Είναι γνωστό ότι ο Mad Clip είχε τεράστια απήχηση στο κοινό του, που αποτελείται κυρίως από νέα άτομα, που έσπευσαν να παραβρεθούν στην κηδεία του. Το θέμα είναι ότι η τελετή της κηδείας του δεν ήταν η αναμενόμενη, και δεν θύμιζε καθόλου αυτή που τηρείς σιγή ιχθύος εις μνήμην του νεκρού.
Αντιθέτως, η κηδεία μετατράπηκε σε ένα θέαμα για τους περισσότερους, με άτομα να ποδοπατιούνται λες και βρίσκονται στο Amita Motion ,για να βρεθούν όσο πιο κοντά γινόταν στον αγαπημένο τους καλλιτέχνη και να τον δουν για τελευταία -ίσως και πρώτη- φορά.
Όχι μόνο έσπρωχναν ο ένας τον άλλο, αλλά πατούσαν ακόμα και πάνω σε τάφους, στην προσπάθεια να δουν καλύτερα ή να φτάσουν γρηγορότερα στον «προορισμό τους», σύμφωνα με αναφορές που έγιναν από όσους παρευρέθηκαν εκεί.
Τα όσα εξελίχθηκαν στην εκκλησία της Παναγίτσας του Παλαιού Φαλήρου δεν είναι σίγουρα αντιπροσωπευτικά του πόνου που βιώνουν τα κοντινά του άτομα. Εκτός από την ασέβεια απέναντι στους νεκρούς και τον βανδαλισμό τάφων «μη διασήμων», δεν έλειψαν και οι γκαζιές έξω ακριβώς από την εκκλησία.
Αυτές έγιναν για να τον τιμήσουν, καθώς ο ίδιος ο Mad Clip, δήλωνε ότι ήταν «γκαζάκιας». Μάλλον όσοι προέβησαν σε αυτήν την ενέργεια παραμέλησαν το γεγονός ότι αυτή ήταν και η αιτία του θανάτου του. Αν κάτι θα μπορούσε να μας μείνει από τον χαμό του, είναι το να προσέχουμε κατά την οδήγηση.
Το πάθημα δεν έγινε μάθημα, καθώς φαίνεται να μην έχει εμπεδωθεί από τους περισσότερους. Ίσως είναι ανησυχητικό, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία ήταν άτομα ηλικίας 13-30 ετών. Η μέρα θα έκλεισε με κόντρες στην Βουλιαγμένη.
https://www.intronews.gr/4748-2-eides-ti-egine-me-pantelidi-patera-mad-clip
Πόσο ηθικό είναι να μεταδίδεται live μια κηδεία;
Πέρα, όμως, από αυτά κάτι που κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι η κηδεία του μεταδόθηκε σε live streaming. Ο καθένας μπορούσε να μπει και να παρακολουθήσει την ιεροτελεστία από όπου κι αν βρίσκεται. Αν και η ζωντανή μετάδοση είναι νόμιμη -και ειδικά μετά από την πανδημία έχει βοηθήσει πολλές οικογένειες να πουν το τελευταίο αντίο στα αγαπημένα τους πρόσωπα-, η περίπτωση του Mad Clip διαφέρει.
Αυτό γιατί έχει ξεπεράσει τα όρια του ηθικά σωστού, με τα βίντεο που «κόπηκαν» από το live ή αυτά που τραβήχτηκαν απευθείας να γίνονται πηγές άντλησης ακολούθων στα social media και περισσότερων subscribe στο Youtube. Εκτός από ότι έγινε αφορμή για clicks, κάτι που επίσης αμαυρώνει την φήμη του νεκρού και τον αντικειμενοποιεί για έσοδα, το γεγονός ότι η σορός του είναι άμεσα ορατή σε video στο Youtube είναι τουλάχιστον εξευτελιστικό, αν όχι και ύβρις.
Δεν νομίζω ότι κανείς θα ήθελε να βλέπει δικό του άτομο να φαίνεται μέσα από το φέρετρο πουθενά στο διαδίκτυο, και να βιώνει ξανά και ξανά τον ίδιο πόνο. Πρόκειται για ασέβεια και για πλήρη άγνοια της ψυχολογικής κατάστασης των κοντινών του ανθρώπων Mad Clip.
Ακόμα και τα βίντεο με την μητέρα του να σπαράζει, προκαλούν θλίψη και ταυτόχρονα απέχθεια για όποιον βρήκε το σθένος να βγάλει το κινητό του και να τραβήξει την σκηνή. Μιλάμε για απλά εξωτερικούς παρατηρητές, οι οποίοι είτε αδιαφορούν τελείως για την κατάσταση είτε απλά προσπαθούν να προβάλλουν τους εαυτούς του δηλώνοντας ότι και εκείνοι ήταν παρόντες.
Μπορεί να επικρατεί κι η αντίληψη ότι αν δεν πας στην κηδεία του δεν μπορείς να ακούς την μουσική του ή στην χειρότερη δεν γίνεσαι «αποδεκτός» από όσους τους εκπροσωπεί η φιλοσοφία του.
Αυτή η έλλειψη της ενσυναίσθησης οφείλεται στις παραδοχές ότι η κηδεία που μεταδίδεται live είναι κυρίως απρόσωπη. Για τους ανθρώπους που επηρεάζονται έντονα από μια απώλεια, η κάθαρση μιας κηδείας φαίνεται να απαιτεί φυσική παρουσία.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι στην πραγματικότητα λίγοι ήταν εκείνοι που αντιλαμβάνονται το τι πραγματικά σημαίνει να φεύγει κάποιος από τη ζωή. Ίσως κάποιοι να έχασαν το νόημα στην πορεία και να πίστεψαν ότι βρίσκονται σε κάποιο κοσμοπολίτικο event με celebrities.
Είναι φυσιολογικό να θέλει κανείς να πει το τελευταίο αντίο στον αγαπημένο του καλλιτέχνη, που για τον οποιοδήποτε λόγο μπορεί να τον ενέπνευσε, ωστόσο οι παραπάνω συμπεριφορές είναι αδικαιολόγητες από κάθε ηλικιακή ομάδα. Η κηδεία δεν είναι κάποιου είδους θέαμα και οι άγραφοι κανόνες πρέπει σε κάθε περίπτωση να τηρούνται.
