Ξέρεις από καιρό ότι θα έχεις την ευκαιρία να προβάλλεις το Eurobasket στο οποίο θα κοντραριστούν οι 3 κορυφαίοι Ευρωπαίοι παίκτες που είναι ταυτόχρονα και στους 10 καλύτερους στο ΝΒΑ. Οι δύο μάλιστα έχουν πάρει τα 4 τελευταία MVP. Ξέρεις ότι η Εθνική Ελλάδος έχει βλέψεις, έχει ένα καλό ρόστερ, έχει έναν κορυφαίο προπονητή με πολύ καλό team. Ξεκινάει το Eurobasket κυρία ΕΡΤ και τελικά παραδίδεις μια υπηρεσία που αν υπήρχε εφαρμογή να τη βαθμολογήσουμε, θα έπαιρνε με το ζόρι 2 αστεράκια κι αυτά από καλοσύνη.
Δεν ήταν, δυστυχώς, ποτέ η ΕΡΤ το περιβάλλον για να απολαύσει κανείς μεγάλες διοργανώσεις, όπως Euro, Mundial, Eurobasket και Μουντομπάσκετ. Αυτή τη φορά όμως θα έπρεπε να είναι αλλιώς. Για όλους τους παραπάνω λόγους και γιατί αυτή είναι ίσως η πιο χρυσή ευκαιρία της Εθνικής Ελλάδος για το χρυσό. Οι καλύτεροι Έλληνες παίκτες, όλοι μαζί, με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να ηγείται. Χρυσή συγκυρία.
Και αυτό που προσφέρει στον τηλεθεατή είναι ενοχλητικές και κουραστικές μεταδόσεις, ελλιπές και ισχνό ρεπορτάζ και μια post-game εκπομπή που ως εικόνα σου προκαλεί θλίψη. Είναι σαν μαγαζί με ρούχα που ετοιμάζεται να κλείσει και τα πουλάει όλα με εκπτώσεις 80% και σέρνονται όλα τα ρούχα στο πάτωμα και κανείς δε νοιάζεται. Να μας συγχωρεί η ΕΡΤ, αλλά δε θα πάρουμε τα πατσαβούρια της από το πάτωμα.
Ας ξεκινήσουμε από τις μεταδόσεις. 15 χρόνια τώρα ακούμε και βλέπουμε τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα. Έχουν καπαρώσει τις θέσεις, δεν αφήνουν κανέναν άλλο να πάρει έστω ένα ψίχουλο και στην καταμέτρηση βγαίνουν πάντοτε λίγοι. Από πού να το πιάσεις; Από τις κουραστικές επαναλήψεις; Που μπορεί να σου πουν μέσα σε ένα δεκάλεπτο 7 φορές το ίδιο πράγμα για έναν παίκτη; Πρέπει να νομίζουν ότι διεκδικούν κάποιο χρηματικό ποσό σε μπασκετικό κουίζ, δεν εξηγείται αλλιώς.
Δεν θέλουμε να ξέρουμε άλλα fun facts για τους παίκτες. Δε θέλουμε να ακούσουμε για τον Καλάθη ότι έπαιζε στους Florida Gators. Δε θέλουμε να ακούσουμε για το πολύ καλό πανεπιστημιακό πρόγραμμα του τάδε παίκτη στις ΗΠΑ.
https://www.youtube.com/watch?v=eS43h6HIiqI
Κυρίως όμως, δε θέλουμε να ξανακούσουμε 50 φορές σε ένα ματς τις ίδιες επωδούς. Καταπληκτικός, σε ημιάγρια κατάσταση, γκρανγκινιόλ, Σλούκι Σλουκ, Τάιλερ Time, Nick the Quick, Το Χτύπημα της Κόντρας και όλα αυτά που πρέπει να τα έχουν σε μια λίστα, σε κάποιο excel και να είναι τα must για κάθε μετάδοση. Και τσεκάρουν τι είπαν και τι όχι.
Φαντάζομαι έναν εξ αυτών (ξέρετε για ποιους μιλάω προφανώς), να κάθεται μετά το τέλος του ματς μόνος και να λέει «όχι ρε γαμώτο, ξέχασα να πω για τον Elevator. Δεν πειράζει, στο επόμενο ματς θα το αναφέρω διπλάσιες φορές, ακόμα και σε στιγμές που δεν είναι στο ματς».
Εδώ στο ματς Σερβία-Ιταλία, βλέπαμε τον Ποτζέκο να αποχαιρετά τον κόσμο μετά την αποβολή του και ακούσαμε το μυθικό: «επαναλαμβάνω, για όσους άνοιξαν τώρα τις τηλεοράσεις τους, ο Ποτζέκο αποβλήθηκε και αποχαιρετά έναν προς έναν παίκτες και αντιπάλους».
Σα να μην έφταναν αυτοί οι δύο, είναι συνολικά οι μεταδόσεις κακές και γίνονται από ανθρώπους που είτε είναι καλύτεροι στο ρεπορτάζ αγωνιστικού χώρου είτε δεν έχουν ιδέα από μπάσκετ. Χάθηκε να πάρει η ΕΡΤ κάποιους μπασκετικούς με μηνιαία σύμβαση για να συμβάλλουν; Το κάνουν όλα τα ιδιωτικά κανάλια όταν παίρνουν μεγάλες διοργανώσεις. Ο ΑΝΤ1 στο Euro 2021 είχε και δημοσιογράφους της NOVA για παράδειγμα.
