο 80-90% των περιπτώσεων, δικαιολογημένα. Είναι χρέος όμως για κάθε μετέχοντα στα κοινωνικά, να εξετάζει την κάθε περίπτωση και να βλέπει αν είναι στον γενικό κανόνα ή αν αποτελεί εξαίρεση και αν έχει νόημα να σταθεί στον κανόνα ή όχι.
Προφανώς και πρέπει να αλλάξουν άπειρα στη διαδικασία διαχείρισης καταγγελιών βίας οιασδήποτε μορφής. Κι αυτό ισχύει πριν δολοφονηθεί η γυναίκα στη Ζάκυνθο και ισχύει το ίδιο και τώρα που δολοφονήθηκε.
Στην περίπτωσή της όμως το πρόβλημα δεν είναι η αστυνομία. Είναι τα όσα προβλέπει ο νόμος και άλλα ζητήματα κοινωνικής φύσεως. Δε γίνεται να μιλάμε κατά το δοκούν για δικαιώματα των κρατουμένων και από την άλλη να ζητάμε να συλλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε χωρίς να υπάρχουν στοιχεία ή χωρίς τα στοιχεία να δικαιολογούν ποινή φυλάκισης.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κι εμείς μέσα μας τι χαρακτήρα θέλουμε να έχει το σύστημα απονομής δικαιοσύνης και μετά να συμβάλλουμε ώστε να αλλάξει και να γίνει καλύτερο.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Το βίντεο της ΕΛ.ΑΣ. για τις δυσκολίες των ΑμΕΑ θα έπρεπε να το δουν πρώτα οι ίδιοι οι αστυνομικοί
Ο Gordon Ramsay σου έδειξε την αλήθεια κατάματα κι εσύ ενοχλήθηκες; Για κοίτα το πιάτο σου
