Μία εικόνα κάνει τον γύρο του διαδικτύου σήμερα. Από χθες, για την ακρίβεια. Δύο ακτιβίστριες έριξαν ντοματόσουπα σε ένα από τα διασημότερα έργα του Van Gogh, που κάποτε έφτιαξε για να εντυπωσιάσει τον Paul Gauguin, μία δράση που ανήκει στην ομάδα Just Stop Oil.

Η κίνηση αυτή δεν είναι και η μοναδική ούτε από την ομάδα αλλά ούτε και σε αντίστοιχες «επιθέσεις» σε διάσημους πίνακες που φιλοξενούνται σε Μουσεία. Η ομάδα Just Stop Oil, πριν τέσσερις μήνες, είχε γίνει viral όταν ακτιβιστές της κόλλησαν επιδεικτικά τα χέρια τους σε άλλο πίνακα του Van Gogh, όπως κάτι αντίστοιχο είχαν κάνει και σε έργο του John Constable, στον Μυστικό Δείπνο του Leonardo Da Vinci και πάει λέγοντας.

Το γιατί έριξαν ντοματόσουπα σε έναν πίνακα που η αξία του υπολογίζεται στα 84 εκατ. δολάρια εξηγείται με το ότι ήθελαν να φωνάξουν κατά πόσο η τέχνη αξίζει περισσότερο από την ίδια τη ζωή. Τα Ηλιοτρόπια του Van Gogh είναι παγκοσμίως διάσημα, επομένως ο σκοπός τους να «ταξιδέψουν» στο διαδίκτυο, έγινε με επιτυχία. Η ομάδα αυτή είναι μια περιβαλλοντική οργάνωση στη Βρετανία, κυρίως με νεαρά μέλη που ενεργοποιήθηκαν με την ενεργειακή κρίση και την ανακοίνωση της Βρετανίας ότι επιστρέφει στην εξόρυξη πετρελαίου.

Ο λόγος που κινήθηκαν με «επίθεση» στον διάσημο πίνακα, η ζημιά του οποίου είναι αναστρέψιμη, ήταν την προηγούμενη εβδομάδα εγκρίθηκε νέος γύρος αδειοδοτήσεων για εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα.

Την ώρα όμως που κάποιοι γίνονται viral εις βάρος της τέχνης, το βαθύ πρόβλημα είναι άλλο. Επιτρέπουμε να «πέφτουν» θύματα ακτιβιστών πίνακες με ιστορία από πίσω και με μεγάλη αξία. Η ίδια η τέχνη «σαπίζει» ολοένα και περισσότερο, την ώρα που οι χώρες εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης, αποφασίζουν να κλείσουν επίσης την ηλεκτροδότηση σε μουσεία, θέατρα, μνημεία κτλ, από μία ώρα και μετά. Αυτό δηλαδή που οι χώρες παλεύουν να συντηρήσουν χρόνια τώρα, τελικά το καταστρέφουν μόνες τους, παίρνοντας αποφάσεις εις βάρους του πολιτισμού τους.

Ό,τι και να σημαίνει η τέχνη για τον καθένα, όποια μορφή τέχνης και να παρακολουθεί ή να θαυμάζει, το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς τέχνη. Είναι το απόλυτο καταφύγιο της ψυχής, η ύψιστη μορφή έκφρασης και αυτό δεν πρέπει να χαθεί.