Όταν είσαι ένας υπέρμαχος του πολιτικά ορθού και ζητάς να μην κρίνει κανείς κανέναν για την εξωτερική του εμφάνιση, οφείλεις αυτό να το τηρείς σε κάθε του μορφή. Ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι σίγουρα, προς το παρόν και με την εικόνα που έχουμε γι αυτόν ως και σήμερα, ένας άνθρωπος που οι πράξεις του ακολουθούν τα λόγια του. Και τ΄ανάποδο. Συμφωνούμε απόλυτα με την άποψη που εξέφρασε για τον Νίκο Μουτσινά και την εκπομπή που κάνει εδώ και 3-4 χρόνια; Όχι. Αλλά στον πυρήνα της υπάρχει μια άβολη αλήθεια για το αγαπημένο παιδί της τηλεόρασης.
Μόλις πριν μερικές ημέρες είχαμε πέσει όλοι πάνω στον Τάσο Ξιαρχό για να τον κατασπαράξουμε, επειδή χλεύασε, και δη με οικτρό-παράνομο τρόπο, μια κοπέλα στα social media. Την χλεύασε και για τα ρούχα της και για το σώμα της. Μπορούμε να συμφωνήσουμε πως ο Νίκος Μουτσινάς δεν έχει χλευάσει ποτέ κανέναν έτσι. Τι κάνει στην εκπομπή του; Κάνει αυτό που κάνουν συχνά όλες οι παρέες, ακόμα κι αυτές που τα μέλη τους πρωτοστατούν στην προσπάθεια να αλλάξουμε συνήθειες και αντιλήψεις. Σχολιάζει με όσο πιο ανάλαφρο τρόπο μπορεί τα ρούχα τους. Το έκανε από παλιά, από το Δέστε Τους. Τότε το έκανε και με λιγότερο ανάλαφρο τρόπο, γιατί ήταν άλλη εποχή.
Ο Γιώργος Καπουτζίδης, σε συνέντευξή του στην Popaganda και την Αντιγόνη Πάντα-Χάρβα, θεωρεί πως ο τρόπος του Μουτσινά είναι μια κοροϊδία προς τα πρόσωπα που σχολιάζει. Άσχετα του αν τα αναδεικνύει ή αν αυτά το παίρνουν καλοπροαίρετα και χαίρονται για την προβολή.
«Αυτό το πράγμα που συμβαίνει αυτή τη στιγμή δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω. Ξέρω ότι είναι κάτι από το οποίο θέλω να μείνω απ’ έξω και προσπαθώ να μείνω απ’ έξω. Και έχω αποφασίσει μάλιστα το 2022 να κλείσω εντελώς τα social media μου. Πρέπει να βρω τη σωστή ημερομηνία για να το κάνω αλλά θα το κάνω και αυτό, έτσι για να δω πώς είναι. Νιώθω πάντως ότι όλο αυτό το πράγμα το διδασκόμαστε. Κανένας δεν έρχεται με μίσος και κανένας δεν έχει μέσα του το γονίδιο του να κοροϊδέψει κάποιον.
Τα social media στο μαθαίνουν σίγουρα, η τηλεόραση έχει και αυτή το μερίδιό της και νομίζω επίσης ότι η κουλτούρα του “κοροϊδεύω κάποιον για να γελάσουμε” είναι μία κουλτούρα που υπάρχει στην Ελλάδα εξαιρετικά έντονα. Και δεν διαμαρτύρεται σχεδόν κανείς γι’ αυτό.
Υπάρχει άνθρωπος που έχει κάνει καριέρα στην τηλεόραση με το να δείχνει παρουσιαστές από τοπικά κανάλια για να τους κοροϊδέψει για το πώς έχουν ντυθεί και ξεκαρδίζεται παρέα με το κοινό του. Αυτή η εικόνα για μένα είναι άγρια, αποτρόπαια και σχεδόν κανιβαλιστική.