Εκτός από τις μεταδόσεις, είναι εξίσου κουραστικές και οι κορώνες που βγάζουν συχνά, σε μια προσπάθεια να αποθεώσουν τους Έλληνες παίκτες, αλλά σε βαθμό που αν ήμουν ο Παπανικολάου ή ο Σλούκας, θα τους απαντούσα με ένα «σε παρακαλώ μάζεψε τα σάλια σου και πάρε τη γλώσσα σου από πάνω μου», γιατί τόσο γλείψιμο και τόση προσπάθεια να αναδειχθεί η ελληνική ψυχή και παλληκαριά, λες κι οι άλλοι δεν παίζουν μπάσκετ, δεν πονάνε τις χώρες τους, καταντά πιο ενοχλητικό κι από το φινάλε του Lost.
Κι ακόμα δεν έχουμε πει το χειρότερο. Υποτίθεται πως όταν μεταδίδεις μπάσκετ, πρέπει να σχολιάζεις το ματς, να πεις και κάτι που το βλέπει ο θεατής και δεν το κατανοεί, να του το εξηγήσεις. Ποιος θα το κάνει αυτό στην ΕΡΤ; Οι γνωστοί-άγνωστοι; Δεν θα έπρεπε να έχουν σε κάποια ματς και κανέναν άνθρωπο του μπάσκετ να πει δυο-τρία πράγματα να μας ανοίξει τα μάτια; Σε ματς πρωταθλήματος είχαν πού και πού κανέναν, όπως τον πολύ καλό Λάζαρο Παπαδόπουλο.
Εδώ ματς Λαμία-Ιωνικός και έχουν ολόκληρη ψηφιακή ανάλυση μιας φάσης, τη στιγμή που παίζεται το ματς και σε κοτζάμ Eurobasket με την αφρόκρεμα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, δεν έχουμε έναν άνθρωπο να μας μιλήσει για τα plays του Ιτούδη, για το πώς ανέτρεψε την κατάσταση με την Τσεχία κλπ.
Περιμένουμε τις εκπομπές στο Youtube που έχουν οι αθλητικές ιστοσελίδες για να συλλέξουμε πληροφορίες. Κι αυτή εδώ είναι η μεγάλη ήττα της ΕΡΤ. Δε γίνεται μια αθλητική ιστοσελίδα, όποια και να είναι, να έχει καλύτερες παραγωγές από την ΕΡΤ.
Δε γίνεται να μπαίνω στο Sport24 και να βλέπω ένα πολύ όμορφο στούντιο που προδιαθέτει για να δω την εκπομπή, με 4 δημοσιογράφους να είναι απεσταλμένοι στο Βερολίνο για ρεπορτάζ και η ΕΡΤ να μου δείχνει ένα μίζερο στούντιο…
Πραγματικά, αυτό που βλέπουμε στην post game εκπομπή, τι ακριβώς είναι; Από όποια άποψη και να το δεις, είτε μιλάμε για εικόνα, είτε για ήχο, είτε για τη δομή της εκπομπής, είναι απωθητικό. Παραπέμπει σε εκπομπές ΥΕΝΕΔ, σε τίποτα ντοκιμαντέρ που παίζουν στις 12 το βράδυ στην ΕΡΤ3, με ένα αναλόγιο, με κάτι μπαλώματα με καλώδια να εμφανίζονται και με μια γιγαντοοθόνη που θολώνει και δεν ακούς και καλά αυτόν που μιλάει.
Κι επειδή σε μια τηλεοπτική παραγωγή όλα μετράνε, να μην αφήσουμε ασχολίαστο το styling που είναι λες και ο Καλκαβούρας, ο Σωτηρίου και οι άλλοι ρεπόρτερ διαλέγουν τα ρούχα τους με κλειστά μάτια…Ρούχα σε μεγαλύτερο size, ασύνδετα πράγματα, σαν να είμαστε σε κάποιο theme Met Gala. Κεντρικό θέμα: ό,τι να ‘ναι.
Είμαστε υπερβολικοί; Αναλόγως του τι ζητάμε, τι προτείνουμε. Δε ζητάμε παπάδες, ούτε μεγαλεία. Δε θέλουμε την εκπομπή στο TNT που κάνουν ο Σακίλ με τον Τσαρλς Μπάρκλι. Μια στοιχειωδώς καλή παραγωγή, με ένα τραπέζι, κάποια υποτυπώδη γραφικά σε green screen να ομορφαίνουν την εικόνα και καλεσμένους που να ξέρουν μπάσκετ καλύτερο από τους ρεπόρτερ.
Φυσικά, τέτοια ώρα τέτοια λόγια και μάλλον θα το πιούμε το πικρό ποτήρι ως το τέλος. Τουλάχιστον, ας πάει τελικό η Εθνική Ελλάδος και θα πιούμε 4-5 μπύρες από πριν, για να μη μας ενοχλεί το ίδιο ο Χατζηγεωργίου με τον Ιωάννου.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Eurobasket: Όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κουτούλησε τον μεγάλο απόντα της Γερμανίας
Eurobasket: Η Ελλάδα έμαθε από το πάθημα της Σερβίας – Η ειδοποιός διαφορά που έφερε την πρόκριση
