Ο Πέτρος Φιλιππίδης είναι το ταιριαστό παράδειγμα της φράσης: όσο δύσκολα ανεβαίνεις στη δόξα τόσο εύκολα μπορείς να φτάσεις στον πάτο. Χρειάζεται μια στιγμή για να συμβεί, διότι ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον. Ο τίτλος του αγαπητού ηθοποιού έφυγε από πάνω του και αντικαταστάθηκε με βαρύτατες κατηγορίες σεξουαλικής παρενόχλησης και κακοποίησης.

Αυτά είναι πια δεδομένα που γνωρίζουμε όλοι. Δεν θα σταθώ στο κομμάτι της δικαιοσύνης, δεν θα βαρέσω σφυρί στον πάγκο, άλλωστε το Δικαστήριο θα αποφασίσει για τον Πέτρο Φιλιππίδη και την τύχη του. Όμως, θέλω να αναφερθώ στις παράπλευρες συνέπειες των πράξεων του, που έρχονται αντιμέτωποι πολλοί άνθρωποι, χωρίς να φταίνε κιόλας.

Αναφέρομαι σε εκείνους που συνεργάστηκαν με τον Πέτρο Φιλιππίδη στο παρελθόν, σε οποιοδήποτε πόστο, και αναγκάζονται, τώρα, να πληρώσουν αυτό το τίμημα. Συγκεκριμένα, ο λόγος γίνεται για την απόφαση των τηλεοπτικών καναλιών να σταματήσουν την προβολή των επαναλήψεων σε σειρές που πρωταγωνιστούσε ή συμμετείχε ο Πέτρος Φιλιππίδης. Και προφανώς, μιλάμε για δεκάδες σειρές, αφού ήταν ένας από τους βασικούς ηθοποιούς της ελληνικής τηλεοπτικής μυθοπλασίας.

Εκ πρώτης όψεως, σκέφτεσαι πως αυτή είναι μια σωστή απόφαση. Το σκληρό πλήρωμα του χρόνου. Εκ δεύτερης όψεως όμως, και με μια πιο λογική και συγκροτημένη σκέψη, αντιλαμβάνεσαι πως αυτό είναι ό,τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί σε συντελεστές, σεναριογράφους, σκηνοθέτες και ηθοποιούς που βρέθηκαν στις εν λόγω επιτυχημένες παραγωγές, που παίζουν σε επανάληψη χρόνια τώρα.

Ο Πέτρος Φιλιππίδης δεν ήταν μόνος του, προφανώς, μια ολόκληρη ομάδα βρέθηκε πίσω από κάθε παραγωγή. Άνθρωποι πίσω και μπροστά από τις κάμερες. Άνθρωποι που αναγκάζονται, με βάση την απόφαση των καναλιών, να δουν το πορτοφόλι τους να μειώνεται. Για κάθε επανάληψη, σε μια σειρά που έχουν εργαστεί σκληρά και με ωράρια που δεν μπορούμε να φανταστούμε, έπαιρναν ένα κάποιο χρηματικό ποσό. Λίγο ή πολύ δεν έχει καμία σημασία.

Αυτό που έχει σημασία, είναι πως όλοι αυτοί βιώνουν την αδικία στο πετσί τους, για τον έναν εκ των πολλών. Και όλα αυτά σε μια εποχή που τα επιπρόσθετα χρήματα είναι Θεού δώρο για τους περισσότερους και που οι παραγωγές δεν είναι πια τόσες πολλές, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει και ο παράγοντας ανεργία.

Στο ντουλάπι θα μείνουν τόσες πολλές σειρές με τον Πέτρο Φιλιππίδη, που πραγματικά θα «πληγωθεί» οικονομικά πολύς κόσμος. Είναι κρίμα κι άδικο για την κάθε ομάδα της παραγωγής να πρέπει να χωρέσει στο ίδιο τσουβάλι με τον ηθοποιό.

Η λύση δεν είναι να μπλοκάρεις την τέχνη εξαιτίας του ηθοποιού. Άλλωστε, υπάρχει και το youtube για να συνεχίσει αυτό το έργο. Και στο φινάλε, δεν χρειάζεται και κάποια ουσιαστική λύση, με την έννοια ότι ο κόσμος έχει σχηματίσει την άποψή του για τον Φιλιππίδη και στη συνείδηση του έχει ήδη αποκλειστεί από την υποκριτική.

Και με βάση αυτή τη λογική των ελληνικών καναλιών, θα έπρεπε το Hollywood να αφαίρεσει τις μισές ταινιοθήκες του και το Netflix, παραδειγματικά, να αφαίρεσει το επιτυχημένο House of Cards, μετά το σκάνδαλο με τον Kevin Spacey. Όχι απλά δεν το έκανε, αλλά παρά το ρίσκο των χαμηλών προβολών, έβγαλε και επόμενη σεζόν, αποκλείνοντας από το cast τον πρωταγωνιστή του.

Και μη ξεχνάμε και τον Αμερικανό μεγιστάνα του Ηollywood, Harvey Weinstein, ο οποίος κατηγορήθηκε για έξι βιασμούς και παρ΄όλα αυτά, οι ταινίες του δεν αποσύρθηκαν. Ή ακόμα και του Roman Polanski. Ή, για να ξεφύγουμε και από τις ταινίες και τις σειρές, στον χώρο της μουσικής ο Bob Dylan δεν θα έπρεπε να ακουστεί πουθενά, ξανά.

Κάποια στιγμή, σε αυτή τη χώρα του λαϊκισμού, θα πρέπει να επέλθει μια πολιτική ορθότητα.