Αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ, κι αυτή είναι μία σκέψη που έρχεται και μπαστακώνεται όλο και περισσότερο στο μυαλό μου, τον τελευταίο χρόνο. Μετά από όσα έχουμε βιώσει σαν ανθρωπότητα (φυσικά φαινόμενα, πυρκαγιές πανδημία και ούτω καθεξής), θα έλεγε κανείς πως θα έπρεπε να είχαμε καταλάβει πέντε, δέκα πράγματα και να ξεχωρίζαμε τι είναι σημαντικό και τι όχι. Είναι σημαντικό δηλαδή να τελειώσουμε ορισμένα έθιμα, με πρωταγωνιστές ανήμπορα ζώα, που αν είχαν μιλιά θα μας είχαν στολίσει κανονικότατα.
Την ώρα που θλιβόμαστε για όλα εκείνα τα ζώα που χάνονται από τις πυρκαγιές, που σχολιάζουμε με οργή την αιματοχυσία των 1.428 δελφινιών στα Νησιά Φερόε, την ίδια αυτή ώρα, επιτρέπουμε έθιμα που διεξάγονται στην χώρα μας, για τα οποία δεν μιλάει κανείς σχεδόν. Όπως για παράδειγμα, στη Λέσβο, όπου κάθε χρόνο περιφέρουν έναν ταύρο στους δρόμους, με τελικό προορισμό τη σφαγή του.
Ή όπως αυτό που συμβαίνει στο Αργυροπούλι Τυρνάβου, όπου χτυπάνε δύο άλογα για να προσκηνύσουν την εικόνα της Αγίας Παρασκευής. Συγκεκριμένα, χτυπάνε δύο άλογα στα πόδια, μέχρι αυτά να λυγίσουν. Κι αυτό το αποκαλούμε προσκύνημα. Την ημέρα της Αγίας Παρασκευής, στο καθιερωμένο πανηγύρι, ένας άνδρας χτυπάει επίμονα δύο άλογα Βασιλικής Σχολής Ιππασίας της Ανδαλουσίας στην Ισπανία, στο πλαίσιο της θρησκείας μας, η οποία πουθενά δεν αναφέρει πως αυτή η πράξη είναι συνώνυμο της πίστης.
Και όχι μόνο επιτρέπουμε αυτό το θέαμα, αλλά οι άνθρωποι που το παρακολούθησαν, χειροκρότησαν κιόλας. Κάποιοι έβγαζαν και βίντεο για να το ανεβάσουν στα social media, γράφοντας βαθυστόχαστες λεζάντες. Κανείς μάλλον δεν σκέφτεται πως το άλογο λυγίζει από τον πόνο και όχι γιατί καταλαβαίνει πως πρέπει να σκύψει μπροστά στην εικόνα. Δεν είναι αυτό Χριστιανισμός. Δεν είναι αυτό πίστη. Αυτό είναι η ανθρώπινη βλακεία που χρόνο με τον χρόνο γιγαντώνεται. Δεν υπάρχει ταβάνι πια. Και στο τέλος της ημέρας, μην απορούμε γιατί όλο και περισσότεροι απομακρύνονται από τη θρησκεία.
Διαβάστε ακόμη στο intronews.gr:
Είναι εύκολος ο πανταχόθεν λαϊκισμός όταν υποστηρίζεις την εύκολη και mainstream άποψη