Είχαμε πιστέψει πως θα ηρεμούσαμε για ένα διάστημα από τη Νατάσσα Μποφίλιου, αλλά δε μας αφήνει να αγιάσουμε. Μερικούς μήνες μετά τα σχόλια που είχαν γίνει εις βάρος της, αλλά και αρκετά υπέρ της, για τις φωτογραφίες που είχε αναρτήσει από το Λονδίνο, με τα faux γουναρικά της, η καλλιτέχνις έδωσε συνέντευξη σε podcast και υποστήριξε ότι οι επιθέσεις που δέχεται, είναι πρωτίστως γιατί είναι γυναίκα, άρα πρόκειται για σεξισμό και πατριαρχία, και εν δευτέροις για τις πολιτικές της πεποιθήσεις.

Αυτό το πράγμα να πρέπει όλα να τα φορτώνουμε στον σεξισμό, ενώ δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, τείνει να αποδυναμώσει και τον ίδιο τον αγώνα κατά του σεξισμού και της πατριαρχίας που υπάρχει. Είναι ένας πολύ εύκολος δρόμος να πεις «α είσαι σεξιστής».

Αλήθεια κυρία Μποφίλιου; Δηλαδή δεν σας επιτέθηκαν γιατί οι αριστερές πεποιθήσεις σας, που εξ ορισμού πάνε κόντρα στον καπιταλισμό και την πλουτοκρατία, έρχονται σε κόντρα με τα γουναρικά και την εικόνα που στο μυαλό κάποιων φαντάζει ως και χλιδής.

Σε ένα τραγούδι τους, το Ταξικό, οι Χατζηφραγκέτα λένε «ήμουν αριστερός κι εσύ καπιταλίστρια» και η Νατάσσα Μποφίλιου είναι η ένωση αυτών των κόσμων. Είναι μια αριστερή καπιταλίστρια. Κάτι που δεν χρειάζεται να κριθεί από κανέναν. Ο καθείς επιλέγει το μονοπάτι του και ανάλογα με την ηθική και τι αντέχει η ψυχούλα του, πορεύεται. Και οφείλει να αποδεχτεί τις συνέπειες.

Από πότε η επίθεση στην ιδεολογία θεωρείται σεξισμός;

Εν πάση περιπτώσει, αυτό το άτοπο που υποστήριξε η Μποφίλιου το είχαμε ακούσει και στην περίφημη δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο, τότε με τον μουσικό της ΕΡΤ που είχε πάει με βερμούδα και σαγιονάρα. Τότε, η κ. Ακρίτα είχε κριτικάρει αρνητικά την Άννα-Μισέλ Ασημακοπούλου για το φόρεμα της και πολλές γυναίκες είχαν μιλήσει για σεξισμό.

Η κ. Ακρίτα βέβαια, έκανε ξεκάθαρο με τον τρόπο της ότι ήθελε να αναδείξει την τάση των μίντια να επικρίνουν την Αριστερά για το στυλ της, αλλά να μη μιλάνε για κάποιες κιτς επιλογές ατόμων της Δεξιάς. Ήταν δηλαδή πολιτική τοποθέτηση και στοχοποίηση. Το ίδιο ισχύει και για το 99% των σχολίων που έγιναν εις βάρος της Μποφίλιου στη θέα της γούνας.

Δηλαδή αν ήταν ο Πολάκης και πόζαρε με κοστούμι Gucci φερ΄ειπείν, κάτω από το Big Ben, δεν θα του επιτίθεντο κυρία Μποφίλιου; Αν ήταν ο Κουτσούμπας με παπούτσια Tom Ford, θα έλεγαν «αααα, τι ωραία τα παπουτσάκια σας κ. Γενικέ Γραμματέα»;

Εδώ και πέντε χρόνια που όλος ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται επίθεση για το γούστο τους και για τις ανακολουθίες του, είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι γυναίκα; Όταν έκραξαν τον Τσίπρα για το σκάφος, το έκαναν γιατί είναι γυναίκα;

Ας μη λέμε και ανεδαφικά. Η όποια επίθεση έχει γίνει στη Μποφίλιου, δεν έχει γίνει γιατί είναι γυναίκα, ούτε γιατί έχει το θάρρος του λόγου της. Αυτά, αν έχουν μια βάση, είναι το ελάχιστο ποσοστό. Και μιλάμε πάντα για τις περιπτώσεις που έχουν καταγραφεί. Αν έχει υπάρξει κάτι άλλο που δεν το γνωρίζουμε, είναι άλλη κουβέντα. Στα του Λονδίνου, εννοείται πως οι επικρίσεις ήταν λάθος και δεν θα δώσει δικαίωμα για τις συνεργασίες που έχει, αφού είχε πάει στο πλαίσιο εμπορικής συνεργασίας με γνωστό brand ρούχων.

Στα περιστατικά όμως που η Μποφίλιου έχει μπει στο στόχαστρο, δεν έχει καμία σχέση το φύλο της ή ότι έχει λόγο και άποψη. Συμβαίνει για τις δεδηλωμένες πεποιθήσεις της και πάντοτε όταν αυτές έρχονται σε αντίθεση με τις πράξεις της. Συμβαίνει γιατί όταν έγινε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, για ένα διάστημα στρουθοκαμήλιζε μαζί με διάφορους άλλους.

Αν πιστεύει ότι την επικρίνουν για τη γυναικεία της φύση, ας κοιμάται με αυτό το πλευρό.