Αυτή είναι η κουλτούρα του “κοροϊδεύω τον άλλον για να γελάσουμε, δείχνω αυτόν με το δάχτυλο, για να γελάσουμε”. Από εκεί και πέρα όμως, είναι δική σου αποκλειστικά και μόνο επιλογή το να μπεις στο instagram κάποιου και να του ευχηθείς θάνατο, δεν σε βάζει κανένας άλλος. Γιατί επιλέγεις να το κάνεις είναι δικό σου θέμα και από τη στιγμή που το έκανες, νομίζω ότι πρέπει να πας να δεις έναν γιατρό».
Ο Γιώργος Καπουτζίδης είπε μια άβολη μεν, αλήθεια δε
Αυτό που θέτει ως ζήτημα ο Γιώργος Καπουτζίδης είναι στον πυρήνα του σωστό. Και δείχνει ότι πρέπει να υπάρχει μια αντίληψη της επίδρασης που έχει ένα μέσο όπως η τηλεόραση. Είναι άλλο πράγμα να είμαστε με την παρέα μας και να σχολιάζουμε, αφελώς ίσως, το στυλ κάποιου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τον κρίνουμε ως άνθρωπο από τα ρούχα του, και άλλο πράγμα να έχει κάποιος μια εκπομπή και 2-3 φορές την εβδομάδα να σχολιάζει κάποιον εν αγνοία του, θέλοντας να κεφαλαιοποιήσει μάλιστα τη στιγμή που το κοινό του γελάει και χειροκροτά.
Η διαρκής προβολή συγκεκριμένων ατόμων αυτό είναι. Είδαμε ότι μας προσφέρει τηλεοπτικό κέρδος να τα προβάλλουμε, το κοινό στο στούντιο γελάει, μας εκτιμά περισσότερο, άρα θα πατήσουμε πάνω σε αυτόν τον άξονα.
Αν λοιπόν θέλουμε να είμαστε τίμιοι απέναντι στο πολιτικά ορθό, όποιοι κι αν είμαστε, πολλώ δε όταν έχουμε μια σωστή ρητορική υπέρ του πολιτικά ορθού, καλό θα είναι να το ακολουθούμε πιστά. Αυτό, πιστεύω, λέει κατά βάθος ο Γιώργος Καπουτζίδης. Όχι μόνο όταν πρόκειται να επιδείξουμε τη δική μας ανωτερότητα στους άλλους, αλλά κι όταν αφορά εμάς ή τους κολλητούς μας φίλους. Όσο κι αν τους έχουμε ανάγκη για να μας προβάλλουν στην εκπομπή τους και να βγαίνουμε να λέμε για τα παπούτσια μας, τα ρούχα μας και τις παραστάσεις μας.
Προφανώς και πρέπει να μην καταφύγουμε στην υπερβολή, γιατί αυτό πάντοτε λειτουργεί ζημιωδώς προς τον εκάστοτε αγώνα. Η υπερβολή έχει φέρει την επίκριση στο πολιτικά ορθό. Το κατανοεί, θαρρώ, κι ο Γιώργος Καπουτζίδης.
Να γίνει μια διαφοροποίηση ανάμεσα στο «σχολιάζω το στυλ κάποιου» και στο «ξεφτιλίζω κάποιον γι΄αυτά που φοράει και τον μειώνω ως άνθρωπο». Το πρώτο, εφόσον δε γίνεται εμμονικά, επί μακρόν και δεν επηρεάζει άσχημα κάποιον ή όταν δε φτάνει ποτέ στ΄αυτιά του, δεν έχει κάτι το κακό. Τουλάχιστον όσον αφορά άτομα με τα οποία γνωριζόμαστε. Το πρόβλημα βρίσκεται στο δεύτερο και φυσικά στην έκταση που παίρνει το κάθε τι.
Ο ίδιος σχολιασμός μπορεί να εκληφθεί ως πλάκα από το άτομο που σχολιάζεται και να απαντήσει και να γίνει ένας παρεΐστικος διάλογος, αλλά μπορεί να αποβεί βαθιά προσβλητικός αν γίνεται από το βήμα της τηλεόρασης ή του Instagram και από άτομο με δεκάδες χιλιάδες ακόλουθους και τηλεθεατές.
